All Chapters of My Pleasure, Sir: Chapter 141 - Chapter 150

Q POV    "You were there?" Gulat kong tanong. Akala ko wala siya sa school noon. Si Gina lang ang kasama ko at sa kanya ako nag-iiyak at kumuha ng lakas. Akala ko walang paki si Nicholas sa nangyayari noon. Nakita ko nalang siya noong nasabi ko na sa lahat ang tungkol sa relasyon namin ni Trev.  Hiniga niya ulit ako at siya na lang ang umahon sa pagkakahiga, itinukod ang siko sa unan.  "Gustong-gusto kong lapitan ka. I wanted to comfort you, console you and ease your fear, but I know I will only make it worse if they've seen me near you. Pinigilan kong lapitan ka. Tiniis kita." He's gently caressing my hair while softly talking to me. Hindi niya alam kung gaano ako nahihirapan noong panahon na iyon. Hinahanap ko siya, kailangan ko ng tulong niya. Akala ko pinabayaan niya lang ako pero hindi pala. Mabuti nga siguro na hindi niya ako nilapitan dahil mas lalo lang silang mapapanawila na meron ngang namamagitan sa'min. 

Q POV    "Why we did we stop here?" I asked when I noticed he stopped the car and parked. Dito ba kami magdi-date? This is really a public space, though konti lang ang tao ngayon na nandito.  "Reminds me of the days we secretly spend some time together. Watching the sun and eating food delivery." Aniya. Napangiti ako.  Noong bago kami nagbakasyon dalawa, naalala kong dito kami nagkikita. This is our meeting place, bukod sa condo at office niya.  Tabing daan ito, it have a nice view of the sun and cold wind. Uupo lang kami sa hood ng kotse niya or sa cement barricade.  "Let's watch the sunset together." He said serious. Matagal ko siyang tinignan, binabasa ang mga mata niya.  I can see that he have something going on in his head. Kahit na napagkasunduan naming magtanan nalang kapag hindi payag ang mga magulang namin, alam kong kabado siya at nangangamba. Alam kong takot din siya sa kung

Q POV    "Kinukuha niya order natin malamang titingin siya." "I'm a man, I know that kind of look." Aniya. Bumuntong hininga nalang ako at hindi na pinahaba ang usapan. Baka akala niya pinagtatanggol ko ang waiter na 'yon masira pa ang date namin.  "Okay, okay. Hayaan mo na, huwag ka na mainis. Sabi mo nga diba? Hanggang tingin lang sila." Sambit ko sa kanya.  He sighed, then I felt his hand on my back.  Naaalala ko ang mga panahong nag-aaway pa kami dahil kay Will. Noon pa man seloso na talaga ito.  "Nag-aaway kayo?" anang boses na kilala ko. Napaigtad ako sa gulat at bilog ang matang napatingin sa lalaking nagsalita na ngayon ay preskong umupo sa harapan namin. "Trev?!" Gulat kong tanong, lumingon ako kay Kalle at mukhang alam na magagawi dito ang kapatid. "Anong ginagawa mo dito?" Tanong ko at nagmasid sa paligid, tinitignan kung may kakilala ba ako na baka kasama ni Trev

Q POV    Nagulo na ng kaunti ang ayos ng buhok niya pero mag gumwapo siya dahil sa style na 'yon. May lukot na din ang pulo niya at nakabukas ang ilang butones.  "May hindi ako natanong kay Doc." Sambit ko. Gumalaw ang kilay niya at napalitan ng pag-aalala ang emosyon. "What is it? How are you feeling? You don't feel good?" Sunod-sunod na tanong niya. Napangiti ako, he's worried again. Kinuha ko ang kamay niyang nasa hita ko. Pinagsiklop ko ang kamay namin.  "Hindi ko natanong kung pwede pa ba tayong mag-ano," pabitin kong sabi, nangingisi na sa kalokohan.  Kumunot ang kilay niya at mukhang nag-iisip. Lumingon siya sakin, lito ang mukha. He saw me smirking. Ilang segundo akong tinitigan, pinigilan kong matawa pero alam kong napansin niya, that's when he knew what I'm referring to.  "You're at it again." Umiiling at nangingiting sabi niya.  "What?" Tumatawa kong tanong.  "B

  "I'm sorry. I wanted to console you. Gusto kong patahanin ka, but I just don't have the strength to go near you." his voice cracked. My heart hurt, naiiyak ako. "I lied to you. I hurt you. And I was an asshole because I let you watch me accept the decision of my parents. Hindi ako nagreklamo, I didn't tell them the truth about us. Wala akong lakas ng loob. I was... confused. I was... torn. Trevor and I knew that he is going to marry Jane. We didn't expect it's gonna be you. And I didn't know you are arranged to marry someone else too." I saw the pain in his eyes. Nasasaktan pa din naman ako hanggang ngayon, but now it's less painful. I know and I have hope that its gonna be fine, we could fix this because now we know we both love each other. "I didn't tell you because I was scared you'd leave me. Gusto kong makasama kapa ng matagal kaya hindi ko nasabi sayo, because I thought I have more time and I could