บทที่ 340

"หยุด! ไม่งั้นผมยิงจริง ๆ นะ!” ไซมอนขู่ ขณะเล็งปืนที่เขาคว้ามาจากตำรวจที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขาไปที่แซลลี่

เขาสามารถหยุดแซลลี่จากการทำร้ายชารอนจนถึงแก่ชีวิตได้ แต่ก็ยังทำให้เธอสั่นเล็กน้อยจนทิ้งบาดแผลที่ลึกยิ่งกว่าไว้ที่คอของชารอน และเลือดสีแดงก็เริ่มไหลอาบตามร่างกายของเธอ...

อาการปวดแสบปวดร้อนที่คอทำให้ชารอนหายใจลำบาก อย่างไรก็ตาม เธอกลับรู้สึกกังวลเกี่ยวกับไซมอน ซึ่งกำลังถือปืนอยู่ในมือของเขามากกว่า เธอไม่อยากให้เขาต้องพลั้งมือฆ่าใครตายเพราะเธอ

ยิ่งไปกว่านั้น แซลลี่ไม่สมควรที่จะตายง่าย ๆ แบบนี้!

รูม่านตาของไซมอนขยายออกเมื่อเขาเห็นเลือดที่ไหลอาบคอของชารอน เขาจ้องมองแซลลี่ด้วยสายตาอาฆาต ก่อนจะตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยวว่า "ปล่อยเธอซะ!"

แซลลี่ตกตะลึง แต่เธอก็ดึงสติกลับมาได้อย่างรวดเร็ว เธอมองไซมอนด้วยสีหน้าเย้ยหยัน เธอรู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่สามารถยอมรับชะตากรรมในปัจจุบันของเธอได้ “คุณห่วงเธอมากขนาดนั้นเลยเหรอ ไซมอน? คุณไม่กลัวว่าวันหนึ่งเธอจะทรยศคุณงั้นเหรอ?”

“หยุดพูดจาไร้สาระได้แล้ว ผมบอกให้ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้!”

มือของแซลลี่ที่ถือมีดสั่นเล็กน้อย ความรู้สึกเกลียดชังอย่างสุดซึ้งปรา