Allison's POV Napatigil ako sa paglalakad, hindi inaasahang sisiputin pa rin ako ni Jazzer bagaman late na ng ilang oras. I scoffed at my self and immediately turned to face him. He was looking at with his serious eyes. Hindi na ako nakapagpigil pa at mabilis ko siyang niyakap. "You came," natatawang sabi ko. "I'm sorry for inconvenience, sana pala, sa tawag na lang kita kinausap. This would be fast." Humiwalay ako sa kaniya Bumuka ang bibig niya na parang may gustong sabihin pero hindi niya maituloy. "I—" "No need, Jazzer," pigil ko sa kaniya. "Thank you for showing up. Uh... I want to bid a goodbye. This is my last day here so it should be in person. I want to have a break in Japan. Ito na rin ang huling araw na guguluhin kita. Pasensya na." Natawa ako pero may luhang kumakawala sa mga mata ko. I love him. My baby deserves to have him. His father. But