"So what's your plan?" Caster asked as we entered his car. Tulala lamang ako na napasandal sa aking inuupuan. "Tell me, trinaydor ko ba ang bansa natin noong past life ko?" tanong ko sa kanya imbis na sagutin siya. He chuckled and disheveled my hair. "Silly, malay mo sadyang pinagbubuhol ng kapalaran ang tadhana niyong dalawa," aniya. Napangiwi naman ako at napailing. Hindi ko pa rin lubos maisip na nangyayari ang lahat ng 'to, para kaming mga aktor at aktres sa pelikula na pinagagalaw ng isang direktor.  "Biruin mo 'yon. Hindi niya nga ipinutok, itinurok naman sa akin," I murmured. "May sinasabi ka ba?" tanong ni Caster habang abala sa pagpapaandar ng kanyang sasakyan. "Wala, sabi ko anak ko rin 'to hindi ba? I mean, my egg cell and his sperm united," paliwanag ko. His lips twitched. "Was t

Isang buwan na ang lumipas ay ganoon pa rin ang sistema naming dalawa ni Achetbir. Uutusan niya ako ng kung anu-ano at tatambakan ng sandamakmak na papeles sakaling wala na siyang maiutos na ipabili. Laking pasasalamat ko na lamang at nakahanda palagi sa pagtulong si Serah at Feya.  Jandie, pumasok ka rito sa opisina. Pagtawag ni Patriza sa speaker. Umirap ako at tiningnan ang mga kaibigan ko na salubong ang mga kilay dahil sa inis. "Taray ha, feel na feel pagiging fiancee," singhal ni Serah kasabay ng kanyang pag-irap.  Tipid nalang ako na napangiti sa attitude niya at sinimulang linisin ang aking mesa. Ugali ko na 'to sa tuwing ipapatawag ako ni Achetbir o Patriza, ayaw ko kasi na iiwanan ko 'tong magulo o nakakalat. Napahigab naman ako pagkatapos kong itabi lahat ng aking gamit. Mukhang nagsisimula na n

Sa ikal'wang pagkakataon ay nagising ako sa pamilyar na amoy ng ospital. Puting kisame ang unang bumungad sa paningin ko sandaling iminulat ko ang aking mata. I roamed my eyes and saw Achetbir sitting on the side of my hospital bed, staring at me without any emotion in his eyes. "H-How's my baby?" I asked worriedly. "The baby's fine," he answered. Nakahinga naman ako nang maluwag dahil doon. "Bakit hindi mo sinabi sa akin?" he asked coldly. Kinabahan naman ako sa kanyang tanong. "A-Anong hindi ko sinabi?" paglilinaw ko. "That you're pregnant." Nakagat ko ang ibabang bahagi ng aking labi. Damn! Akala ko ang pagiging ama n'ya ang kaniyang tinutukoy. "Naghahanap lang ako ng tiyempo." Tumingin ako sa labas ng bintana upang iiwas ang atensyon ko sa kanya. "Why?" he asked suddenly out of nowhere.

"Ate." Sinalubong ako ni Blair ng yakap nang nakapasok ako sa silid na inuukupa nila. "Kumusta si Inay? Anong sabi ng doktor?" tanong ko 'tsaka tumingin sa aking ina na mahimbing na natutulog sa hospital bed. "Tulad pa rin ng dati, ate. Kailangang bantayan ang kaniyang pagkain pati mga maintenance na gamot," aniya. "Wala bang komplikasyon dahil sa atake niya?" Umupo ako sa upuan na nasa gilid ni Inay at maingat na hinawakan ang kaniyang kamay. "Awa naman ng Diyos ay wala," tugon niya. Nakahinga naman ako nang maluwag dahil doon.  "I'll just talk to the doctor." Kinuha ni Achetbir sa aking atensyon. I looked at him and nodded. "Thank you, Sir," sinsero kong wika. Tinanguan niya lang din ako bago tumingin sa aking kapatid at namamaalam na yumuko. "Siya

"I-Inay," nauutal kong sambit. "Tinatanong kita, Jandie," aniya. Naramdaman ko ang paghaplos ni Achetbir sa 'king braso na tila ipinaparamdam sa 'kin ang kaniyang suporta sa pamamagitan n'yon. "Sa kwarto nalang po tayo mag-usap, inay." Umangat naman ang kaniyang isang kilay sa pagtataka. "Bakit pupunta pa tayo sa kwarto? Mas magandang pag-usapan natin 'to mismo habang magkakaharap tayo ng ama ng ipinagbubuntis mo," seryosong sabi ng aking ina. Nahigit ko ang aking hininga kasabay nang malakas na pagkabog ng dibdib ko. Nangangatal akong tumuwid sa pagkakatayo at tumikhim upang makapagsalita. "H-Hindi po s'ya ang ama..." Pagsisinungaling ko. Gustuhin ko man na aminin kay inay ang lahat ay hindi ko 'yon magagawa sapagkat kasama rin namin si Achetbir. Nanlaki ang mata ni inay at bahagyang umawang ang kanyang bibig. "Kung