Semua Bab เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์: Bab 681 - Bab 690

มาร์คเงียบไป เขาใช้เวลาสักครู่ก่อนจะพูดอีกครั้งว่า “มันไม่จำเป็น มีแค่แจ็คสันเท่านั้นที่รู้ ในตอนแรกฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะเล่าให้คุณย่าฟังแต่ฉันรู้สึกว่าฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะเก็บการตายของลูกชายของเขาจากเขา อย่าถามเลยแอริ… มีบางสิ่งที่เลวทรามเกินกว่าที่เธอควรจะรู้”แอเรียนไม่แปลกใจกับผลลัพธ์นี้ เธอรู้ว่าเขาจะไม่บอกเธอ เธอจึงถามว่า “แม้ว่าฉันจะยอมกลับมาหาคุณ คุณคิดว่าเราจะอยู่ด้วยกันได้จริง ๆ เหรอ? ช่องว่างระหว่างเรานั้น… นั่นมันกว้างเกินไป แม้กระทั่งกับลูก มันยังมีอุปสรรคที่เราไม่สามารถผ่านไปได้”เขาเอื้อมมือออกไปและยกคางของเธอขึ้นพลางมองตรงเข้าไปในดวงตาของเธอ เขาจ้องตรงมาที่เธอและพูดว่า “ในเมื่อฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้เธอกลับมาหาฉันแล้วทำไมเราจะอยู่ด้วยกันไม่ได้ล่ะ? เธอจะรักหรือจะเกลียดฉันก็ได้ ฉันจะยอมทุกอย่าง ที่เหลือให้ฉันจัดการเอง ฉันจะทำทุกอย่างให้ถูกต้อง ฉันรักเธอและฉันไม่เชื่อว่าเธอไม่ได้รักฉันเลย”เธอสามารถเห็นเงาสะท้อนของเธอในดวงตาของเขาและแสงที่ริบหรี่ คนเราเวลามีความรักตาจะสว่าง มันเป็นความจริง ความรักที่เขามีต่อเธอไม่มีที่สิ้นสุดและอยู่เหนือฤดูกาลต่าง ๆ มากมายอย่างไรก็ตาม

นักสืบส่วนตัวได้ส่งข้อความถึงเธออีกครั้ง มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับแกรนท์ ชายผู้นี้อาจดูเหมือนนักธุรกิจที่มั่งคั่งแต่ในความเป็นจริงเขามีหนี้สินท่วมตัวมานานแล้ว ออฟฟิศของเขาไม่มีอะไรเลยนอกจากฉากหน้ากับเบื้องหลังที่ว่างเปล่าและเขากำลังประสบปัญหาภาระจากหนี้สินอย่างหนัก รวมทั้งการหย่าร้างของเขาซึ่งก็เกิดจากปัญหาทางการเงินเช่นกัน ไม่นานหลังจากที่หย่าร้างเขาก็ตามจีบลิเลียน แม่ของเธอ เพื่ออะไรกัน? แกรนท์เองก็ไม่เคยโผล่หน้าของเขามาให้การช่วยเหลือสักครั้งในตอนที่ครอบครัวเลนกำลังเจอวิกฤตปัญหาล้มละลาย ตอนนี้มันอาจจะดูเหมือนว่าพวกเขาเกี่ยวพันและสนิทสนมกันอย่างใกล้ชิด แต่จริง ๆ แล้วมันเป็นเพียงแค่เปลือกนอกที่ผิวเผินเท่านั้นเธอมีความรู้สึกไม่ดีและไม่สามารถมาคิดถึงเรื่องอาหารการกินได้ เธอรีบขับรถออกไปเพื่อที่จะกลับบ้านตามที่คาดไว้ แกรนท์ยังอยู่ที่บ้านในวันนี้เช่นกัน ลิเลียนที่ไม่เคยชอบการทำอาหารและก็ทำอาหารอะไรไม่เป็นเลยจริง ๆ แต่วันนี้เธอกลับทำอาหารได้ ทิฟฟานี่ถึงขั้นตกใจเป็นอย่างมากและอารมณ์เสียในเวลาเดียวกัน ขนาดตัวเธอเองยังไม่เคยมีโอกาสได้ลิ้มรสอาหารของแม่ของเธอเองเลยด้วยซ้ำด้วยความประหลาดใจก

ตอนนี้ทิฟฟานี่ไม่ต้องการรบกวนแอรียนและธัญญ่าก็อยู่กับเอริก ดังนั้นเธอจึงไม่สะดวกที่จะมาพบทิฟฟานี่ ทิฟฟานี่ไม่สามารถกลืนความโกรธของตัวเองได้ในขณะนั้น ตอนนี้เธอต้องการโทรหานักสืบและขอที่อยู่บ้านของแกรนท์ จากนั้นเธอจะทำให้แกรนท์บอกความจริงด้วยตัวเอง โชคไม่ดีที่ลิเลียนทำโทรศัพท์ของทิฟฟานี่พัง ตอนนี้เธอจึงติดต่อใครไม่ได้เธอขับรถวนสองสามรอบและลงเอยที่หน้าบาร์ที่เธอเคยมาเป็นประจำโดยไม่รู้ตัว ณ จุดนี้ สิ่งที่เธอต้องการทำคือ ดื่มให้เมาเธอเดินเข้าไปในบาร์อย่างสบาย ๆ และนั่งลงที่โต๊ะตัวหนึ่ง จากนั้นเธอก็สั่งเครื่องดื่มจากพนักงานเสิร์ฟ เธอดื่มไปสองสามรอบแล้วก่อนที่พนักงานเสิร์ฟจะส่งไวน์ราคาแพงหนึ่งขวดให้เธอก่อนที่เธอจะทันได้สั่งใหม่อีกรอบ “คุณผู้หญิง สิ่งนี่มาจากคุณสมิธ เขาขอให้บอกคุณว่าให้ดื่มช้าลงหน่อย อย่าดื่มมากเกินไป มันไม่ดีต่อสุขภาพ”คุณสมิธ? ทิฟฟานี่นึกไม่ออกว่าเขาเป็นใคร “เขาเป็นใคร? ฉันรู้จักเขาเหรอ?”พนักงานเสิร์ฟก้มลงกระซิบข้างหูทิฟฟานี่ว่า “คุณสมิธเป็นเจ้าของของบาร์นี้ ดื่มให้สนุกนะคะ"เจ้าของบาร์นี้? ถ้าอย่างนั้นมันก็ไม่ได้แปลกเกินไปเพราะเธอเคยเป็นลูกค้าประจำและใช้เงินเป็น

