I am staring at the trees now, hating gabi na at ang lamig ng simoy ng hangin ang nag pakalma sa akin ngayon.Uuwi ako bukas, my parents need me there at hindi ko pwede na icancel ang meeting na iyon dahil importante ito.Birthday din ni Thana ay malapit na, kailangan ay makasama ko man lang ito dahil sa tagal ng araw na hindi kami nag kita ay namiss ko sya, namiss ko ang kabulastugan ni Athanasia.I closed my eyes habang dinadama ang malamig na simoy ng hangin. The fresh air, is making me calm for a while.I am at the edge of giving up, kung susuko ba ako. Matatawag ba ako na masamang ina sa mga anak ko, that decision is really painful to me kung mang-yayare man ito ay hindi ko na alam kung ano pang halaga ng buhay ko.I do everything, para mabawi sila at mapatunayan kay Remon na hindi nya na ako puwedeng maliitin at paikutin kagaya ng ginawa nya sa akin noon, but all of my efforts was us

Sapo ko ang ulo ko at dinampot ang pain reliever sa lamesa at ininom ko ito. I hate hangover and even I am sober up ay nag susuka pa rin ako, kaya sayang ang gamot kung sakali na iinom ako pero di ko talaga makayanan ang sakit.      "God damn it!" I hissed and stand up, kanina pa yang door bell sa at naiinis na ako kasi nakakarindi ang ingay. "What the fuck, I said wait you idiot!" sigaw ko at padabog na binuksan ang pinto. Nakangiti ang lalaki sa akin at may hawak na bulaklak.     "Delivery po ma'am." Inabot nya ang bulaklak at umalis na. I look at the letter para malaman kung sino ang nag bigay. It makes my blood boil instantly when I read the letter.    "I'm sorry last night and I mean it when I say I love you," I scoffed and roll my eyes. The nerve he has, tangina

Nakaupo ako sa sa sea shore at hawak ang bote ng wine, kakatapos ko lang kumain at kasabay ko si Remon, it's been three days and hindi pa rin kami nag uusap, I have no energy to discuss what he is saying. Nakakasawa na makinig sa mga dahilan ni Remon sa akin, and for me. Trapping me to this kind of place is not the solution for everything that he done to me. Hindi ganon kabilis ang lahat, hindi basta-basta ang sakit na iniwan n'ya sa akin before. Now, he is asking for my help, samantalang s'ya ang mag-isa na nag-desisyon para sa anak namin, tapos ngayon kailangan na ng tulong ko because I am their mother. That's bullshit. Dana is making a move, aakinin ang anak ko na hindi naman sa kanya. Yes, she do a great job of raising those kids that is not hers, humanga ako sa ginawa n'ya. But adopting my children, that's insane. Ano pa ba ang gusto n'ya patunayan, imposible na hindi n'ya alam ang totoo, at kahit anong gawin n'ya,

Remon and I are sitting at the sofa while drinking some wine, yung sundo namin kanina ay bumalik at napah desisyonan naming mag-usap. Dahil madaming bagay ang kailangan naming tuldukan, at para maging maayos ang lahat, kailangan isettle ang mga misunderstanding. Buong loob ko na intindihin kung ano man ang mga ito, kailangan para sa mga anak namin. Dahil kung s'ya lang ang gagawa ng paraan, ano pa ang silbi ko bilang ina ng mga anak namin. I looked at him and Remon take a sip on his glass wine, inangat ko ang baso at pinag laruan ang laman non. "I really want to ask this," panimula ko at naagaw ko na ang pansin ni Remon. "How did you met Dana, or you're meeting her while we are together?" I asked frankly at natawa ng bahagya si Remon. "My father and Dana's father is a good friend. Ang tatay ko ay isang magaling na surgeon, and he saved Dana's father before. Isang Montezur ang tatay ni Dana at kasunod non ang mga kalaban

I smiled matapos ko ibaba ang phone ko at binalik ang atensyon ko sa salamin, kakatapos lang namin mag-usap ni Remon, and he called me and explain what happened on the last encounter, I feel his sincerity. Now I have to be more careful, dahil kahit s`ya ay napapansin ang ibnag kinikilos ni Dana.Nabanggit n`ya sa akin na hindi kami puwedeng magkita sa ngayon. Dahil inaaway s`ya ni Dana, as in random na ayaw, and I think she is being immature now. It’s bothering me, what if may nalalaman na si Dana. Napaka imposible na sa yaman ng pamilya n`ya ay walang balita sa kanya.I stood up and walk to the photographer, namimili sila ng pictures na gagamitin at kung ayos na iyon ay tapos na kami para sa ngayon, yung assistant ko ay nasa likod ko. Sumenyas ako ng saglit at hinarap ako photographer.“I think these pictures are enough for the endorsement, I will call you for the update of management,” he said at nakipag kamay ako matapos n`ya ito sabihin.