All Chapters of เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์: Chapter 881 - Chapter 890

ธัญญ่ามองการกระทำของแจ็คสันเป็นเพียงช่วงเวลาที่เขากำลังพัวพันกับความขัดแย้งทางจิตใจของเขาเกินกว่าที่จะสนใจเธอในขณะนี้ ในสภาพนี้ การอยู่ในที่ของเขาจะทำให้เธอไม่ได้อะไร ดังนั้นเธอจึงออกจากบ้านเขาและกลับไปที่อพาร์ตเมนต์ตัวเอง เธอได้ขอลาครึ่งวันจากเอริกระหว่างทางกลับบ้านและเมื่อเธอไปถึงเธอก็พบว่าสมบัติของทิฟฟานี่ได้หายไปหมดแล้ว บางสิ่งที่เหลืออยู่ก็คือเฟอร์นิเจอร์ชิ้นใหญ่และหนักเกินกว่าที่ทิฟฟานี่จะขนเองได้ เช่น ตู้เย็นสองประตูที่ซัมเมอร์ได้มอบเป็นของขวัญให้หล่อน ธัญญ่าไม่รู้สึกอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว เธอจะย้ายออกไปเองอยู่แล้วถ้าทิฟฟานี่ไม่ทำมันก่อน ไม่มีทางที่ทั้งสองจะอยู่ภายใต้หลังคาเดียวกันต่อไปได้หลังจากที่เหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น บอกตามตรง เธอรู้สึกดีใจที่ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนที่จากไป เพราะตอนนี้ธัญญ่าจึงไม่ต้องพยายามหาที่อยู่ใหม่แล้ว เมื่อคืนเธอนอนไม่พอ เธอจึงกำลังจะแก้ไขสิ่งนั้น เธอกำลังจะหลับใหลด้วยความรู้สึกที่เติมเต็มว่าเธอได้ทำขั้นตอนแรกของสิ่งที่เคยคิดว่าเป็นความฝันที่ไม่สามารถทำได้สำเร็จแล้ว กลับมาที่บริษัทของเอริก ผู้ชายคนนั้นกำลังจ้องใบลาออกอย่างกะทันหันของทิฟฟานี่ที่

ความรู้สึกที่เข้าใจยากสั่นไหวบนใบหน้าของมาร์ค “เอ่อ อืม คือ… เธอต้องจำเอาไว้เสมอนะแอริ อย่าเหมารวมผู้ชายทุกคน และทุกอย่างมักมีสิ่งผิดปกติเสมอ และไม่ใช่ว่าผู้ชายทุกคนจะทำแบบนั้น”มุมริมฝีปากของแอเรียนกระตุก “นั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันถามเลย! และอีกอย่าง คุณเพิ่งโยนขี้ให้น้องชายที่ดีที่สุดของคุณอย่างนั้นเหรอ? ละอายบ้างสิมาร์ค แต่ฉันถามคุณว่ามีอะไรที่มากกว่าสิ่งที่เราเห็นในเรื่องทั้งหมดนี้ไหม เป็นไปได้ไหมว่ามันอาจมีความเข้าใจผิดบางอย่าง? แล้วมันจะเป็นไปได้ไหมที่ทิฟฟ์และแจ็คสันจะกลับมาคบกันหลังจากการทดสอบครั้งนี้ได้?”"อ้อ เหรอ?" มาร์คถอนหายใจอย่างโล่งอก “เอ่อ นั่นมันก็ขึ้นอยู่กับสถานการณ์นะ จากที่ฉันรู้ ผู้ชายส่วนใหญ่จะไม่สามารถทำอะไรได้เลยเมื่อพวกเขาเมามากเกินไป จากการบอกเล่าของเธอ ทิฟฟานี่บอกว่าแจ็คสันเมามากจนหลับเป็นตายใช่ไหม? แล้วข้อกล่าวหาจะเกิดขึ้นได้ยังไงล่ะ? ฉันสงสัยเรื่องนั้นมาก ถ้าพวกเขามีเซ็กส์จริง ๆ มันคงเป็นตอนที่แจ็คสันยังมีสติเหลืออยู่ แต่ถ้าเขามีสติสัมปชัญญะแม้เพียงเล็กน้อย เขาจะห้ามตัวเองไม่ให้ทำอย่างนั้นกับธัญญ่าแน่นอน …ฟังนะ เราไม่ได้อยู่ที่นั่นและเราก็ไม่ใช่พวกเขาด

ธัญญ่าบิดมุมเสื้อของเธออย่างกังวล “ฉันไม่รู้ว่าทิฟฟานี่พูดอะไรกับคุณบ้าง คุณสนิทกันมากกว่า แน่นอนว่าคุณจะต้องเชื่อหล่อนมากกว่าฉัน ฉันไม่อยากอธิบายอะไรทั้งนั้นด้วย มันเกิดขึ้นไปแล้ว คุณจะทำอะไรกับมันได้อีก?”“แสดงว่าเธอกำลังบอกเป็นนัยว่าเธอปิดบังอะไรอยู่ใช่ไหม?” แอเรียนถาม “งั้นก็บอกฉันสิ ไม่ต้องห่วง ฉันจะไม่อยุติธรรมกับเธอเพียงเพราะฉันสนิทกับทิฟฟ์มากกว่าหรอก ฉันแค่อยากจะรู้ว่าเธอตั้งใจทำมันหรือเปล่า เพราะฉันรู้ว่าแจ็คสันไม่ได้ตั้งใจแน่นอน นอกจากนี้… มันเกิดขึ้นจริงเหรอ? เขาเมามากเลยนะ เพราะอย่างนั้นมันจึงน่าสงสัยมาก…”ธัญญ่ากัดริมฝีปากของเธอแล้วตอบว่า “ใช่ มันเกิดขึ้นจริง! มันไม่สำคัญหรอกว่าฉันจะตั้งใจทำมันไหม มันเกิดขึ้นไปแล้ว แจ็คสันและฉันดื่มมากเกินไปหน่อย มันเลยเกิดขึ้น นั่นเป็นเรื่องแปลกสำหรับคุณขนาดนั้นเลยเหรอ? ไม่มีใครสามารถพูดได้ว่าใครทำมันโดยเจตนาภายใต้สถานการณ์เหล่านั้นได้หรอก ไม่มีใครสามารถโทษใครได้…”“เธอก็รู้ว่าเรื่องระหว่างทิฟฟ์กับแจ็คสันไม่มีวันจบสิ้นจริง ๆ พวกเขายังคงมีส่วนร่วมกันอยู่ เธอเป็นเพื่อนของหล่อน แล้วทำไมเธอถึงเข้าหาแฟนหล่อนล่ะ?” แอเรียนถามพลางพยายามเก็

