Lahat ng Kabanata ng I Love You, Goodbye: Kabanata 1 - Kabanata 10

 Chapter 1 I'm Francine Tyra Manuel - the only daughter of one of the richest family in Philippines. And because I came from a very rich family, I always get what I wanted. Laptops, computers, books, cellphones and even luxurious things. Siguro, kaya nila binibigay ang lahat ng gusto ko kasi alam nilang doon lang nila maipapakita ang pagmamahal nila sakin. They're showing their love through giving expensive gifts. Mom and Dad, they were always busy. Palagi silang wala sa bahay kapag gumigising ako sa umaga. I don't remember any good and happy memories na kasama silang dalawa. Tanging ang mga katulong lang palagi kong nakakasama at minsan naman ay inaatake ako. I have Oppositional Defiant Disorder or ODD. I easily get annoyed by others. Kahit ang pagtawag sakin sa second name ko ay sobrang nakapagpapakulo ng dugo ko. That is why Mom and Dad always gives what I wanted o kahit na hindi ko man hingiin ang mga bagay na yun ay kusa ni

Chapter 3Nakapikit ako habang nakikinig ng mga kanta ni Billie Eilish. Kahit na nakapikit ako ay hindi ko parin maiwasang maalala ang mga nangyari sa akin kanina. First time na may nag-alok sa akin ng ice cream at first time ko rin malagyan ng ice cream sa buong mukha. Habang naglalakad ako kanina, pansin ko na nakatingin sa akin ang lahat ng mga nakakasalubong ko sa daan. Hindi ko naman sila masisisi. Para akong isang bata na palaboy-laboy sa daan. Napakadumi ko."Ma'am Francine?" Napamulat ako ng mata at nakita ko si Melai, isa sa mga cook namin dito sa mansion. Agad na uminit ang ulo ko nang makita ko siya na may hawak-hawak na gatas."Hindi ka ba marunong kumatok? Katulong ka lang at amo mo'ko, kaya marunong kang gumalang." Inis na sabi ko at kinuha sa kanya ang gatas."S-Sorry po, Ma'am." Aniya at dali-daling umalis.Imbis na inumin ko ang g

 Chapter 5 5 in the morning when I got home. I was wondering kung anong ginawa nila dito habang wala ko? Siguro, sobrang saya nila dahil wala silang nakikitang demonita. Walang demonitang sisira sa pasko nila. Nang buksan ko ang refrigerator kanina ay bumungad sakin ang napadaming pagkain. It seems like they're really preparing Christmas huh. Nakatingin ako sa kisame at pinipilit ko ang sarili kong makatulog. I failed again. Kapag pinipikit ko ang mga mata ko ay naalala ko yung mga napag-usapan namin ni Kianno. Ayokong umasa at mag-assume sa lahat ng mga pinapakita niya sakin. I already have feelings for him pero pinipilit ko ang sarili ko na wala akong nararamdan na kahit ano para sa kanya. S'yempre, in-denial pa ako sa sarili ko. What if he only see me as a friend? Naiinis ako sa tuwing may pinapakitang kabaitan si Kianno sakin. Unti-unti niyang nakukuha ang loob ko hanggang sa nagka gusto na nga ako sa kanya. I hate it. Sobrang nagi-guilty ako sa mga nagawa ko sa kanya.

Chapter 7Nasa biyahe ako kasama si Kianno. Kagabi ko pa iniisip ang mga nagyari sakin. Ilang beses na rin akong tinanong ni Kianno kung gusto ko bang mag file ng case pero tumanggi na ako. Hindi naman sa ayaw ko silang maparusahan, ayaw ko lang talaga na malaman nina Mommy at Daddy ang nangyari sakin dahil kapag nangyari 'yun mag ha-hire sila ng mga bodyguards na babantay sakin. At iyon ang ayaw kong mangyari, ang may bumuntot sakin kahit saan ako magpunta.Nakakatawang isipin na sobrang pag e-emote ang ginawa ko para makalimutan si Kianno pero ang hindi namin alam, mahal namin ang isa't isa. "Love, sigurado ka na ba talaga?" Napalingon ako kay Kianno nang bigla itong magsalita."Oo nga, paulit-ulit ka nalang e.""Bakit ayaw mo? Muntikan ka ng rape kagabi tapos ayaw mong mag file ng case sa mga gagong 'yun?" Napansin kong nainis siya kaya hinawakan ko ang kamay n

Chapter 9"Ang ganda ng sunset diba, Love?" Nakangiti kong sabi habang hindi pintuputol ang tingin sa araw. "Oo nga, maganda. Napaka-ganda....mo." Lumingon ako sa kanya at nakatingin siya sakin. "Tse, bolero!" Ani ko at saka hinampas siya ng mahina sa braso. "Totoo ang lahat ng mga sinabi ko sa'yo at walang halong biro. Mahal na mahal kita kahit palagi mo'kong tarayan, mahal parin kita." He said then he pressed his lips against mine. Napaka swerte ko sa kanya. I pushed him away yet he chose to stay. He stayed and he hugged all my flaws and imperfections. Siya lang ang tanging lalaki na nagparamdam sakin ng kakaibang pagmamahal. Sa loob ng napakaraming taon, wala akong ginawang mabuti. Wala akong ginawang tama. Ang tanging alam ko lang ay ang magalit sa lahat ng tao at sa buong mundo. Hindi ko alam kung bakit binigyan ako binigyan ng Diyos ng isang lalaking kagaya niya.