บทที่ 381

สุดท้ายเธอยังคงอยู่ที่บ้านของไรลีย์ โดยปฏิเสธข้อเสนอของไซมอนที่จะให้เธอไปอยู่ในคอนโดมิเนียมที่เขาเตรียมไว้

เขาไม่ได้บังคับเธอ และยังพาลูกชายมาพบเธอด้วย

“แม่ครับ แม่ถูกยิงเพราะช่วยพ่อจริง ๆ เหรอครับ?” เซบาสเตียนถามพร้อมกับขมวดคิ้ว เขารู้สึกใจสลาย

ชารอนแอบมองชายคนนั้น 'ทำไมเขาต้องบอกลูกชายเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วย?'

"ใช่จ้ะ…"

“แม่นี่โง่จริง ๆ ทำไมแม่ต้องไปรับกระสุนให้คนอย่างพ่อด้วยล่ะครับ?” เด็กน้อยส่ายหัวและถอนหายใจ เขารู้สึกว่าแม่ของเขาทำเรื่องที่ไม่เหมาะสมเป็นอย่างยิ่ง

ไซมอนซึ่งยืนอยู่ข้างหลังเขามีสีหน้ามืดมน 'เจ้าเด็กเหลือขอคนนี้กำลังพูดอะไร?'

“เขาจะไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น แล้วแม่ก็ยังเอาตัวไปรับกระสุนแทนเขาอยู่อีก แล้วถ้าแม่ตายไปจริง ๆ ล่ะครับ? แม่เคยคิดบ้างไหมว่าผมจะต้องกลายเป็นเด็กกำพร้า?” เด็กน้อยเบะปากและมองหน้าแม่ของเขาด้วยความคับข้องใจ

“แม่…” เมื่อเห็นสายตาของเขาที่กำลังจ้องมองเธอ ชารอนก็ไม่รู้ว่าจะตอบลูกชายของเธออย่างไรอ 'เด็กคนนี้กำลังคิดจะทำอะไร?'

เซบาสเตียนจับมือแม่ของเขา แล้วดึงมันพร้อมกับพูดว่า "แม่ ถ้าไม่อยากให้พ่อตาย ก็กลับมาอยู่กับเขาสิครับ ให้เราสามคนได้อยู่