ทิฟฟานี่ตื่นตระหนก มันเป็นความตื่นตระหนกที่ไม่สามารถปกปิดด้วยแอลกอฮอล์ได้ เธอไม่คิดว่าเธอจะลงเอยและทำให้แจ็คสันโกรธแบบนี้ “อย่าเป็นแบบนี้… ฉันไม่ได้อยู่กับใครเลยจริง ๆ…”แจ็คสันไม่ตอบ เขายังคงทำหน้าบึ้งใส่เธอ เธอกังวลอยากจะหาทางออกแต่น่าเสียดายที่เธอไม่มีความคิดมากมาย ในความตื่นตระหนกของเธอ เธอผลักแจ็คสันลงบนเตียง “เชื่อฉันเถอะ… แค่ครั้งนี้ครั้งเดียว… ฉันไม่ได้โกหกคุณ…”เขาผลักเธอออกไป “ลงไป! ผมเหนื่อยแล้ว ผมไม่อยากทะเลาะกับคุณแล้ว”เธอก้มลงโจมตีริมฝีปากของเขาพลางมองผ่านสายตาที่พร่ามัวของเธอ “ฉันรู้ว่าคุณเหนื่อย ฉันจะช่วยให้คุณผ่อนคลาย” จากนั้นเธอก็ค่อย ๆ เขยิบไปตามร่างกายของเขาโดยหยุดที่ท้องของเขา…แจ็คสันจะกังวลเรื่องความโกรธของเขาในตอนนี้ได้อย่างไร? หัวของเขากำลังกรีดร้องว่า 'ไม่!'"คุณกำลังทำอะไร? ผมไม่มีความสนใจที่จะมีเพศสัมพันธ์แบบเปื้อนเลือดระหว่างที่คุณมีประจำเดือนหรอกนะ ถ้าคุณเมาก็ไปนอนซะ เราจะคุยเรื่องนี้กันในตอนเช้า!”เธอละเลยเขา แอลกอฮอล์เป็นตัวขับเคลื่อนของความกล้าหาญ เธอรวบรวมสติและฝังศีรษะลงไปที่เป้าของเขาเขาอ้าปากค้างและเอื้อมมือออกไปจับที่ด้านหลังศีรษะของเธอ “ค

แมรี่เก็บรายละเอียดทั้งหมดไว้เพราะไม่กล้าบอกแอเรียน ทั้งหมดที่เธอบอกแอเรียนคือหญิงชราคนนั้นเป็นหวัดหนักและไม่มีอะไรผิดปกติ เธอรอจนกระทั่งแอเรียนกลับเข้าห้องก่อนที่เธอจะโทรหามาร์คว่า “นายท่าน มีบางอย่างเกิดขึ้นกับคุณวินน์, โซอี้ แฮร์ริสและสามีของเธอทำให้คุณวินน์เป็นโรคปอดบวมเฉียบพลัน คุณวินน์มีไข้อย่างต่อเนื่องจนมันทำให้สมองของเธอเสียหาย เธอแก่แล้ว แม้ว่าหมอจะช่วยเธอได้ แต่เธอก็จะมีผลข้างเคียง ฉันทนบอกนายหญิงไม่ได้… เราควรทำอย่างไรดีคะ?”มาร์คขมวดคิ้วอย่างหงุดหงิดในออฟฟิศ “ผมว่าแล้วว่าจะต้องมีอะไรเกิดขึ้น… ผมเข้าใจแล้ว ผมจะจัดการเอง คุณทำถูกแล้ว อย่าให้แอริรู้เด็กขาด”หลังจากที่วางสายมาร์คก็บอกเดวี่ เลขาของเขา ให้ยกเลิกการประชุมทั้งหมดในตอนบ่ายก่อนที่เขาจะรีบไปที่โรงพยาบาลหญิงชราอยู่ในห้องผู้ป่วยหนัก โดยมีโซอี้และสามีของเธอยืนเฝ้าอยู่ข้างนอกพลางดูเหมือนเศร้าและอ้างว้าง ทุกคนรู้ดีว่ามันปลอมหรือไม่“มาร์ค แอริไม่มาเหรอ?” โซอี้รีบถามเมื่อเห็นว่ามาร์คมาคนเดียว“อืม เธอไม่สะดวก ผมจะจัดการทุกอย่างเอง” เขาตอบอย่างใจเย็น“เธอเป็นหลานสาวของเขา คุณย่าของเธอป่วยหนักมาก เธอเพิ่งท้องเองไม่ใ