LOGINShare
18 แค่นี้ถึงตายเหรอ นังเอกนรี
Last Updated:
2025-04-16 17:49:48เอกนรีไม่ได้กลับไปบ้านในค่ำคืนนี้ เธอมีคอนโดส่วนตัว...ราคาแพงสำหรับห้องขนาด 55 ตรม. และอยู่บนชั้นที่สิบของอาคารริมแม่น้ำ...มีโรงแรมถัดไป มีห้างสรรพสินค้าเล็กๆ และถนนที่เรียกว่าเป็นถนนกลางเมืองแต่เลาะไปตามแม่น้ำ...
เธอกลับบ้านไม่ไหวในวันที่สติแตก...
ช็อก...
เสียใจ...
ผิดหวัง
ทุกอย่างที่เป็นลบถาโถมเข้ามา...
หลังจากแยกกับอาทรแล้ว เมื่อครู่...
คำบอกชัดเจน...
เขาจะแต่งงานกับครูอนุบาล...
เป็นไปได้อย่างไรกัน...ไม่เคยรู้อะไรมาก่อนเลย...
จู่โจมเข้ามาจนทำให้ค่ำคืนนี้เหมือนนรกมาเยือน
เธอไม่ได้กรีดร้อง
ไม่ได้ตีอกชกหัว
ไม่ได้ร่ำไห้
ไม่ได้ด่าทอ
ไมได้ทำอะไรแม้แต่อย่างเดียว นอกจากเก็บการ์ดนั่นใส่กระเป๋า เอ่ยแสดงความยินดี และบอกว่าสิ่งที่เขาให้นั้นเป็นของหวาน มื้ออาหารจบ และเธอจ่ายค่าอาหารเพื่อเป็นการบอกว่าเธอแสดงความยินดีด้วย
จำได้ว่าเมื่อเธอลุกมา...อาทรพยายามจะมาจับตัวเธอเพื่อ “ปรับความเข้าใจ”
เพื่อ “อธิบายว่าทำไม”
แต่เธอชัดเจน...
เธอถูก ทิ้ง!!!
เธอขีดเส้นใต้คำว่าถูกทิ้งด้วยเส้นสีแดงๆ สามเส้นด้วยกัน
เธอให้เขาปล่อยมือจากตัวเธอ...
มือเขาจะแตะตัวเธอไม่ได้อีกต่อไป
และเธอก็จากมา เขาตามโทร.อีกหลายหน แต่เธอไม่รับ ขับรถที่จอดไว้ที่สนามบิน...มาร้านอาหารและมาที่คอนโด...
สิ่งที่ทำหลังจากปิดประตูเข้ามาในห้อง..คือเดินผ่านไปเปิดประตูหลัง เดินออกไปที่ระเบียง..มองไปที่แม่น้ำเจ้าพระยา...มืดแล้ว มีแสงไฟจากตัวอาคารฝั่งเดียวกัน อาคารฝั่งตรงกันข้าม จากเรือที่ล่องแม่น้ำทั้งไปทางปากแม่น้ำและไปทางกรุงเทพฯ ปริมณฑล...
ไฟสว่างแต่ไฟในใจมันมืดสนิท
น้ำเป็นสีเข้ม มืด...
กระโดดน้ำเลยดีไหม
ไม่ได้สิ ยังมีพื้นปูนด้านล่าง...ลานกว้างของร้านอาหารของโรงแรมอยู่ตรงนั้น...หากอยากกระโดดน้ำต้องลงไปที่ริมแม่น้ำเอง มีท่าเรือข้ามฟากใกล้กันนั้นเพื่อข้ามจากฝั่งนี้ไปทางฝั่งที่เคยเป็นจังหวัดธนบุรีมาก่อน
ตัดเรื่องกระโดดน้ำออกไป
กระโดดตึกล่ะ
สิบชั้น...ชั้นละสามเมตรโดยประมาณ สามสิบเมตร...
ไม่รอดแน่ๆ ...หากลงไป...แบบดิ่งพสุธา จะเอาหัวโหม่งพื้นหรือเอาแขนขาแผ่นหลังลง คงจะได้ผล หากไม่ตายทันทีคงจะเจ็บปวดทรมาน...และสภาพคงไม่สวย กระดูกคงผิดรูป หัวสมองอาจจะแตกออกเหมือนลูกมะพร้าว มันสนองและเลือดไหลนอง
ไม่กระโดดน้ำ ไม่กระโดดตึก.
