บททั้งหมดของ The Broken Magnate: บทที่ 11 - บทที่ 20

[10]Galit at Sakit***Hindi ko inaasan na darating ang araw na ito. Ang kanina'y tuwa kong nararamdaman ay napalitan ng poot at sakit dito sa puso ko. Akala ko handa na akong harapin siya. Akala ko kaya ko na pero sobrang hirap pa rin talaga. Ramdam ko pa rin ang sakit na ginawa niya sa akin noon. Bakit? Bakit gano'n pa rin kabigat dito sa dibdib ko? Bakit gano'n pa rin kasakit gayong ilang buwan na ang lumipas? Maghihilom pa kaya itong sugat ko na 'to?"Rojan, look. I'm so sorry." Sambit ni Marjorie.Nandito kami ngayon sa dalampasigan. Gusto niya akong makau

[12]Brett Santillan***Maaga akong gumising at naghanda kinabukasan dahil darating si Kuya Brett ngayon dito sa Isla Santillan. Si Kuya Brett Emmanuel Santillan was my closest cousin. And also he was my best friend. Siya 'yong taong napagsasabihan ko kapag may problema ako, specially when it comes in love problems. Si Kuya Brett din ang dahilan kong bakit kami nagkakilala ni Marjorie noon. Kapatid ito ng kaklase niya sa high school at ipinakilala niya sa akin. Sa almost 3 months ko na pananatili dito sa Isla Santillan, namimis ko siya. I missed our bonding specially basket ball because we both love that sport. And also we both love eati

[14]Getting to Know***Kahit ipikit ko ang aking mga mata ay hindi pa rin ako makatulog. Hindi ko alam kung bakit kaya naisipan kong bumaba na lang muna. Dumeretso ako sa wine cellar at nagsalin ng wine sa baso. Alak na pampa-antok. Pagbalik ko ay napansin ko si Apple sa may balcony. Malalim ang iniisip nito at nakatulala sa kalawakan. Dala ang wine ay lumapit ako sa kanya."Why are you here?" Tanong ko.Napalingon naman siya agad sa akin nang mapansin ang presensiya ko. "Hindi ka rin ba makatulog?"Humarap siya sa akin saka tumango. "Oo, eh. Naninibago lang siguro.""Gusto mo ng wine?" Alok ko sa kanya sabay taas sa basong dala upang makita niya ito. "Maganda itong pampaantok.""Naku. Hind

 [16]Rivalry ***Gumagabi na, hindi pa rin nakakauwi si Apple. Sabi niya sa akin kanina na dito muna siya mag-stay pansamantala habang hindi pa naaayos ang ilaw niya sa condo. May pumutok kasing switch doon kaya natatakot siyang mag-stay doon. Sabi niya sa akin, bukas pa raw aayusin ng mikaniko. Para sa akin ay wala namang problema kung narito siya sa bahay. Mas masaya nga dahil makakasama ko siya.Muli akong sumilip sa labas peeo wala pa rin siya. Ayoko naman siyang tawagan dahil ayokong isipin niyang hinihintay ko siya. Pero sa totoo lang, iyon ang ginagawa ko ngayon.10 pm, saktong huminto ang sasakyan ni Kuya Brett sa tapat ng gate namin. Una siyang bumaba ng kotse at pinagbuksan si Apple upang alalayan itong

 [18]Taguan ng Feelings ***Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Gusto kong magtago pero hindi ako makakilos kung saan ako tutungo. Nanigas ang mga paa ko na tila ba naparalisa at hindi ko magawang maigalaw man lang ang mga ito.Nakahinga lang ako ng maluwag nang bumalik na si Apple na 'di kasama si kuya. Nakatingin ako sa kanya habang papaupo pabalik sa pwesto niya kanina."Sino 'yon?" Tanong ko na kunwari hindi ko alam kung sino iyong kumatok kanina."Si Brett. Ibinalik niya 'to sa akin," sagot niya at itinaas ang hawak na earphone. "Naiwan ko sa kotse niya kanina. Baka raw kailanganin ko kaya idinaan na lang niya," paliwanag niya.Tumango na lang ako at nagkunwaring walang al