JADEHe stepped in the break. Gosh! Muntik na akong mauntog sa harap mabuti na lang naka seat belt ako. Really? Ano bang meron sa lalaking to? Sinabi ko lang naman na I love him!"Gosh! Be careful nam-"He cut me off, "W-what did you say?"I crossed my arms over my chest and raised my one eyebrow, "I said be carefu-""No," he cut me off again. "The one you said before that.""What? I love you?""You love me?""Do I?" bigla namang nagbago ang timpla ng mukha niya sa tinanong ko. He's so cute! Ang pikon agad nagbibi

Jade's Point of View When I woke up again in the morning, I went to the kitchen para iinit ang mga ulam na hindi nakain kahapon. Pero laking gulat ko nang makita ang isang lalaking naka-uniform pa at nag-iinit ng ulam. Nilingon niya ako, "Good morning." he smiled but I didn't. Binalik niya ang tingin sa iniinit niya. "Manang cooked this?" "Yeah." I answered coldly. I told him that it was Manang's kahit ako naman talaga ang nagluto. Hindi rin naman siya maniniwala dahil hindi niya nasubaybayan kung paano ako natuto at magpaturo noon sa mga kasambahay namin kung paano magluto ng mga iba't-ibang putahe. Lagi siyang busy. Study, modeling, study, modeling... Paulit-ulit lang na ganun. Nakalimutan niya na atang may

Jade's Point of ViewWeeks past after I talked to Mom, Dad and Mama. From now on, I'll call Maddy my Mama. Hindi ako sanay pero alam kong masasanay rin ako.And as for Efraim, he didn't leave me for one week straight. He take good care of me and look after me. My friends were so happy that time and I am, too. But today was different. It's Valentines Day and Efraim wasn't with me. He's busy for their shoot kababalik niya lang din kasi doon kaya full time siguro siya doon ngayon. It's okay, though. I'll wait for him later. I'll text him to come home for tonight and I'll set our date at home. Uutusan ko na lang sina Manang."Hay, kung kailan naman valentines wala si Efraim." nagkalumbaba si Kinsley at nakatingin sa malayo.

Jade's Point of ViewDahan-dahan kong ibinuklat ang dalawa kong mata at ang unang bagay na bumungad sa akin ay ang puting kisame. Naramdaman ko na may nakahawak sa kanang kamay ko kaya tinignan ko iyon. Si Mama, she's sleeping beside me while holding my hands. I shifted my gaze to look around and that's when I realized that we're in the hospital.Anong ginagawa ko rito?Muli kong ipinikit ang mata ko at pilit inaalala ang nangyari;Pumunta ako sa company, may dalang pizza, pumasok sa isang kwarto, nakita ko si Efraim na may kahalikan, hinila niya ako, nagtalo kami, pinaandar niya ang sasakyan hanggang sa nagpumilit ako bumama. May nakakasilaw na bagay, isang truck, pag-alog ng malakas ng sasakyan, pagyakap sa akin ni

Jade's Point of ViewTulad nga ng napag-usapan, pumunta kami sa ospital para tignan ang kalagayan ni Efraim. At dahil bilang lamang ang pwedeng pumasok sa ICU, ako muna ang pinapasok nila. Hindi pa nga ako nakakalapit nang tumulo na agad ang luha ko.Nang hihina ako. Hindi ko na imagine na maa-aksidente at mangyayari ito kay Efraim nang dahil sa akin. Kung pwede lang palitan ko na siya sa higaan at kalagayan niya ay gagawin ko. Kaso, alam ko namang hindi pwede iyon mangyari.Naalala ko bago ako mawalan ng malay sa loob ng sasakyan nang gabing iyon. Niyakap niya ako para siguraduhin na magiging maayos ako pagtapos nun. Kahit na inaway ko siya ng gabing iyon, mas inisip niya parin ako. Hindi ko mapigilan ang guilt na namumutawi sa katawan ko. Pati ang galit sa sarili at