กลับเข้ามาด้านใน...เสียงอะไร
อ้อ...เสียงตัวเองกรีดร้อง...สนั่นนัก...เสียงนี้จะดังไปไหนก็ไม่รู้ แต่คงจะอยู่ในห้องนี้นี่แหละ...
มีของมีคมอะไรบ้าง
ปืนไม่มีแน่นอน เพราะไม่ชอบ...
ผู้หญิงกับปืนควรจะอยู่ห่างเข้าไว้ เธอไม่ใช่สาวนักกีฬา แม้แต่ปืนยิงในเกม ก็ยังไม่ใส่ใจ
มีดหรือ...เพราะทำครัวเองบ้าง มีมีดคมๆ เยอะ
มีมีดพก มีมีดกันคิ้ว มีดโกนขนหน้าแข้ง...
แต่เจ็บ...ไม่เอา
เชือกล่ะ...แต่จะหาอะไรเป็นที่แขวน...ห้องไม่มีขื่อคานใดๆ
จะผูกกับขอบประตู...ขอบหน้าต่าง ก็ไม่งาม
ตัวพัดลมแขวนแบบโชว์ ก็บอบบางเกินรับน้ำหนักตัวสัก 60 กก ใช่...เอกนรีหนัก 60 กก บนความสูง168 แต่คิดว่าสายแขวนพัดลมรับไม่ไหวแน่ๆ
เข้าไปในห้องน้ำ...
เออ...นอนแช่น้ำเอาหัวลงใต้น้ำกลั้นหายใจล่ะ
สุดท้ายเธอก็บอกตัวเองว่า
...แค่นี้ถึงตายเหรอ นังเอกนรี...
ไม่ได้...ๆๆๆ ต้องหาทางออกให้กับเรื่องนี้...แต่ทางไหนเล่า
สุดท้ายที่คิดออกสวยงาม เปิดหน้าส่วนตัวที่มีเขียนข้อความลงไปว่า
21.13 นาทีพบกับแถลงข่าวด่วนจากเอกนรีนะคะ
เพียงลงไปไม่ถึงห้านาที ข้อความก็เด้งขึ้นมาเกือบ100ข้อความใต้คำประกาศนั้น ไม่รวมทั้งข้อความ SMS inboxจากหน้าฟีด และที่อื่นๆ ที่เธอลงข่าวและเรื่องราวตัวเอง...
เอกนรีนั่งมองข้อความพวกนั้น ก่อนจะลุกขึ้น...อาบน้ำ...โดยอาบไปทั้งชุดที่ใส่วันนี้ ใส่พบกับอาทรด้วย
ตอนยืนใต้เรนชาวเวอร์ให้สายน้ำพุ่งกระทบตัว เธอไม่ได้ปรับน้ำให้อุ่น แต่เปิดน้ำปกติ
เย็น...ยะเยือกในแวบแรกที่สายน้ำรดตั้งแต่หัวลงมาถึงปลายเท้า ยกสองแขนกอดอก
นั่นแหละน้ำตาถึงทะลักทะลายออกมาเต็มหน้า
Latest chapter
โอป้าลำซิ่ง-อาริตา 71 (อวสาน) โอป้าเดชของเอกนรีตลอดกาล
หญิงสาวหัวเราะคิกคัก ปรายตามอง...เอนตัวมาหาอีกนิด...“อย่า...อย่า” ชายหนุ่มร้องห้าม “นิสัยผมไม่ได้ดีนา... คุณนรี”“ไม่ดียังไงน้อ”“คุณนี่...เป็นดาวยั่วมาจากไหน”“ยั่วสวาทไม่เป็น แต่ยั่วโทสะ นี่ถนัด...”“ใครบอกว่าไม่ยั่วสวาท” เขากอด “ยั่วมาก รู้ไหม...ผมกลัวจริงๆนะ...”“ถ้างั้น ถอยห่างไปนิด...” เธองึมงำ...แต่คนที่ปากบอกว่าถอยห่างไปนิด คือคนที่กระแซะมาติดตัวเขา และสวมกอดเขาตอบ “อยากให้กลัวมากๆ...”“แล้วไงล่ะ ทำท่าเหมือนไม่กลัว”“แหม...