บททั้งหมดของ ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: บทที่ 2251 - บทที่ 2260

จูปิเตอร์คิดว่าเขาจะสามารถเอาชนะฮาร์วีย์ได้อย่างง่ายดายหากเขาพยายามมากพออย่างไรก็ตาม เขาเป็นผู้อาวุโสในหน่วยงานการบังคับใช้กฎหมายของหลงเหมิน เขามีความมั่นใจและความแข็งแกร่งพอที่จะทำเช่นนั้นเพี๊ยะ! เพีย๊ะ!อย่างไรก็ตาม ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าและตบจูปิเตอร์อีกครั้ง“ถ้าฉันจะตบนาย แล้วจะทำไม?”จูปิเตอร์โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ“แก…!” เขาตะโกนลั่นและใกล้จะระเบิดด้วยความโกรธ“ทำไม? ไม่พอใจเหรอ? คิดว่าฉันเล่นทีเผลอเหรอ?”ฮาร์วีย์ยกมือขึ้นอย่างเย้ยหยันพลางยิ้มบาง ๆ ให้จูปิเตอร์“มา! ฉันจะให้โอกาสนาย ไหนดูสิว่านายจะแข็งแกร่งแค่ไหนกันเชียว!”ตาของจูปิเตอร์กระตุกอย่างรุนแรงหลังจากที่ได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์วินาทีต่อมาเขาก็พุ่งไปข้างหน้าด้วยพละกำลังทั้งหมดของเขา“ฉันจะทำให้แกได้เห็นว่าฉันไม่ใช่คนที่แกจะกลั่นแกล้งได้ง่าย ๆ ฮาร์วีย์ ยอร์ก!”เขาพุ่งไปข้างหน้า ไม้ในมือของเขาเปล่งแสงสีเขียวที่น่าขนลุกทันใดนั้นเงาประหลาดสีเขียวก็พุ่งเข้าหาฮาร์วีย์ มันเป็นภาพที่น่าสะพรึงกลัว“หัวหน้าสาขา! ระวัง!” ราเชลตะโกนออกมาตามสัญชาตญาณปัง!ก่อนที่ไม้จะทันได้โดนตัวฮาร์วีย์ เขาก็ส่งลูกเตะเข้าท้องของจูปิเต

“มีใครมีคำแนะนำว่าจะทำอย่างไรกับเหตุการณ์ในวันนี้ไหม? ผมพร้อมรับฟังทุกอย่าง” ฮาร์วีย์กล่าวด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่นหลังจากที่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งไอเดนและราเชลสบตากันแต่ไม่ได้พูดอะไรพวกเขาเป็นรุ่นน้องในหลงเหมิน นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้ยินเกี่ยวกับผู้ดูแลหลงเหมิน แน่นอนว่าพวกเขาจะไม่สามารถคิดอะไรที่มันเหมาะสมได้จัสตินลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดเบา ๆ ว่า “มีอยู่สองอย่างที่เราสามารถทำได้ หัวหน้าสาขา“หนึ่ง คุณจะต้องไปฟลัตเวลล์และขออภัยจากกลุ่มผู้อาวุโส ดูจากความภาคภูมิใจของพวกเขาแล้ว พวกเขาจะต้องปล่อยคุณไปตราบใดที่คุณยอมพวกเขา”ฮาร์วีย์พยักหน้าโดยไม่ขัดจังหวะจัสตินก่อนที่จะส่งสัญญาณให้เขาพูดต่อ“สอง คุณจะต้องทำให้นายใหญ่ของหลงเหมินมาช่วยหนุนหลังคุณให้ได้ เขาและสี่ผู้เฒ่าแห่งหลงเหมินเป็นคู่แข่งกัน พวกเขาไม่ได้แสดงออกในภายนอก แต่พวกเขามักจะแทงข้างหลังกันอย่างไม่ใยดีอยู่ตลอดเวลา“หากคุณได้รับการสนับสนุนจากนายใหญ่ของหลงเหมิน สี่ผู้เฒ่าแห่งหลงเหมินก็จะไม่สามารถทำอะไรคุณได้”“เดี๋ยวก่อน หลงเหมินถูกแบ่งออกเป็นสองฝ่ายเหรอ?” ฮาร์วีย์ถาม ความอยากรู้ของเขาพลุ่งพล่าน“นายใหญ่ของหลงเหมินข

ด้านหลังหน้าต่างสีดำสนิทคือชายคนหนึ่งที่ฮาร์วีย์ค่อนข้างจะคุ้นเคยด้วยถ้าฮาร์วีย์เห็นชายคนนี้ เขาจะต้องจำชายคนนั้นได้ในทันทีชายนิรนามแอบดูฮาร์วีย์ผ่านกล้องส่องทางไกลที่ทางการทหารใช้คู่หนึ่ง รอยยิ้มจาง ๆ ปรากฏขึ้นที่ริมฝีปากของเขา“หน่วยข่าวจากโวลซิ่งพูดถูกจริงด้วย“ดำเนินการตามแผนเลย“เขากล้าที่จะสู้กับนายน้อยแห่งโวลซิ่ง…“ในเมื่อทุกคนต้องการให้เขาตาย ฉันก็อยากจะรู้ว่าเขาจะยังรอดไปได้อยู่ไหม…”ชายคนนั้นส่งสัญญาณรถค่อย ๆ สตาร์ทขึ้นอย่างช้า ๆ ก่อนจะไถลไปตามถนนที่พลุกพล่านของลาสเวกัสอย่างเงียบเชียบโดยไร้ร่องรอย…ครึ่งชั่วโมงต่อมา ฮาร์วีย์กำลังขับรถโตโยต้า อัลฟาร์ดออกจากสนามบินมีหลายสิ่งหลายอย่างที่เขาต้องจัดการที่มอร์ดู ไม่ว่าจะเป็นหลงเหมิน สกาย คอร์ปอเรชั่น หรือชินดัน เวย์...แต่ในเมื่อลิเลียนถูกจับเป็นตัวประกัน เขาจึงต้องจัดการกับปัญหานี้ก่อนเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องมาเนื่องจากแมนดี้รีบมาที่ลาสเวกัสให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้โชคดีที่ตระกูลฌองมีสาขาของบริษัทและกำลังคนกระจายอยู่ทั่วลาสเวกัส เพียงแค่กดโทรออก การคมนาคมและที่พักของเขาและแมนดี้ก็ถูกจัดการได้ในทันที

