Share

บทที่ 1183

Author: เฉิงกวงโฮ่วถู่
ภาพความวุ่นวายที่อยู่ตรงหน้า เย่ซิวกับรั่วอวิ๋นเองก็ไม่คาดคิดมาก่อน

คนพวกนั้นตาแดงก่ำ หน้าตาเต็มไปด้วยความคลุ้มคลั่ง

ใครไม่รู้เรื่องมาก่อนคงนึกว่าพวกเขากำลังจะไปแก้แค้นให้พ่ออย่างไรอย่างนั้น

รั่วอวิ๋นต้องก้าวออกมาข้างหน้า ปล่อยพลังอำนาจอันน่าเกรงขามออกมา “ทุกคนต่อแถวตามระเบียบ ใครกล้าแซงคิว จะถูกตัดสิทธิ์ซื้อโอสถร้านนี้ตลอดไป”

อำนาจบารมีของรั่วอวิ๋นยังคงรุนแรงไม่เปลี่ยน

พอได้ยินแบบนั้น ทุกคนก็หยุดทันที แล้วหันมาต่อแถวอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย

บรรดาผู้อาวุโสรีบจ้ำพรวดเข้ามาอยู่หน้าสุด ใบหน้าทุกคนยิ้มแย้มเหมือนดอกไม้บาน

“ศิษย์น้องรั่วอวิ๋น ยินดีด้วยนะที่เปิดกิจการแล้ว เรามาช่วยอุดหนุนเต็มที่เลย เดี๋ยวจะเหมาให้หมดร้านเลย”

“ใช่แล้ว วันนี้เราจะกวาดซื้อทุกอย่างในร้านให้หมด”

……

ตอนนี้ไม่มีใครไม่รู้จักชื่อของเย่ซิวแล้ว

แม้จะพูดกับรั่วอวิ๋น แต่ทั้งหมดก็จงใจพูดให้เย่ซิวได้ยินทั้งนั้น

เย่ซิวมองดูสีหน้ากระหายโอสถของพวกเขาแล้วรู้สึกไม่ดีขึ้นมา

ตอนแรกเขาคิดว่าโอสถกว่าล้านเม็ดที่เตรียมไว้น่าจะขายได้อีกนาน

แต่ดูจากสภาพตอนนี้ มีหวังหมดเกลี้ยงภายในวันเดียวแน่ ถ้าเป็นแบบนั้น ความลับบางอย่าง
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1320

    ทันใดนั้นเย่ซิวก็ยื่นมือขวาออกไปหาเธอ ในฝ่ามือเกิดแรงดูดมหาศาลร่างของหลินปิงลอยถอยหลังไปอย่างควบคุมไม่ได้ สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปทันทีเธอยังไม่ทันที่จะได้ตั้งตัว ร่างก็ตกอยู่ในมือของเย่ซิวแล้วหลินปิงโกรธจัด “คุณจะทำอะไร? ปล่อยฉันนะ!”พูดพลางแส้ยาวก็ปรากฏขึ้นในมืออีกครั้ง เธอตวัดมันกลับหลังฟาดไปยังเย่ซิวอย่างแรงเย่ซิวคว้าแส้นั้นไว้ได้อย่างง่ายดาย ออกแรงเพียงเล็กน้อยก็แย่งมันมาจากมือของหลินปิงได้ส่วนมืออีกข้างก็บีบเข้าที่ต้นคอเธอ“จู่ ๆ ก็ตีฉันเกินมาเป็นร้อยที แล้วคิดจะจากไปง่าย ๆ แบบนี้เหรอ”“ฉันตีแล้วจะทำไม นายจะทำอะไรฉันได้!” หลินปิงจ้องเย่ซิวเขม็ง “ถ้ากล้าแตะต้องฉันก็ลองดูสิ รับรองว่านายได้เจอดีแน่!”เย่ซิวหัวเราะออกมาเขาไม่ได้มีความแค้นอะไรกับเธอเลย แต่ผู้หญิงคนนี้กลับลงมืออำมหิต ถือโอกาสล้างแค้นส่วนตัวไม่พอ ยังจะมาอวดดีอีก คิดว่าเขาเป็นพวกยอมคนหรือไง!การยอมอ่อนข้อให้ตลอดไม่ใช่สไตล์ของเย่ซิวเขาโยนแส้ยาวในมือทิ้งไป แล้วใช้มือนั้นคว้าคอเสื้อของหลินปิงไว้ ก่อนจะออกแรงกระชาก“รนหาที่ตาย!”ในดวงตาของหลินปิงปลดปล่อยจิตสังหารที่ท่วมท้นออกมา พยายามดิ้นรนให้หลุดจากการควบค

