“TAKE A SHOWER, now.”Ginamit niya na naman ang himig na parang tauhan niya ako at kailangan kong sundin ang mga sinasabi niya.It's cold and I can’t feel any emotions in his words. Kaya napabitiw ako sa pagkakayakap sa kaniyang likuran. Kasabay nang paglabas niya ng banyo at iniwan akong nag-iisa.Wala akong nagawa kundi ang pumwesto sa ilalim ng shower, binuksan iyon at hinayaang pumatak ang malamig na tubig na nagmumula roon sa aking kahubaran. Napayakap na lang ako sa aking sarili.I looked at my reflection in the mirror.“Sino ba talaga ako?” I whispered to myself.Alam ko naman kung bakit ayaw ako galawin ni Alesandro. Dahil ayaw niyang makipagtalik sa isang babaeng walang maalala kundi ang pangalan niya at ang mga asul niyang mga mata. I am very familiar with his deep dark blue eyes na parang he is already part of me.I have no past, or let say I don't know my past. I

DOMINICA'S POV“WHERE ARE YOU GOING?” tanong ko kay Sandro ng maalimpungatan ako nang maramdaman ko ang pagdampi ng kaniyang labi sa aking noo.Hindi ito kaagad nakasagot dahil inaayos niya ang kaniyang necktie. Kaya tinignan ko ang kaniyang postura mula ulo hanggang paa, naka-business suit ito. Meaning ay may importanteng lakad na naman siya, saan naman kaya iyon.Tinignan ko ang oras at madaling araw palang pala.“Philippines,” simpleng pagtugon niya lamang sa akin kaya napakunot ako ng noo. Something popped up in my memory when I heard the country he will visit.“Are you, alright?” bigla itong lumapit nang makita niya sigurong nakahawak ako sa aking ulo.Tumango lang ako bilang pagtugon dito.“Nothing much, medyo pumantig lang dahil siguro sa alanganing gising ko,” tang

FREDA'S POV“WALA PA RIN bang balita?” tanong ko sa mga taong nandirito; si Daniel habang buhat-buhat ang anak namin, Dominic, Anthony, Kuya Leyson, at Hani… pagkapasok na pagkapasok ko sa Mansion ng mga Falcon.Pero iling lang ang natanggap kong tugon sa kanila.Damn this!Napasabunot na lamang ako sa aking buhok dahil sa sobrang frustration.Nasaan ka na ba…Dominica Falcon?Lumapit sa akin si Daniel kaya kinuha ko sa kaniya si Victoria na busy naman kangangatngat ng biscuit na ibinigay ng Tito Leyson niya sa kaniya kanina.“Hello baby,” sambit ko rito at hinaplos ang kaniyang matambok na pisngi.“Ma-ma…” munting pagtawag nito sa akin sabay ngiti. Kaya napangiti na rin ako kahit deep inside sobrang stress na ako. Hindi ko kayang isipin na wala pa rin kaming balita kung nasaan si Nica. I

SOMEONE'S POV“SIGURADO KAYO? Hawak ni Alesandro Estevan ang inaanak ko?”Hayop na Estevan na iyan! Naunahan na naman ako.“Positive, Boss,” sagot sa akin ng isang tauhan ko na inutusan kong magmanman sa Costa Nostra, tanginang Estevan na iyan, ginagalit niya talaga ako.“Na-track niyo ba kung saan niya ito tinatago?” tanong ko sa mga ito pero tanging iling lang ang isinagot ng mga hunghang. Kaya hindi ko mapigilang manggalaiti sa sobrang galit.I reached out for my gun and… umalingawngaw ang tunog ng pagputok ng baril, baril na hawak-hawak ko.“Huwag kayong magre-report sa akin ng kulang-kulang. Naintindihan niyo! Ang pinaka-ayaw ko sa lahat ang hindi ako mabigyan ng tama at kompletong impormasyon dahil nangangati ang mga kamay ko na iputok sa inyo tong baril na ito. Magsilayas kayo sa harapan ko. At linisin niyo

NAGLULUTO ako ng lunch namin ni Sandro. Oo, ako ang nagluto ng kakainin namin ngayon. Marunong naman ako eh, ayaw sana ako payagan ng mga kasambahay kaso syempre mapilit ako.Nagtaka pa nga sila dahil first time kong lumabas ng kwarto namin na hindi pa naliligo, as in iyong bagong gising effect talaga ang itsura. Lalo pa at ang suot-suot kong damit ay ang white polo shirt ni Sandro, kaya ang sexy ko talaga tignan… just kidding!So ito na nga, ako rin ang naghahain ng pagkain namin habang nakamasid lang ang mga kasambahay namin. Dahil ang sabi ko, hayaan na nila akong pagsilbihan ko naman ang asawa ko, ‘di ba. Speaking of him, hindi pa ito bumababa, siguro ay tulog na tulog pa ito –oh well, ikaw ba naman ‘di ba… buong magdamag na kumayod, ewan ko lang kung hindi ka mapagod. Ako nga eh, ramdam ko ang soreness sa ibabang parte ng aking katawan. Ngunit pinilit ko lang bumangon kaagad para maipagluto siya ng paborito niyang ulam –adobo.