ปัง!ทันใดนั้นรถเมอร์เซเดส เบนซ์ จี คลาสสีขาวก็สูญเสียการทรงตัวราวกับวัวบ้าคลั่งที่ถูกปล่อย มันชนเข้ากับราวที่กั้นถนนและแปลงดอกไม้ข้างทางด่วนก่อนที่จะพลิกคว่ำผู้ชายที่สวมแว่นกันแดดสีเข้มหลายคนแทบจะคลานออกมาจากรถหลังจากที่มันพลิกคว่ำไม่ทัน พวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสและมีเลือดไหลออกที่ศีรษะ ไม่มีใครอยู่ในสภาพที่จะต่อสู้ได้อีกต่อไปบูม!ตอนนี้เขาได้จัดการกับรถเมอร์เซเดส เบนซ์ จี คลาสสีขาวแล้ว เขาจึงเหยียบคันเร่งและชนเข้ากับคันสีดำทันทีอย่างไรก็ตาม ทักษะการขับรถที่น่าทึ่งของศัตรูช่วยให้เขาหลบโตโยต้า อัลฟาร์ดของฮาร์วีย์ได้ในเสี่ยววินาทีสุดท้ายฮาร์วีย์เห็นดังนั้นจึงรีบลดกระจกรถลงทันทีเพื่อขว้างแก้วใส่กระจกหน้ารถอีกคันกระจกหน้ารถเมอร์เซเดส เบนซ์ จี คลาสสีดำแตกเป็นพัน ๆ ชิ้น เศษแก้วกระจายไปทั่วทิศเสียงคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวดดังขึ้นภายในรถเมอร์เซเดส เบนซ์ จี คลาสสีดำก่อนที่มันจะเสียหลักชนกับข้างถนนรถติดไฟอย่างรวดเร็ว พร้อมที่จะระเบิดได้ทุกเมื่อผู้ชายสวมแว่นกันแดดอีกหลายคนล้มลุกคลุกคลานออกจากรถอย่างเร่งรีบ แต่ในขณะที่พวกเขาพยายามที่จะลุกขึ้นยืน รถของฮาร์วีย์ก็ชนพวกเขาโดยไร้ความปรา

ย่านวิลล่าอาร์คเบิร์นในลาสเวกัสหันหน้าไปทางทะเลขณะที่ด้านหลังเป็นภูเขา ที่นี่สามารถมองเห็นอ่าววิคตอเรีย มันเป็นย่านของคนรวยอย่างแท้จริงที่นี่เต็มไปด้วยวิลล่าหรูหรา เพียงแค่หลังเดียวก็มีราคามากกว่าสิบล้านดอลลาร์ คนธรรมดาจะไม่มีสิทธิ์มาปรากฏตัวที่นี่มันยังได้รับการคุ้มกันอย่างแน่นหนาพร้อมระบบรักษาความปลอดภัยที่ดีที่สุดในลาสเวกัสฮาร์วีย์อยู่ในวิลล่าบนภูเขาและกำลังมองลงไปที่อ่าววิคตอเรียจากระเบียงอย่างเหม่อลอยแมนดี้ออกมาหลังจากที่อาบน้ำเสร็จ เธอเดินเข้าไปหาฮาร์วีย์และเอาผ้าห่มคลุมเขา“ตอนกลางคืนลมจะแรงหน่อย เข้าไปข้างในกันเถอะ” เธอกระซิบอย่างแผ่วเบาฮาร์วีย์ส่ายหัวแล้วเอาผ้าห่มไปห่มให้แมนดี้แทน“ผมไม่ได้หนาวขนาดนั้น คุณต่างหากที่ต้องระวัง พยายามอย่าเป็นหวัดล่ะ” ฮาร์วีย์ตอบ“ท้ายที่สุดคุณก็ไม่ได้มาที่นี่เพียงเพื่อแม่ของคุณไม่ใช่เหรอ?”ดวงตาของแมนดี้เป็นประกายเล็กน้อยกับคำถามของเขา“ใช่ มีอีกเหตุผลหนึ่งที่ฉันมาที่นี่ นั่นก็คือการตรวจสอบบัญชี“ตอนที่ลูคัสยังอยู่ครองตำแหน่งเจ้าชายของตระกูลฌอง เขาได้เปิดคาสิโนถูกกฎหมายในฮ่องกง“แน่นอนว่าคนนอกอย่างเราจะไม่สามารถถือหุ้นในสถานที่อย