All Chapters of Pakawalan mo ako, Mr. Hill: Chapter 1541 - Chapter 1550

”Ngunit ginawa namin ito para sa inyong pamilyang Costner…”Bago pa matapos ni Bryce ang sinasabi niya, ang titig ni Titus sa kanya may aura na para bang hari na nakatataas sa kanya.Kinilabutan siya at lumingon siya kay Rebecca, na parang nawawala. “Rebecca, tulungan mo ako magsalita. Bakit hindi… mo ako padalhan ng tao para protektahan ako sa pagbalik ko? Natakot ako na mahuhuli ako ni Shaun at magkakaroon ng gulo. Alam mo na pinahiya ako ni Catherine noon dahil sa iyo.”Hindi makapaniwala ang ekspresyon ni Rebecca.Hindi niya maintindihan. Noong nagkita sila sa clubhouse ilang araw na ang nakalipas, taas noo pa siya at sinabi na magbabayad si Catherine. Nang sa ganoon, mapagmataas ang asta ni Bryce sa harap nina Catherine at Rodney.Ilang araw lang ang nakalipas, ngunit ngayon, sobrang nagpapakumbaba si Bryce na hindi siya naglalakas loob lumabas nang mag-isa.Ganoon ba kalakas sina Shaun at Catherine?“Matthew, kumuha ka ng tao para samahansiya,” Sinabi ni Sheryl nang nakasi

Tinaas ni Catherine ang kilay niya at ngumiti nang hindi nagsasalita. Tinignan siya ni Shaun sa mata at sinabi, "Cathy, kailan mo ako hahayaan na ilaan ang sarili ko para sa iyo?""Maaari ba na pagtuunan mo ng pansin ang pagmamaneho?" Hindi sinagot ni Catherine ang tanong niya."Gusto mo ba talaga mabuhay nang ganito habangbuhay, hindi magpapakasal?" Nakakaawa ang tono ni Shaun.Habang nagniningning si Catherine, siya ay pinupuri lalo. Kahit na masaya siya para rito, hindi pa rin siya komportable.Kahit papaano, kung hindi sila kasal, hindi sila kikilalanin kailanman na legal na mag-asawa."Hindi pa nga ako hiwalay. Paano kita mapapakasalan ulit?" Tinignan siya ni Catherine. "At saka, bakit ba tayo magpapakasal muli? Sa tingin ko ay maayos naman ang kung anong mayroon tayo ngayon."Walang masabi si Shaun.Hindi, hindi, hindi. Kung hindi sila kasal, paano kung mapagod ito sa kanya isang araw? Magiging madali lang para kay Catherine na alisin siya.Kahit papaano, wala ganoong t

Nakakunot ang kilay ni Catherine.Hinila ni Shaun ang kamay niya. "Huwag mo siya pansinin. Wala lang ang tatay niya.""Ngunit hindi siya mali. Ang katayuan ng tatay niya ay sobrang iba na ngayon." Naalala ni Catherine na ang mga Mead at ang pamilyang Snow ay malapit na nagtutulungan. Ngayon at nasa tuktok na si Nathan, natural na aangat din si Senator Mead. Maaaring nakatayo na talaga siya sa tuktok ng pyramid."Ano naman?" Sabi ni Shaun, "Wala akong pakialam doon. Ngunit ayon sa tono ni Hannah, sa tingin mo ba ay pinaglaruan ni Wesley ang pamilyang Mead?"Sa tingin ni Catherine ay kakaiba rin ito. Gumugol si Wesley ng maraming oras para maging malapit kay Senator Mead noon. Gayunpaman, pagkatapos ng insidente noong pagdiriwang ng kaarawan na inayos ni Senator Mead, napahiya niya si Senator Mead, na naging dahilan kung bakit nito kinamuhian si Wesley. Sa pagiging lohikal lang, ang daan nila ay hindi na dapat magkukrus."Mukhang may mga taktika talaga si wesley." Sumimangot si Sha

Sa ospital ng mga Jewell.Pagkababa ni Chester ng telepono, isang delivery boy ang naghatid ng porridge sa kanyang opisina.Pagkatapos ay dinala niya ang porridge sa ward ni Eliza.Pasado 9:00 p.m. na noon, kaya napakatahimik ng ospital. Tanging ang pribadong ward ni Eliza ang medyo maingay.Umiyak ang isang lalaki at isang babae sa pasukan ng ward ni Eliza, dahilan upang maraming tao ang tumigil at manood.“Eliza, naninikluhod ako sa’yo. Pakawalan mo na ang iyong ama. Tunay mo siyang ama. Kung hindi dahil sa kanyang karamdaman at kung gaano kahirap ang aming pamilya, hindi siya hihingi sa iyo ng perang ito."Isang matimbang na matandang babae ang lumuhod sa pintuan, na para bang natatakot na hindi siya makita ng taong nasa ward.Desperadong hinila ng isang binata sa tabi niya ang babae. “Mama, bumangon ka na. Huwag kang lumuhod sa kanya.""Kailangan ko. Kung hindi, makukulong ang iyong ama. Iba na ang kinatatayuan niya ngayon. May mga taong nanggugulo sa iyong kumpanya at sa a

Sinubukang isipin ni Eliza ang scenario na iyon.Pagkatapos ay kinilabutan ang kanyang buong katawan. Kaya talaga iyong gawin nina Julie at Brandon.Hayaan na nga, alam niyang hindi na niya mapapabago ang isip ni Chester sa gabing iyon, at sa tindi ng kanyang sugat ay hindi na siya nag-abala pang makipagtalo sa lalaki.“Sige. Dahil tinulungan mo ako at may utang na loob ako sa iyo, pipilitin kong manatili dito ngayong gabi." Isang nag-aatubiling tingin ang bumungad sa malamig na mukha ni Eliza.Gayunpaman, ang kanyang kahulugan ay malinaw sa kanyang mga salita. ‘Ayokong manatili dito. Nananatili lang ako dito dahil may utang ako sa iyo. At dahil dito na ako ngayong gabi, wala na akong utang sa iyo.’Halong galit at tuwa ang naramdaman ni Chester.Ito ang bukod-tanging… nagpapangalit sa kanyang mga ngipin.“Alam mo kung ano ang tawag diyan, Eliza? Walang-hiya.” Hindi niya mapigilang sermonan ang babae.“May mali ba akong nasabi? O ayaw mo akong manatili rito?” Tinaas ni Eliza an