Semua Bab Numero Unong Mandirigma: Bab 481 - Bab 490

Pang-aasar ni Yvonne. Ang palitan ng mga salitang yun ay nagpaalala kay Yvonne nung pumasok si Fane sa kanyang kwarto pagkatapos niyang maligo. Hanggang ngayon ay masama pa rin ang loob niya dahil sa pangyayari na yun. Hindi inaasahan ni Fane na siya ang magiging tampulan ng pansin. “Heh, sinong nagsabi sayo nun? Naaalala mo pa ba kung sino ang nagbuhat sayo pauwi nung gabi dahil sa nalasing ka ng husto?” sumbat ni Fane. “At nung nasa likuran kita, hindi gumagalaw ang mga kamay ko. Bukod pa dun, pinalitan ko pa ang damit mo! Naaalala mo ba?” Pasarkastikong ikinuwento ni Fane ang pangyayari nung gabing yun. Hindi niya hinayaan na insultuhin siya ni Yvonne ng ganung kadali. “Ikaw…” Kaagad na namula ang mga pisngi ni Yvonne. Padabog na ibinagsak ni Yvonne ang kanyang mga paa na parang bata, at na may bahid ng pagkairita sa kanyang tono, nagreklamo siya, “Tanya, sabi mo sa akin ang katulong ko ang nagpalit ng damit ko. Bakit sabi ni Fane na siya daw ang nagpalit ng damit ko? Nags

Lalo pang pinagtibay ng iniisip niya ang kanyang hinala. Ang lokong to ay balak bilhin ang villa na to para ipangregalo sa matanda sa 70th birthday nito. Alam nang lahat ng taga-Taylor family kung gaano kagarbo ang villa na yun. Nakikita at nadadaanan nila ito palagi. Ang villa na ito ay matatagpuan lang sa kabilang ibayo ng Taylor residence; nakikita nila ito araw-araw. Kaya, pumunta si Ivan para subukan kung makukuha niya ang villa sa halagang 20 hanggang 30 milyon. Balak niyang i-regalo ito sa matanda, o kaya ay lumipat mismo doon at manirahan kasama ng matanda. Isa pa, si old man Taylor ay matagal nang gustong makuha ang villa na yun, habang emosyonal na bumubulong sa sarili, “Ang villa na to na nasa kabilang panig ng ating lupain ay napakaganda ng pagkakagawa. Kung magagwa ko lang na makatira doon, pwede na akong mamatay ng walang pinagsisisihan.” Para naman sa pagkukunan ng pambili ng villa, hindi sumama ang loob ni Ivan dahil ang pera ay manggagaling sa Taylor Company.

Lumipas ang ilang segundo, at hindi nagtagal, umabot na sa 21 milyon ang presyo. Ang presyo ay umabot na sa lebel na ang ilang mga tao ay umurong na auction at huminto na sa pagtaas ng presyo. “Dalawampu’t tatlong milyon!” Sa wakas, itinaas na ni Fane ang kanyang kamay at isinigaw ang kanyang presyo, at binigyan ng mainit na ngiti ang babae an nasa auction counter. “Ang ginoo na ito ay itinaas ang presyo sa dalawampu't tatlong milyon! May gusto bang higitan ang presyo na ibinigay niya?” Biglang nanginig ang mga kanto ng labi ng babae pagkatapos marinig ang presyong ibinigay ni Fane. Hindi lang niya itinaas ang presyo sa isang milyon kung hindi ng dalawang milyon. “Dalawampu’t limang milyon!” Nang walang alinlangan, itinaas ni Ivan ang kanyang kamay at dinagdagan ng tatlong milyon ang presyo na para bang siya ang pinakamayaman na tao sa buong Middle Province. Pagkatapos niyang ibaba ang kanyang kamay, nilingon niya si Fane at sinabi, “Fane, huwag ka nang makipagkom

Malakas na nanginig ang mga kanto ng bibig ni Ivan. Malinaw para sa mga taong nandoon na may labanan na nangyayari sa pagitan ng dalawang lalake na to dahil sa pinagmamasdan nila ang palitan ng mga ito ng salita. Higit pa dun, nung hinamon ni Ivan si Fane sa isang pustahan, inanunsyo niya ang kondisyon ng pustahan ng malakas na para bang bingi ang mga tao. Ang layunin niya talaga kasi ay ang ipaalam sa buong tao na nasa silid na si Fane ay isang walang kwentang basura na nararapat lang na lumuhod sa kanyang harapan at dilaan ang kanyang sapatos hanggang sa malinis na ito. Pero ngayon, bumaliktad na ang lahat. Ang numero—60 milyon—na kakasabi lang ni Fane, ay pinabalik siya sa kanyang maliit na utak para mag-isip muli ng masamang balak. ‘Ang villa ba na to ay talagang nagkakahalaga ng animnapung milyon? Kapag pinag[atuloy ko ang pagtaas ng presyo nito at isa lang pala tong patibong na gawa ng bastardong to, hindi ba’t magmumukha akong isang hangal?’ Sa isip-isip niya na may pagdudu

Hindi maunawaan ng maliit na utak ni Ivan ang nangyayari. Saan nakuha ni Fane ang ganung karaming pera? 95 milyon? Nasa katinuan pa ba siya? Itinikom ng mahigpit ni Ivan ang kanyang bibig. Huminto muna siya saglit bago sabihin, “Sige. Hindi ako sinuswerte sa araw na to. Hahayaan kitang manalo ngayong araw na to. Pero, gusto ko talagang malaman kung sinadya mo bang taasan ang presyo para lang lokohin ako. Meron ka bang ganung kalaking pera? Hmph! Kung hindi mo kayamang maglabas ng siyamnapu’t-limang milyon ngayon mismo, hindi palalampasin ng lahat ng mga tao lalo na ng pamunuan ng auction ang ginawa mo!” “Siyamnapu’t-limang milyon! Hindi kapani-paniwalang halaga!” “Tama! Paano makakapaglabas ng siyamnapu’t-limang milyon ang isang sampid na son-in-law na kagaya mo? Isa lang tong villa! Halos isangdaang milyon na ito!” “Malamang ay aatakihin sa puso ang may-ari ng villa na nagkomisyon ng auction na to dahil sa kinalabasan!” Nagulantang din pati ang mga mayayaman na negosyante.