เอริกจ้องมองธัญญ่าด้วยสีหน้าที่ว่างเปล่า “ถ้าเธอเป็นเหยื่อ หรือถ้ามันเป็นอุบัติเหตุจริง ๆ แจ็คสันจะต้องแสดงความยุติธรรมต่อเธอ แต่ความจริงก็คือ เธอไม่ใช่ เธอไม่ใช่เด็กแล้วนะ เธอรู้ว่าการที่ผู้หญิงคนนึงจะไปบ้านผู้ชายคนเดียวในยามกลางคืนเพื่อดื่มกับเขาหมายความว่ายังไง และผู้ชายคนนั้นยังเป็นแฟนเก่าเพื่อนเธอ แฟนเก่าที่เพื่อนเธอยังลืมไม่ได้ ความตั้งใจของเธอในการทำสิ่งที่ไม่เหมาะสมอย่างนั้นจะบริสุทธิ์ได้แค่ไหนเชียว? ฉันรู้จักแจ็คสันมานานหลายปี เธอเชื่อจริง ๆ เหรอว่าฉันจะไม่เข้าใจเขา? เขาจะไม่มีวันจำหน้าคนผิด ไม่ว่าเขาจะเมาแค่ไหนก็ตาม เขาจะไม่มีวันมีอะไรกับเธอ เขาจะไม่มีวันแม้แต่จะคิดที่จะทำแบบนั้นด้วยซ้ำ!”ธัญญ่าหันมายิ้มให้เขา “หึ… คุณพูดถูก คุณพูดถูกมาก ฉันตั้งใจทำทั้งหมดเองแหละ ขอบคุณที่ครั้งหนึ่งคุณเคยดูแลฉันนะ ลาก่อน”เอริกเม้มปากและไม่พูดอะไรอีก เขารู้สึกหนักใจมากเมื่อเขามองเธอเดินจากไป นี่ใช่ผู้หญิงคนเดียวกับคนที่เคยไร้เดียงสาและเหมือนกับผ้าขาวที่เคยเรียกเขาว่า “ริคกี้” ทั้งวันหรือเปล่า? ชีวิตก็เหมือนกับทะเลหลากสีสินะ บางคนกลับสามารถลืมรากเหง้าตนเองและเปลี่ยนไปจนแทบจะไม่เหลือเค้

ทิฟฟานี่ส่งข้อความหาแอเรียนเมื่อเธอกลับไปที่ห้องของเธอ: ‘วันนี้แม่ของแจ็คสันมาเยี่ยมฉัน เขาเอาอาหารมาให้ตามปกติ แต่แล้วเขาก็เกลี้ยกล่อมให้ฉันไปทำงานที่บริษักเขาจนได้ ฉันจะไปทำงานที่สาขาย่อยที่เซ้าเทิร์น เลค ฝนเซาธ์ พาร์ก ซึ่งไกลจากที่นี่มาก ฉันจะไม่กลับมาบ่อยนักเพราะการเดินทางไปกลับจะใช้เวลาหลายชั่วโมง ถ้าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฉันก็จะรับข้อเสนอคุนเวสต์ ตอนแรกฉันก็ไม่ได้อยากจะไปหรอก แต่คุณเวสต์ดีกับฉันมาเสมอจนฉันปฏิเสธไม่ลง ฉันแค่ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงจริง ๆ’แอเรียนตอบกลับอย่างรวดเร็ว: ‘ในเมื่อเธอปฏิเสธไม่ได้ เธอก็รับไปเถอะ นี่มันเป็นเรื่องระหว่างเธอกับคุณเวสต์ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับแจ็คสัน เธอไม่ต้องคิดมาก เมื่อเธอไปที่นั้นก็ตั้งใจทำงานและพิสูจน์ความสามารถของเธอให้คนอื่นเห็นซะ อย่าทำให้คุณเวสต์ต้องผิดหวัง อีกอย่าง หลังจากที่เธอลาออกจากบริษัทของเอริก ธัญญ่าก็ลาออกตามเธอแล้วนะ แต่เธอยังอยู่ที่คอนโดนั้นและไม่ได้ออกไปหางานใหม่เลย มันแปลกมาก หล่อนอยู่รอดโดยไม่มีงานทำได้ยังไง?’หัวใจของทิฟฟานี่ดิ่งลงเมื่อเธออ่านข้อความตอบกลับของแอเรียน เธอจะกระวนกระวายทุกครั้งที่มีคนเอ่ยถึงธัญญ่า: ‘อย่าพูดถึ