ตัวสั่นแล้วนะเนี่ย” เอกนรีเอ่ย ลูกไฟจากกองไฟเล็กๆ แตกได้ยินเสียงเบาๆ กับเสียงแมลงกลางคืนจากต้นไม้ที่อยู่ในระดับต่ำจากเนินที่ปลูกบ้านนี้ “สั่นรอ...”“เดี๋ยวก็เจอดีตรงนี้...บนดิน...บนหญ้า ใต้ฟ้า ใต้จันทร์เสียหรอก”“ไม่เคยเจอ ถือเป็นประสบการณ์”เอกนรีตอบชัดนัก และก่อนจะโดนดี เธอก็กอดเขาไว้แน่น“ปีใหม่...จัดงานแต่ง...ไม่ต้องใหญ่มากนัก ก็ได้...”“ตอนไปขอคุณจากลุง...จะได้ไหมน้อ”“ไม่เป็นไร...ไม่ได้ก็จะแต่ง...ลุงคนเดียวตัดทิ้งได้”“น่ารักเสมอ คนดีของผม”“คุณก็หวานเสมอ จริงๆ นะ เกิดมาเพิ่งเคยเข้าใจว่าทำไมผู้หญิงถึงยอมข้ามขั้น เต็มอกเต็มใจ อยากพลีกาย...หลังจากพ
โอป้าลำซิ่ง-อาริตา 70 ถ้ารอไม่ไหว ผมปล่้ำคุณนะ เอกนรี
ชีวิตยังต้องดำเนินต่อไป“รอหลังเพื่อนหนูแต่งก่อนดีกว่าค่ะ...นะคะ...ปีหน้าแล้วกัน”“อาต้องรอข้ามปีเชียวหรือ” “เป็นพ่อม่ายข้ามปี หมักได้ที่นะคะ”ดำรงหัวเราะหึๆ “อ่ะ อีกปี...ข้ามปี...รอได้...”“ให้หนูเข้าใจเรื่องราวพวกนี้ก่อนค่ะ คุณอา...”“เข้าใจอะไร”“สมัยสาวๆ พวกเราเชื่อภาษิตโบราณ...ว่าเราจะไม่ร้องเพลงในครัว เพราะจะได้ผัวแก่”ดำรงทำตาโต“หนูไม่เคยร้องเพลงในครัวเลยนะคะ ไม่ว่าครัวไทย ครัวฝรั่งหรือที่ไหนที่ทำอาหาร...หนูกลัวมีผัวแก่ แล้วนี่อะไรกันคะ...ฮือๆ...” เหมือนกิตติมาครางเล็กน้อยอีกด้วย “หนูจะมีผัวแก่...หนูสับสนค่ะ แม้หนูจะฝ่ากมือหนูไว้กับคุณอา แต่ความจริงคือหนูจะมีผัวแก่”“อย่างเดียวเลย หนูมา” เสียงดำรงอ่อนโยนนัก “ถามใจตัวเองว่ารักอาไหม...จะแก่จะหนุ่มมิใช่ปัญหา ขอเพียงมีใจ”นั่นสินะ...กิตติมาบอกตัวเอง...ขอแค่มีใจ ขอแค่รัก... ในที่สุดหล่อนก็พยักหน้ารับ ความจริง ความรัก สองอย่างเดินไปด้วยกัน หล่อนฮัมเพลงเบาๆ“ถึงแก่แล้วจะรักใครจะทำไม”“ไม่ทำไมหรอกจ้ะ หนูมา แต่ขอหอมแก้มหนูสักฟอดแล้วกันนะ”อัจฉราขอถอนตัวออกไปจากบ้าน จากการดูแลวงและทุกคน เพราะดำรงจะแต่งงานแน่ๆ ในปีหน้า หล่อนพ
โอป้าลำซิ่ง-อาริตา 69 เดชชนะขอเอกรีแต่งงานบนเวที
