บททั้งหมดของ Sir Ares, Goodnight!: บทที่ 301 - บทที่ 310

Ang mga bodyguard ay nakatayo sa isang gilid sa isang hilera, pinoprotektahan ang kaligtasan ni Grand Old Master Ares.Gamit ang kaniyang tungkod, ang matanda ay mabilis na nagtungo sa ward kung saan nananatili si Zetty.Ang lahat ng kaniyang mga anak at manugang ay sinundan siya.Napakunot ang mga kilay ni Jay noong biglang bumuka ang pinto. Natatakot na si Zetty ay magigising sa lahat ng ingay, tinakpan ni Jay ang mga tainga ni Zetty gamit ang kaniyang mga kamay.Ang pagkilos na ito ay sinindak ang kaniyang lolo pati na rin ang kaniyang mga tito at tita noong nakita nila ito.Sa kanilang impresyon, si Jay ay isang naglalakad na yelo at mayroong pusong-bato sa kahit na sino.“Ano ang ginagawa mo, Jay?” Ang ina ni Jay ay naiinis na lumapit sa kaniya.Tumayo si Jay, ang kaniyang matalas na mga mata ay tinitingnan nang masama ang silid na puno ng mga tao. “Lumabas kayong lahat. Kailangan ni Zetty magpahinga.”Ang lahat ng mga tao sa silid ay nagtinginan. Nagkamali ba sila ng pagkakarinig

Ang isa ay tinitibag ang isa, at ang isa naman ay nananatiling matatag!Paano magwawakas ang bangayan sa pagitan ng dalawang ‘to?Biglang tumayo si Grand Old Master Ares, at noong makalapit siya kay Jay, inabot ni Jay ang kaniyang kamay upang pigilan ang kaniyang lolo.“Sabihin mo sa ‘kin kapag nagsisisi ka na.” Tumingin si Grand Old Master Ares sa makulit na mga mata ni Jay.Inanunsyo ni Jay sa iba, “Dad, pakisama nga ang iba sa labas. Gusto kong makipag-usap kay Lolo nang mag-isa.”Si Grand Old Master Ares ay nabigla, ngunit bumalik pa rin siya sa upuan.Tumuro siya sa pinto at inutusan ang iba, “Maghintay kayong lahat sa labas.”Kaya, ang iba ay lumabas ng silid.Ang ama ni Jay ay sinara ang pinto sa likod niya, nag-iiwan ng tahimik na espasyo para sa mag-lolo.Tumingin si Grand Old Master Ares kay Jay at tumuro sa upuan sa tabi niya. Pagkatapos no’n, umupo si Jay.“Lolo, pwede kong ipaliwanag ang dalawang balita tungkol sa ‘kin. Pero kailangan mong mangako na ‘wag nang pahirapan si

Ang ngiti sa mga sulok ng mga mata ni Grand Old Master Ares ay nanigas. “Hindi ka na nag-aalinlangan na makipag-away sa lolo mo dahil sa kaniya. Para bang nababaliw at nabubulag ka na ng pag-ibig. Dapat pa ba kitang hayaan na pakasalan siya?”Emosyonal na sumagot sa kaniya si Jay, “Lolo, hindi sa nababaliw na ako sa pag-ibig. Hindi ko lang talaga magawang bayaran ang lahat ng bait at pabor na binigay niya sa ‘kin.”Napakunot ang mga kilay ni Grand Old Master Ares sa pagdududa. Iisang babae lang ba ang pinag-uusapan nila?“Sa isang pitik ng daliri, marami ang mga babae sa Imperial Capital na magiging mabait sa ‘yo,” bahagyang naiinis na sinabi ni Grand Old Master Ares.Umiling si Jay. “Hindi. Walang babaeng katulad niya na mamahalin ako nang kasing laki ng karagatan.”Si Grand Old Master Ares ay mas nalito. Naaalala niya na sinabi na ni Jay ang pangungusap na ‘to dati, ngunit ang taong pinag-uusapan nila noong oras na iyon ay hindi si Rose. “Siya ba ay mas maganda kaysa sa iyong Angelin

Gayunpaman, ang batang ito ay hindi sinasamahan ng kaniyang pamilya. Kaya, ang bagay na ito ay bahagyang kahina-hinala para sa massage therapist.Nais malaman ni Jay kung ano’ng klase ng Daddy ang gusto ni Zetty sa kaniyang puso. Kaya, ang mahaba niyang mga binting lalabas na sana ay agad na bumalik.Yumuko si Zetty at bumulong, “Narito si Daddy kanina, pero lumabas siya ulit.”“Ah.” Tumigil ang therapist sa pagtatanong. Hindi nakakagulat para sa kaniya na ang bata ay mayroong pabayang mga magulang.Gayunpaman, ang lalaki sa likod ng kurtina ay nagulat sa sagot ni Zetty.Malinaw na alam ni Zetty na siya ang kaniyang ama, hindi ba?Bakit tinatawag pa rin siya nitong Tito?“Zetty, ang ganda-ganda mo at nakakatuwa. Mahal na mahal ka siguro nina Mommy at Daddy,” nakipag-usap ang therapist kay Zetty. Ito ay upang ilayo ang bata sa pagkabalisa, at naisip niya rin na cute talaga si Zetty.“Mahal ako ni Mommy, pero hindi ako mahal ni Daddy,” walang emosyon na sagot ni Zetty.Napabuntong-hining

Umupo si Grayson sa harap ng mag-ama.Napansin ni Zetty si Grayson at agad na sinabi nang malambing, “Magandang araw sa ‘yo, Tito.”Sa sobrang bigla ni Grayson ay muntik nang bumagsak sa sahig ang kaniyang panga. ‘Ano ito… Marahil sa wakas ay nagbago na ang lahi ng Pamilya Ares?’Ang malamig at nangingibabaw na lahi na hindi malapitan sa wakas ay naging makatao na.“Zetty, lumaki ka ba nang kumakain ng matatamis? Bakit ang lambing-lambing mo?” Si Grayson ay lubos na natutuwa kay Zetty sa puntong hindi niya mapigilan na umabot at hawakan ang buhok ni Zetty.Ang masamang tingin ni Jay ay tumusok sa kamay ni Grayson.“Ilayo mo ‘yan, marumi ang mga kamay mo.”Nakaramdam si Grayson ng kutsilyo!“Kahuhugas ko lang ng mga kamay ko, Ginoong Ares.”“Lumayo ka sa Baby Zetty ko.”Tumingin si Zetty sa agresibong si Jay at sa kaawa-awang si Grayson. Nang bigla, umabot siya at nilagay ang kamay ni Grayson sa kaniyang ulo.Walang masabi si Jay, ‘Ginagawa na naman ba niya ‘yon para labanan siya?’Wala