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1319

    เย่ซิวจ้องหลินปิงอย่างไม่ทุกข์ร้อน “ไหนบอกว่าผมเป็นคนที่อาจารย์ของคุณต้องการตัวไม่ใช่เหรอ คุณกล้าทำอะไรผมรึไง?”หลินปิงแค่นเสียงเย็นชา “นี่เป็นคำสั่งของท่านอาจารย์เอง ถ้าคุณอยากจะพบท่าน อยากมีคุณสมบัติพอที่จะปรนนิบัติท่าน ก็ต้องผ่านบททดสอบทั้งสามข้อตามที่ท่านตั้งไว้ให้ได้เสียก่อน”เย่ซิวส่ายหน้า “ผมไม่สนใจจะปรนนิบัติเธอหรอก อันที่จริง ผมไม่สนใจด้วยซ้ำว่าจะได้เจอเธอรึเปล่า”“เรื่องนี้คุณตัดสินใจเองไม่ได้ ท่านอาจารย์บอกไว้ว่าถ้าไม่ผ่านบททดสอบทั้งสามข้อ ก็ไปตายซะ”เย่ซิวเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “แล้วบททดสอบแรกคืออะไรล่ะ?”หลินปิงก้มลงมองแส้ในมือของเธอบนพื้นผิวของแส้เส้นนี้เต็มไปด้วยหนามแหลมคมที่สะท้อนแสงเย็นเยียบ“นี่คือสมบัติเวทมนตร์ชั้นเลิศ สร้างขึ้นจากเส้นเอ็นของมังกรเจียวที่มีอายุกว่าหนึ่งพันปีจากนั้นนำไปแช่แข็งในดินแดนที่หนาวเหน็บที่สุดเป็นเวลาหนึ่งร้อยปี แล้วแช่ในยาพิษนับหมื่นชนิดอีกห้าสิบปีไม่ใช่แค่สร้างความเสียหายอย่างรุนแรงต่อร่างกาย แต่ยังสร้างความเสียหายอย่างมหาศาลต่อจิตวิญญาณด้วยถ้าคุณทนการเฆี่ยนของฉันได้ครบหนึ่งพันครั้ง ก็ถือว่าคุณผ่านบททดสอบแรก”เย่ซิวพยักหน้าแล้ว

