บททั้งหมดของ Rebellious Hearts (English-Tagalog): บทที่ 1 - บทที่ 7

"Your sun will set in ten seconds. Simulan mo na ang pangungumpisal, baka sakaling palusutin ka pa ni San Pedro sa langit."I snorted at his childish threat. Siya ba'y nagpapatawa?Given the writhing pain numbing my entire body, I still managed to let out a shrill laugh before dealing with this brainless bird. Lalo kong nilakasan ang aking halakhak nang makitang halos mapatid na ang kanyang litid sa labis na pagkayamot.He ruthlessly clutched my now messed-up crimson hair while aiming a gun on my left temple area. "Gusto mo talagang mapabilis lalo ang buhay mo!" Ikinasa nito ang kanyang baril at muling itinutok sa aking sentido.He's trying to scare me, but honestly speaking, I felt nothing even though I was at gunpoint. Masyado na akong sanay sa ganitong senaryo; larong pambata lang kumbaga."Benji, hindi ikaw ang magbabaon ng bala sa sungay n'yan. Mananagot ka kay boss! Mag-isip ka ngang bobo ka," maagap na bulyaw nang isa pang bobo.Mahin

“I’m taking her with me.”With brows creased, I yelled,  “I am not coming with you! I don’t even know you!” I tried removing the handcuffs. Nakakuha na rin kami ng atensyon pero hindi iyon ang mahalaga, kailangang makatakas ako.“Boss, may problema po ba?” wika nung maskuladong bouncer ngunit sinenyasan ito ni Marcus na umalis. What's wrong with these people?Hindi makapaniwala kong tinignan si Marcus. “Just come with him, Amara. Kapag may nangyare, I’ll be liable, I swear. You can trust him.” Trust this creep? Magkaibigan nga sila, parehong may sapak sa utak.“Marcus!” Nakahawak sa bewang na pinandilatan ng mata ni Gia ang pinsan na ngayo’y seryosong nakamasid sa amin. “Kung gusto ng kaibigan mo, ako nalang ang isama niya. Hindi pwede si Amara!”“I'll still take her with or without your permission, woman.&rdqu

"He's shot, Atlas!"I was trying to compose myself and think straight. Tinignan ko ang nakasandal na si Gunther sa passenger seat mula sa rearview mirror. I am driving, but I can't focus on the road. Rinig na rinig ko ang mahihinang pagmumura at pag-ungol nito."Nasaan kayo?" asik ni Atlas mula sa kabilang linya. Mababakas sa kanyang boses ang pagod. Gusto ko siyang kumustahin ngunit may mas mahalagang kailangang gawin; tumatakbo ang oras."Papuntang ospital.""Huwag!" Sa gulat sa biglaang paghiyaw niya, natapakan ko ang preno at halos sumubsob ang aking ulo sa windshield ng kotse. Ramdam kong kumirot ang ilang galos ko sa noo."Ikaw ata ang papatay sa akin, hindi ang bala," nanlalatang usal ni Gunther habang inaayos ang kanyang pagkakasandig. Humingi ako ng paumanhin bago muling paandarin ang sasakyan. Mabuti nalang at wala kaming kasabayan sa kalsada."Amara? Amara!"Napa-irap nalang ako nang muling marinig ang boses ni Atlas."Saan