All Chapters of Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Chapter 2011 - Chapter 2020

Tumingin si Hannah sa paligid ng pabrika. Napansin niya na lahat ng mga empleyado ay nakatutok sa kanilang trabaho habang kausap ni Madeline ang taong may hawak sa pabrika. Pagkatapos nilang mag-usap, susuriin ni Madeline ang pabrika. Hindi gusto ni Hannah na suriin ni Madeline ang proseso ng paggawa ng pabango. Nang makita niya si Madeline na nagpalit ng damit bago pumasok sa pabrika, naisip niya na kailangan niyang kumilos kahit na anong mangyari. Dahil dito, direkta siyang tumakbo para gumawa ng eksena. “Eveline!”Nagsusuot si Madeline ng coat para pumasok sa pabrika nang bigla na lang, nakita niya si Hannah na nagmamadaling tumakbo papasok ng kwarto habang sinisigaw ang pangalan ni Madeline. Sa kanyang pagtataka, tinignan ni Madeline si Hannah. "Mayroon ba tayong importanteng pag-uusapan? Kung hindi ito importante, kailangan ko munang suriin ang pabrika." "Syempre, importante to kasi nagmamadali akong pumunta sa'yo." Sabi ni Hannah nang may kinakabahang ekspresyon sa k

Ang tingin sa mga mata ni Madeline ay pumigil kay Hannah sa pagsisinungaling. Si Hannah, na medyo nagsisisi, ay nag-alangan at tumingin sa labas ng bintana, pagkatapos ay malungkot siyang tumawa. "Ano pa ba ang magagawa ko? Kailangan kong ipagpatuloy ang buhay ko kaya kailangan kong magkompromiso, di ba?" Nagdadalawang-isip na sagot ni Hannah. "Ngayon, naiintindihan ko na na hindi talaga ako makakalaban sa'yo. Masyado akong mapagmataas at mangmang mula sa umpisa. At saka, si Mr. Whitman ay hindi isang lalaking kaya kong makuha." Sabi ni Hannah habang malungkot na bumuntong-hininga at binaba ang kanyang tingin. "Si Mr. Whitman ay isang sobrang nakakaakit na lalaki. Sarili ko lang ang masisisi ko dahil hindi ko tinignan ang pagkatao at katayuan ko. Nagpumilit ako na maniwala sa imahinasyon ko, at ngayon ay para akong isang gamu-gamo sa apoy. Hay…" Bumuntong-hininga nang malalim si Hannah pagkatapos sabihin iyon. Kalmadong tinignan ni Madeline si Hannah at nakinig sa kanya

Nang marinig niya ang tanong ni Madeline at makita ang nilalaman na tinutukoy ni Madeline, sigurado na si Hannah na matagal nang alam ni Madeline ang ginawa niya! Malaki ang pinagbago ng ekspresyon ni Hannah, ang kanyang mukha ay naging maputla at namula na para bang napahiya siya. Kalmadong tinignan ni Madeline si Hannah. "Sa sandaling iyon, pinaalala sa'yo ni Jeremy, di ba? Sinabihan ka niya na umalis sa laboratoryo sa lalong madaling panahon at huwag lang hahawak ng kahit na ano roon, pero ginawa mo pa rin." Si Hannah, na hindi gustong magpatalo nang basta-basta, ay pinagngitngit ang kanyang ngipin at nakipagtalo. "Anong hinawakan ko? Eveline, wag mo na naman akong pagbintangan!" "Alam na alam mo kung pinagbibintangan kita. Malinaw rin itong nakuha sa surveillance ng laboratoryo. Bakit? Gusto mo bang tignan?" “...”Nang binanggit ang surveillance, sandaling walang masabi si Hannah. Tinitigan niya ang kalmadong si Madeline at nawalan ng lakas si Hannah na makipagtalo.

Galit na sumigaw si Carter at ibinaba ang linya. Hindi alam ni SHirley kung bakit galit na galit ito, at hindi rin niya alam kung sino ang nasa kabilang linya. Ang alam lang niya ay hindi siya dinala ni Carter para makatakas sa mga humahabol dito. Siguradong may iba itong dahilan. Tinapos ni Carter ang tawag at binato ang phone sa sofa. Nagsalubong ang kilay niya at mukhang nababahala siya nang sobra. Makalipas ang isang saglit, pumikit siya at huminga nang malalim. Pagkatapos tumunganga sa loob ng ilang segundo, pinakalma niya ang kanyang sarili at naglakad patungo sa balkonahe. Lumingon si Shirley at hindi na ulit tumingin pa kay Carter. Nauunawaan ni Carter ang kasalukuyang pakikitungo ni Shirley sa kanya. Unti-unti na siyang nasanay dito. Hindi siya nadismaya nang sobra o nalungkot dahil nararamdaman niya na sa puso ni Shirley, nandoon pa siya. “Lalabas na ako para bumili ng mga kailangan sa pang araw-araw. Dito ka lang, wag kang aalis,” Nagpaalam si Carter at nag-uto

Habang tulala, tinitigan ni Shirley ang ginagawa ni Carter nang hindi makapaniwala. ‘Noon pa ba niya sinusundan ang kotseng yan para lang makuha ang batang babae? ‘Pero sino ang batang babaeng yun?’Habang nagugulat siya, nakita ni SHirley si Carter na mabilis na pinapaandar ang kotse para bumiyahe palayo. Sa sandaling iyon, kaagad na tumakbo si Fabian palabas ng dessert shop. Mukhang nababahala siya, at ang mga mata niya ay puno ng pag-aalala. Hindi kilala ni Shirley si Fabian, pero nakikita niya kung gaanong nababagabag ito sa sandaling ito. “Driver, pakiusap simulan mo nang magmaneho,” Sinabi ni SHirley sa driver na nakatingin sa phone nito. Tumingin ang driver sa labas ng bintana at napansing wala na ang kotse kanina. “Miss, saan mo na gustong pumunta ngayon? Susundan ba natin ang kotse kanina?” Magalang na tanong ng driver. Umiling si Shirley. “Di na kailangan. Nakita ko ang tao sa kotse at hindi siya ang kaibigan ko. Nagkamali ako. Pakiusap ihatid mo ako pabali