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1318

    “พลังหยางแกร่งกล้ามาก”“อ๊า ฉันจะเมาอยู่แล้ว ทำไมถึงมีผู้ชายที่สมบูรณ์แบบขนาดนี้ได้นะ อยากได้เขาจัง”“อิจฉาเจ้าสำนักจังเลย จะได้ฝึกวิชากับพี่ชายที่สุดยอดขนาดนี้ ฮือ ๆ ๆ...”……เย่ซิวหน้าเครียดจนหน้าผากขึ้นเป็นเส้น ๆ ผู้หญิงพวกนี้ไม่เคยเห็นผู้ชายหรือยังไงกัน?“พวกเธอยืนทำอะไรกันตรงนี้? ไม่ต้องไปฝึกวิชากันแล้วหรือไง? ไสหัวไปให้หมด!”ทันใดนั้นก็มีเสียงเย็นเยียบเสียงหนึ่งดังขึ้นบรรดาผู้หญิงรีบหยุดลวนลามเย่ซิวแล้วแยกย้ายกันออกไปผู้หญิงคนหนึ่งในชุดกระโปรงยาวสีฟ้าน้ำแข็งเดินเข้ามา เธอสูงมาก คาดว่าน่าจะสูงถึงหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตร ใบหน้าเย็นชาเหมือนน้ำแข็งกลิ่นอายที่แผ่ออกมาจากตัวเธอนั้นเย็นเยียบอย่างยิ่ง ทุกที่ที่เธอเดินผ่าน แม้แต่พื้นดินก็ยังถูกแช่แข็งเป็นน้ำแข็งบาง ๆ“คารวะศิษย์พี่ใหญ่”“สวัสดีค่ะ ศิษย์พี่ใหญ่”……ศิษย์หญิงเหล่านั้น พอเห็นผู้หญิงคนนี้ก็หลีกหนีราวกับเจออสรพิษ“พวกเธอไม่ได้ยินที่ฉันพูดหรือไง? รีบกลับไปฝึกวิชาของตัวเองซะ!”พวกเธอไม่กล้าโอ้เอ้ รีบแยกย้ายกันไปคนละทิศคนละทางก่อนจะไป พวกเธอยังมองเย่ซิวอย่างอาลัยอาวรณ์ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบแบบเย่ซิว พวกเธอไม่เค

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1317

    ในรถไม่ได้กว้างขวางนักเขาเบียดอยู่กับไป๋เหลียน เป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่มีการสัมผัสถูกเนื้อต้องตัวกันร่างกายของไป๋เหลียนค่อนข้างเย็น รูปร่างของเธอนุ่มนิ่มและไม่หนักเลย คาดว่าน่าจะหนักไม่ถึงสี่สิบห้ากิโลกรัมด้วยซ้ำไป๋เหลียนพิงไหล่ของเย่ซิว เป่าลมหายใจร้อนรดต้นคอของเขาเบา ๆ “พี่เย่คะ อึดอัดไหม? ถ้าอึดอัดก็นั่งบนตักฉันได้นะ”เย่ซิวพูดเรียบ ๆ “เก็บวิชาเสน่หาของคุณไปเถอะ ฝีมือยังไม่ถึงขั้น ใช้กับผมไม่ได้ผลหรอก”ไป๋เหลียนชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะปิดปากหัวเราะคิกคัก “พี่เย่ตลกจังเลยค่ะ ฉันไม่เชื่อหรอก คนเขาทั้งสวยทั้งน่ารักขนาดนี้ คุณไม่มีทางทนไหวอยู่แล้ว”มือของเธอก็เริ่มอยู่ไม่สุขทันใดนั้น ร่างของเย่ซิวก็ปล่อยจิตสังหารอันน่าสะพรึงกลัวออกมา ทำให้ไป๋เหลียนตัวแข็งทื่อในทันที“ตอนนี้ผมอาจจะยังสู้สำนักศตะบุปผาของพวกคุณไม่ได้ก็จริง แต่ถ้าจะฆ่าคุณละก็...ผมกล้าพอแน่ ไม่เชื่อก็ลองดู”สีหน้าของไป๋เหลียนย่ำแย่ลงอย่างถึงที่สุดเหมยกุยเองก็ไม่กล้าขยับตัวทำอะไรผิดปกติ ได้แต่ตั้งหน้าตั้งตาขับรถไปเงียบ ๆ บนหน้าผากมีเหงื่อเย็นผุดขึ้นมาเป็นเม็ดละเอียดจิตสังหารของผู้ชายคนนี้น่ากลัวเกินไปแล้วเมื่อ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1316

