(Sean POV)“Magbihis ka.” Saka ko siya dinaanan at ako na itong napasuntok sa salamin.  Narinig niya ang basag. Kaya tinawag niya ang pangalan ko.“Sean, okey ka lang ba?” Is she dreaming? That freak. Di ba niya alam ang gagawin ko sa kanya kapag lumabas na ako?  “I'm fine! Just do what I say.” Dahil baka ano pa ang suot niya na makaladkad ko siya palabas ng silid. Somehow I'm concern to that bitch!  She is my wife bestfriend. How dare she?! Tsk!Paglabas ko nakapagbihis ako. Siya natural na kumikilos na kala mo asawa ko. Sinalubong ang room service na pinatawag niya para dalhan ata kami ng agahan. I just observe her. Sa breadknife pa lang na nakikita ko parang gusto ko na yun itaga sa kanya.  Oh well Sean, your just wasting your time.  Do it!I grab her wrist. Talagang nagulat siya. Pati ang room service tumutulong sa kanya.  Kinaladkad ko siya palabas ng

(Zhia POV)Wag kayong maingit. Minsan ng dahil sa ingit dyan nagsisimula ang sindi nang maaring pagkawasak ng tinatawag na LOVE. Wag na wag niyong papaepalin ang ingit.  It can kill, destroy, na walang awa. Kung hindi yung tao na kinaiingitan mo. ikaw na sarili mo ang kusang pinapatay ang kabutihan.  Sabi nga ni Sean we are living in the world na napaka uncertain ng lahat. Napapisil ako ng matangos niyang ilong na agad ikinakunot noo ni Sean.  Pilikmata niyang dinaig pa nga ang akin. Pisngi niya na namumula kapag nagagalit.  Ahahaha. Sorry Sean kung ginagalit kita parati. Sa cute mo kasi.  Mga oras na tinuturuan mo ako sa mga bagay bagay. Ang pasensya mo. Higit sa lahat pag uunawa na kailangan ko talaga ng tulong. Alam mong sayo lang ako matuto. Dumagdag pa ako sa gawain mo no?  Sobrang amazing ng napangasawa mo Sean. Sorry talaga tungkol sa bagay na yan.  Napabangon ang ulo ko at inilapit ang labi

(Zhia POV)Nang makalabas na ako sa banyo.  Syempre sobrang gutom ako. Asaan kaya si Sean? Speaking Sean. Heto na siya. Naamoy ko.“Ki aga-aga? Napainom ka no?”“A little. Alam mo naman na di ako madaling malasing Zhia.”Napanguya ako ng gulay. Cabbage.  Napaupo siya sa harapan ko. Sumulpot na din si Cecile para asikasuhin siya. “You okey?”Napatango ako. “Did it hurts?”“Nope.” At minimean niya ang landian kanina. Lunch na ata namin ni Sean ngayon. Dahil ang almusal namin kanina pinagbigyan naman ako ni Sean. Ahem. Nevermind.  The turon is so good. 😅 Diba Sean, my labs? Ah sa kanya. barbecue, may tinusok eh.  Ahahaha. Ang sagwa ng utak ko. “What are you thinking? Are you laughing at me?” “Wala.” Pero nahuli din ako na may iniisip ng bigla na lan

(Sean POV)“Why?”Napangisi na lamang ako sa asawa ko. Napasuklay ng daliri sa buhok niya. “Walang sino mang successful businessman ang never nakulog Zhia.”  Na ikanaangat niya ng paningin sa akin.“Ibig mo ring sabihin makukulong ka rin!”Tumawa ako.“If I'm not going to be careful. Businessman, have a lot of opponent. It's a game na kailangan mo talaga mag ingat. I wonder kung kailan ba ako makukulong. Ahahaha.”“Sean!” I kiss her head.  And I will do this forever to her. She's mine. The greatest precious treasure I have in mylife. The babies, will come sooner. ☺ ((( Zhia POV’s ))Hello Pilipinas! Namiss mo ako?!  Nang inakbayan ako ni Sean saka parang pinapaamoy ang kilikili niya sa akin. Kakainis din!Asar kong inalis ang kamay niya. “Mabigat na nga

(Zhia POV)Nagbasa ulit.  Hanap ng tiklop ng libro. Busy sila mag-usap na kala mo nasa korte suprema.  Di ko namalayan may bigla na lang humilot ng balikat ko.  Si Sean.Wala na sila Leon at Troy. “I need to take a flight, Zhia.” Natiklop ko ang libro. Yun ba ang pinag-usapan nila? Nanakawin na naman ni Leon ang asawa ko? “Saan ka pupunta. At bakit?.” “Business Matter.”  That only two words. Explain to me everything.“I'll be back after three days I guess.”Hay naku Zhia..  buti nga diba nagpapaalam.“Wala naman ata akong magagawa Sean para pigilan kita diba?” ang sinagot niya halik sa pisngi ko na ibinaba talaga ang mukha niya sa akin. “Don't feel down.”“Ingat ka na lang.”Narinig ko ang mahina niyang tawa. Anong nakakatawa? Takas mode ata si Sean.“Just follow