“Magpa-divorce na tayo.”Ang gwapo ngunit aroganteng lalaki ay tumingin sa maliit na babae sa kaniyang harapan nang may blankong mukha.“Ako na ang magbabayad sa sustento,” walang bahala nyang sinabi. “Kung kailangan mo ng pera, trabaho, o ng isang mahusay na doktor para sa iyong ina, ibibigay ko ang mga ito sa ‘yo.”Pilit na nilabanan ni Rose ang pagtulo ng luha sa kaniyang mga mata.Noong tumakas ang fiancée ni Ares sa araw bago ang kanilang kasal, napilitan silang maghanap ng pansamantalang pamalit na ikakasal para lamang maibigay sila sa mga paparazzi at labasan ng mga midya.Naniniwala siya na natanggap na ng babae ang kaniyang papel, upang makilala bilang Mrs. Ares. Gayunpaman, alam ng babaeng si Rose, na ang rason kung bakit siya pumayag ay upang maibigay ang kaniyang pagmamahal sa lalaki na tila kayang magtagal hanggang sa susunod na habang-buhay.Ngunit kahit kailan ay hindi alam ng lalaki kung gaano siya minamahal ni Rose.“Hindi kita pinakasalan para sa pera,” bulong ni Rose

Nang simulan ni Rose na magtawag ng taksi sa gilid ng kalsada, lumapit si Jay sa kaniya kasama ang magandang dalaga sa kaniyang tabi.“Tabi.”Nagsalita siya nang may malalim, malambing, at mala-cello na boses na kayang magsanhi sa obaryo ng babae na pumutok.Gayunpaman, naglalaman pa rin ito ng bakas ng pagmamataas na mayroon ang mga mayayaman.Biglang napagtanto ni Rose na siya at ang kaniyang mga anak ay nakaharang nga sa kanilang daanan—sila ay nakatayo sa harap ng isang Rolls-Royce na mayroong Spirit of Ecstacy na ornamento sa takip ng makina nito.Hinila ni Rose ang kaniyang bagahi sa isang kamay at ang kaniyang mga anak sa kabila. Nang makita niya si Jay, si Rose ay tila hindi mapakali, at natatagalan na tumabi—Napasalita ang seksing babae sa isang nangungutyang tono, “Siguro ay may iniiwasan kang malaking gulo kaya balot na balot kang ganyan. Sige, magsuot ka ng salamin kung gusto mo, nugnit bakit mo pupuwersahin ang mga anak mo na magsuot din habang naglalakad? Hindi ba iyon d

Sa Grand Asia Hospital.Pumunta si Jay sa monitoring room. Pagpasok pa lang niya ay binati siya ng isang binata at ibinigay ang kanyang ulat."Master Ares, pumasok na sa aming system ang impormasyon ng pasyente dalawampung minuto na ang nakalipas. Ginawa namin ang iyon iniutos at naglagay up ng isang tracker upang masundan ang taong nagbigay ng kanyang impormasyon. Gayunpaman, ang babaeng ito ay mukhang ibang-iba ang itsura kumpara sa larawan na binigay mo sa amin…"Ang mga mata ni Jay ay maiging nakatitig sa monitor. Ginalaw ng binata ang mouse at isang babaeng nakasuot ng pang-punk na istilo ang makikita sa screen.Napa-kunot ng noo si Jay at maingat na pinagmasdan ang babaeng may magandang ayos ng buhok, mga labi na pulang-pula sa kolorete at may mala-pusang eyeshadow, sinusubukang pigilan ang kakaiba niyang nararamdaman."I-zoom mo!" Biglang wika ni Jay.Lumaki ang mukha ni Rose sa monitor at ang malinaw na malinaw litrato ay nagpapakita ng isang malinaw na tanawin ng kanyang

Binuhat ni Jay si Rose at itinapon siya sa ilalim ng lamesa. Hinubad niya ang kaniyang asul na kurbata at tinali ang mga kamay ni Rose sa paahan ng mesa.Pagkatapos ay kumuha siya ng isang tela mula sa mesa at itinakip ito sa bibig ni Rose.Walang ibang magawa si Rose kung ‘di ang patuloy na umatake kay Jay gamit ang dalawa niyang mga binti.Sa kasamaang palad, ang kaniyang paglaban ay walang kabuluhan dahil sa malaking pagkakaib ng kanilang mga lakas.Nang mahuli ang kaniyang biktima sa kaniyang lambat, napangisi si Jay. “Rose, hindi mo na kailangan pang magsinungaling.” Malupit niyang sinipa ang maiikling mga binti ni Rose.Pansamantalang nasisiyahan, bigla niyang nilabas ang kaniyang selpon at tinawagan ang kaniyang anak na lalaki.Ang mga buhok ni Rose ay gulo-gulo, ang kaniyang mga damit ay punit-punit, at ang kanina’y puting-puti niyang mga binti ay nababalot na ng mga gasgas.Tumingin siya nang masama kay Jay at sinubukang humiyaw kahit na natatakpan ng tela ang kaniyang bibig.

Pagkatapon no’n ay saka lamang napagtanto ni Jay na ang robot ay ang imahe ng isang magandang dalaga.‘Namimiss na naman ba ng batang ito ang kaniyang mommmy?’ Naiinis niyang sabi sa kaniyang isipan.“Jenson, gusto mo ba talagang makita ang iyong mommy--” Bulalas ni Jay nang hindi nag-iisip.Nalulumbay na tumayo si Jenson sa hagdan, ang kaniyang maliit na katawan ay tila nalulungkot at hindi mapakali. Lumingon siya upang tumingin kay Jay at malungkot na tumango.Itinikom ni Jay ang kaniyang mga labi. Naisip niya na siya ay maswerte’t hindi pa niya dinadala si Rose sa isang brothel. Kung ‘di, hinding-hindi siya patatawarin ng makasariling ugali ni Jenson kapag nalaman niyang kinakawawa ng kaniyang ama ang kaniyang mommy.Gayunpaman--Namimiss lamang ni Jenson ang kaniyang mommy bilang isang resulta ng maling desisyon na ginawa ni Jay.Noong nakaraang ilang taon, naniniwala si Jay na hindi pa patay si Rose ngunit ayaw na mabuhay si Jenson sa isang mundo na puno ng galit. Kaya siya ay nag