    ที่มาและภูมิหลังของเจ้าสำนักเย่ซิว พวกเราก็สืบมาอย่างชัดเจนแล้วเบื้องหลังของคุณคือเจ้าสำนักแห่งสำนักรัตติกาล ในมือยังกุมอำนาจสำนักระดับเจ็ดอย่างสำนักโลหิตสังหารเอาไว้แต่ว่านะ... เบื้องหลังของพวกเรายิ่งใหญ่กว่า เธอเป็นถึงลูกสาวของรองเจ้าสำนักสหัสราคะความหมายข่มขู่ในคำพูดนี้ชัดเจนมากหลัวเวยเวยทนไม่ไหว “พวกเธอรังแกกันเกินไปแล้วฯธใช่ ระดับบำเพ็ญของพวกเราด้อยกว่าพวกเธอจริง แต่ถ้าบีบคั้นกันจนถึงที่สุดแล้วต้องแตกหักกันไปข้างหนึ่ง ทุกคนก็ไม่มีใครได้ประโยชน์”เหมยกุยส่ายหน้า มองหลัวเวยเวยด้วยแววตาเย้ยหยัน “พวกเธอประเมินตัวเองสูงเกินไปแล้ว ในมือของเจ้าสำนักพวกเราครอบครองของวิเศษชิ้นหนึ่ง เป็นสมบัติวิญญาณระดับสุดยอด ชื่อว่ากระจกสังหารหมื่นลี้เมื่อเปิดใช้งาน มันสามารถสังหารศัตรูได้จากระยะไกลเป็นหมื่นลี้คนที่อยู่ต่ำกว่าระดับรวมกายาไม่มีทางหลบรอดไปได้ ตอนนี้พวกเธอน่าจะถูกเจ้าสำนักของพวกเราล็อกเป้าหมายไว้แล้ว”สีหน้าของเย่ซิวและหลัวเวยเวยเปลี่ยนไปเล็กน้อยเย่ซิวลองตั้งสมาธิสัมผัสดูอย่างละเอียด ในใจก็รู้สึกหนักอึ้งขึ้นมาเมื่อครู่เขาไม่ได้ใส่ใจนัก แต่ตอนนี้เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายอันต

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1315

    หัวใจของหลัวเวยเวยที่เพิ่งผ่อนคลายลงก็ต้องกระตุกขึ้นมาอีกครั้ง แต่ภายนอกยังคงรักษาท่าทีสงบ “มีเรื่องอะไรเหรอคะ ว่ามาได้เลย”“เจ้าสำนักเย่ซิวของพวกเธออยู่ไหน ให้เขาออกมาพบหน้ากันหน่อยสิ”ดวงตาของหลัวเวยเวยหรี่ลงเล็กน้อย “เจ้าสำนักกำลังติดภารกิจสำคัญ หากมีเรื่องเร่งด่วนก็บอกฉันมาได้ค่ะ ฉันจะเป็นคนจัดการให้”เหมยกุยพูดอย่างไม่ไว้หน้า “เรียกเขาออกมา เรื่องที่จะพูดต่อจากนี้ เธอตัดสินใจเองไม่ได้หรอก”สีหน้าของหลัวเวยเวยเปลี่ยนไปทันทีเหมยกุยเอ่ยต่อ “ขอเตือนเอาไว้เลยนะอย่าคิดจะเล่นลูกไม้ ทำตามที่ฉันบอกอย่างเชื่อฟังจะดีกว่า”ความโกรธผุดขึ้นในใจของหลัวเวยเวยทันที สองหญิงตรงหน้านี่ช่างเย่อหยิ่งเสียเหลือเกินแต่ภายใต้ความโกรธกลับแฝงด้วยความรู้สึกหมดหนทางอีกฝ่ายแข็งแกร่งเกินไป ถึงแม้ตอนนี้เธอจะบรรลุถึงระดับปฐมญาณแล้วก็ตาม แต่ก็ยังไม่มีความกล้าและความมุ่งมั่นแม้แต่จะเผชิญหน้ากับพวกเธอตรง ๆสุดท้ายเธอจึงได้แต่ข่มความโกรธเอาไว้ในใจ ก่อนจะพยักหน้าเบา ๆ “รอสักครู่ ฉันจะไปเชิญเจ้าสำนักให้มาพบค่ะ”เหล่านักโทษประหารทั้งสิบที่อยู่ด้านข้าง แต่ละคนตาเป็นประกาย ใจเต้นแรง เลือดสูบฉีดแทบจะทนไม่ไหวอ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status