เอกนรียอมจะแต่งงานกับเดชชนะ พร้อมกับเขาประกาศถอนตัวจากวงการเพลง สุดท้ายอำลาเวที คืนนี้หลังจากสามเพลงแรกผ่านไป เดชชนะเชิญผู้หญิงคนหนึ่งออกมา พร้อมกับการประกาศร้องเพลง“จะกี่ล้านหยดน้ำตาอย่าสับสน”เอกนรีแต่งตัวด้วยชุดที่เอ๋จัดหาให้...เป็นการขึ้นร้องเพลงครั้งแรกของเธอเสียงประกาศบอกว่าเธอคือผู้จัดการวงคูนแคนเธอคือยูทูปเปอร์ คือเจ้าของคลิปดังๆ หลายคลิป...บนแอพลิแคชั่นที่มาแรงต่างๆแฟนเพลงข้างล่างส่งเสียงกรี๊ดๆ เสียงเอกนรีไพเราะเพราะถูกเทรนมาไม่น้อย ที่พอจะร้องเพลงได้ จึงง่ายที่จะไม่ต้องคร่อมทำนองไม่ผิดคีย์...จบเพลงด้วยคำบอกว่า “โอป้าเดช ให้เพลงนี้กับฉันวันที่โลกของฉันถล่มลงมา วันที่ฉันถูกเท ผู้หญิงที่หลงว่าตัวเองพร้อมถูกเทกะทันหัน ต้องเยียวยาตัวเอง วันที่อ่อนแอและเขาก็บอกว่าไงนะคะ”เธอหันมาถามเขา“กี่ล้านหยดน้ำตาอย่าสับสน จะขอดูแล”เสียงยิ่งดังกว่าเดิม“กาแฟมันขม ใส่ผมแทนนม”เสียงแฟนเพลงกรี๊ดกี่ครั้งแล้ว...ไม่ได้เป็นเสียงไล่แห่ แต่เป็นเสียงชื่นชมกับโมเม้นท์นี้การยอมรับเอกนรีเดชชนะคุกเข่าลงบนเวที...ทีมงานวิ่งมาส่งดอกกุหลาบสีชมพูให้กับเขา1 ช่อใหญ่...เขาขอเอกนรีแต่งงาน“แจ่งง
โอป้าลำซิ่ง-อาริตา 68 ปาดน้ำตาด้วยหลังมือ
“เขาเคยรักฉันมากนะ” เอื้อยฟ้าอวด “ก็ที่พังเป็นสิบๆ ปีไม่ใช่เพราะรักฉันหรือ”“จะหลงตัวเองไปถึงไหน เขาหมดแล้ว อ้อ...ตอนนี้เขามีคนรักใหม่แล้วนะ”“ใคร”ก่อนจะถึงกับหน้าถอดสี“กิตติมา เพื่อนของเอกนรี จิตแพทย์ พี่ดำรงบอกทุกคนที่บ้านว่าหลังจากเดชกับเอกนรีแต่งงานกัน เขาจะแต่งกับกิตติมา”“แต่งงาน?”“ใช่”“เขาคิดอะไร เด็กนั่นคราวลูก”“รักไง....เขารักเด็กคนนั้น...เขาดูมีชีวิตชีวาอีกหนนะ เอื้อยฟ้า นั่นคือความจริง ถอยไปจากชีวิตเขาให้ไกลเหมือนยี่สิบกว่าปีที่เธอมาจากบ้านเขา...จากชีวิตเขา จะหวนไปทำไม ผัวหรือลูกหรือ เธอไม่เคยอยากได้ เพราะเธออยากทำรายได้ จะไปเอาคนที่เธอทิ้งมาทำไม”“พูดมาก เอาลูกชายเธอคืนไป”เอ๋ อัจฉรายักไหล่ แล้วตอบหน้าตาเฉยว่า“สุดแต่เขานะ จะอยู่ตรงไหนก็ได้ทั้งนั้น นั่นก็พ่อเขาแท้ๆเธอปั้นเขาสิ...ปั้นเลย ต้าร์มีดีกรีนักร้อวงมากกว่าเดชอีกนะ ทำให้ได้สิ วัดฝีมือเธอกับผัวด้วย”และความจริงต้าร์ไม่ได้ยินดีที่มีพ่อตัวจริงเขาตกใจ...เขาอยากเป็นลูกเอื้อยฟ้ากับดำรง วิลลี่อาจจะดูแลเขาดี และไปขอเมญ่าให้เขา...แต่ตัวเมญ่าเองเป็นฝ่ายหนี หล่อนบอกกับพ่อว่าขอไปอยู่เมืองจีนชั่วคราวด้วยข้ออ้างว่า.
