Ang ilog ay kalmado na pumapagitna sa mga verdeng bangko. Kulay na makikita lang tuwing tag-init. Ngayong umaga, hindi gaano kumikintab ang tubig tulad nang nakikita tuwing tanghali. Sa unahan ay ang tulay na lagi kong dinadaanan tuwing pumupunta sa kubo. "Ang husay mo naman

"Nalinisan na namin ang mga galos at sugat niya sa likod ngunit kinatatakot kong may malaki siyang natamong pasa malapit sa kaniyang batok. Maaari nitong maapektuhan ang kaniyang utak. Ang magagawa lamang natin sa ngayon ay hintayin ang kaniyang paggising at paghilom." Ang doktor dito sa paggamutan ay may pusturang pang sundalo. Lahat ng kaniyang ginagawa ay tumpak at may layunin. Napangiti siya matapos niyang sambitin iyon sa malamig at malapropesyonal na pamamaraan bago umalis sa m

"Bakit hindi niya sinabi sa akin na hindi siya makakapunta?" Muling lumingon si Elena sa gilid at sumilaw mula sa kaniyang mata ang makintab na susow ng mga luha. Pagpikit niya, tumulo mula sa kaniyang talukip ang namumuong luha at dumusdos sa kaniyang namumulang pisngi. "B-bakit?" Kinagat niya ng mahigpit ang kaniyang labi sa pagtatangkang itago ang anumang uri ng tunog na nais kumawala sa kaniyang bibig. 

Dumapo ang isang malakas na sampal sa mukha ni Clemente. Namumulang hinawakan niya iyon kaakibat ng sugat sa kaniyang pisngi dahil sa daplis ng singsing ni Don.Sinilid ni Don Felipe ang kaniyang espada at tumalikod sa amin saka umakyat sa kaniyang kwarto. Kasabay ng pagpasok ni Don ay ang malakas na pagkalabog ng pangunahing pinto.

"Magandang umaga Aling Vaneng, nandiyan po ba si Clemente Montemayor?" Binaba ni Aling Vaneng ang iniinom niyang tsaa at marahan na tumingin sa akin. "Tahakin mo ang pasilyo pakanan, naroon siya sa pangalawang kwarto. Katatapos pa lang ng serbisyo sa kaniya ngayon."