โอป้าลำซิ่ง-อาริตา 67 เขาไม่รักเธออีกแล้ว เอื้อยฟ้า
“ผมขอพูดบ้างนะ ย่า” เดชชนะเอ่ย มองดูทุกคนกล่าวคำขอบคุณออกมา “ผมรู้ทุกคน รักและห่วงผม และผมขอบอกว่าผมรู้ว่าตัวเองเป็นใคร อยู่ตรงไหนและจะไปตรงไหนต่อ เรื่องของเอื้อยฟ้า หรือสามีเค้า...เป็นเรื่องอื่น เรื่องของคนนอก...ตอนนี้ผมห่วงแต่ต้าร์ว่าจะลงเอยแบบไหน”“เขาจะมีเมียเป็นตัวเป็นตน ล่าสุดลุงบอกว่าจะไปขอเมญ่าให้เขาค่ะ”“อ่ะนะ ขอนังเด็กคนนั้น” นายดุ่ยรำพึง “จะได้ไหม”“น่าจะได้นะ...บางทีมีเมียอาจจะดีขึ้น และดีอีกข้อ นางจะได้ไม่ยุ่งกับโอป้าของคูนแคนด้วยค่ะ นางยังพยายามอยู่ตลอดนะคะ ตอดนิดตอดหน่อย ไมได้ก็ยังคุยโว...ทำเรื่องเอง”“หึง?” นายดุ่ยแกล้งถามหญิงสาวหัวเราะ “มาก...”อัจฉราเพิ่งขอเข้ามาสมทบ...“ฉันเพิ่งโทร.ไปคุยกับเอื้อยเฟ้า”“ยังไงบ้าง” ดำรงถาม “เอื้อยฟ้าพูดอะไร”“เค้าอยากได้เดชไปทำเพลง...”เดชชนะยิ้มมุมปาก “ขอในเรื่องที่เป็นไปไม่ได้...”“เค้าอยากเจอเดชนะ”“เจอผม” แล้วชายหนุ่มก็ส่ายหน้า “ทำไมล่ะ เจอเค้าสักครั้งไหม”“ผมเจอมาแล้ว” เขายังจำภาพที่หล่อนชูเงินใบละพันห้าใบหน้าเวทีได้ “เริ่มต้นเจอกันครั้งแรก เค้าก็จะเอาเงินฟาดหัวผม...ห้าพัน...กับทั้งชีวิตที่ผ่านมา...ผมไม่ขอเจอครับ เ
โอป้าลำซิ่ง-อาริตา 66 พ่อแม่ดูแลไม่ได้ให้เมียดูแลไปนะ
ต้าร์รู้ตัวขึ้นมาอีกทีชีวิตก็ยิ่งบัดซบมากไปกว่าเดิม...ต้องใช้คำนี้ เขาไม่ได้สนใจจะทำตัวให้ดีขึ้นเอื้อยฟ้าวางมือมีแต่วิลลี่ที่หันมาประคบประหงมดูแล...พาไปพบหมอ...ทั้งหมอทางอายุกรรม หมอทางจิตเวช...แต่ต้าร์ก็ยังไม่ได้ดีขึ้น เพลงก็ไม่ได้ทำ และเอกนรีก็บอกกับคนเป็นลุงก่อนกลับไปบุรีรัมย์อีกครั้งว่า“ลุงต้องทบทวนหน่อยแล้วค่ะว่าจะเลี้ยงลูกชายลุงแบบไหน ให้เป็นคนเต็มคน มิใช่หมาขี้เมา เสพยา..บ้าผู้หญิง”เพราะมาอยู่กรุงเทพ ไม่มีเมญ่า ต้าร์ก็ซื้อบริการมากินถึงในบ้าน...“ติดโรคร้ายอีก จะยิ่งเสียใจนะลุง...ที่จริงหนูว่าหาเมียให้เป็นตัวเป็นตนก็ดีกับเขานะ”“เมีย?? ฮ้า...ใคร” วิลลี่ทวนอย่างฉงน“เมญ่า...ผู้หญิงงคนนั้นชื่อเมญ่า เป็นลูกสาวเสี่ยระดับเจ้าพ่อของเมือง มีโรงแรม ไปขอให้เขาสิ ลุง...เพราะตอนนี้ยัยนั่นกำลังไปแย่งยื้อเดช หนูไม่อยากเปิดศึก...อีกอย่างนางก็มีผัวแล้ว มายุ่งกับเดชชนะทำไม...จริงไหม ป้า” หันไปถามเอื้อยฟ้าเสียอีก “บอกสามีป้าไปขอลูกสะใภ้ซะ...บางทีมีเมียเป็นตัวเป็นคนอาจจะดีขึ้น แต่ค่าสินสอดคงแพงหน่อยนะ พ่อเขาดังและรวยจริงเมื่อความจริงปรากฏ ความผิดหวังของเขาก็มีเต็มที่ แต่เขาก็ยังอยากช่วยล
You may also like
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ
หลิวหลีเสวียเสวี่ย354.3K views3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
Sadistic_X18.8K viewsรวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม1
เหมือนแพ19.5K viewsบทพิสูจน์รักฉบับท่านประธาน
เซียงปู้อี๋77.8K viewsภรรยาขัดดอก
baiboau-เนื้อนวล215 viewsคาถาพันธุ์
inglada53 viewsObsessed มาเฟียผู้เชิ่ดชูเมียดั่งเทพธิดา
Milady218 viewsนายใหญ่ปราบเด็ก [Mafia Pandorica]
Fortune_2892.8K views
