MEANWHILE... Maingat na inihiga si Melody sa aming silid, agad na kinabitan ng dextrose at oxygen mask para sa kaniyang paghinga at ang magmomonitor nang kaniyang heartbeat. I feel pity for my wife, hindi ko kagustohan na mangyari sa kaniya ito. Kung hindi lang sana ako pinigilan ni Rolf dapat ay kanina pa binabalsamo ang Maya na iyon. Humarap sa akin ang doctor nang aking asawa. “ Everything is all set Mr. Asher, si Nurse Joy na ang bahalang mag monitor sa kaniya every minutes. ” I just nodded to the nurse she included. The doctor no longer waited for what I had to say, he immediately left the room with the nurse. I approached Melody who was still not awake, sat down next to her, took her hand and squeezed it gently. Simula ngayon hindi ko na kailangan ng taong magpapanggap na asawa ko para lang maprotektahan ka wife, ako na ang bahalang mag protect sayo kahit na itaya ko pa ang buhay ko

Agad na tumalim ang tingin na ipinupukol ni Mr. Lee kay Maya. “ Listen, Why do you think my cousin will divorce you if you are really his wife? That woman is the real mafia heiress and yet you don’t notice that. Asher wouldn’t react like that if that woman wasn’t important to him, a woman who was too beautiful just to be his personal maid. ”   She raised her one eyebrow. “ So, anong pinapalabas mo? Na hindi ako perpekto tulad ng Melody na iyon? Pinapatawa mo lang ako Mr. Lee, ”   “ I din’t say that. ” Boss Damon’s refusal at the same time was the laughter that filled the room.   “ Hindi mo nga sinabi, pero ganoon na din iyon. ” Disgusted, Maya gasped angrily.   “ Let’s work together. Asher is yours and Melody is mine. You can get what you want, I can get what I want. It’s easy isn’t it? ” Tanong ni boss Damon habang magkasiklop ang mga kamay.   “ Pumapayag ako. ” Walang alinlanga

Agad akong napailing sa tanong ni Papa. “ Hindi dahil sa kanila ang dahilan kaya nagbago ako ang isip ko. Ma, Pa, nasa kabila pa ang taong mahal ko, nangako ako sa kaniya na hindi ko s’ya iiwan hanggat hindi n’ya sinasabi. Ayaw kong maiwan s’ya at malungkot dahil alam kong naghihintay s’ya sa pagbabalik ko, at ayaw ko s’yang paasahin sa wala. Sorry, pero hindi ako sasama, hindi ko iiwan ang asawa ko, babalik ako sa piling ng asawa ko... ” “ Hindi ka babalik sa kaniya Melody. Sa amin ka sasama ng Papa mo sa ayaw mo’t sa gusto! ” Giit ni Mama. Tinangka nila akong hawakan ni Papa, pero mabilis akong nakalayo sa kanila. “ Ang sabi ko hindi ako sasama sa inyo. Patuloy akong mabubuhay para kay Zieg, hindi pa ako handang mamatay. ” Nakayuko kong sabi sa kanila. Masakit man na malayo muli ako sa kanila, pero kailangan kong balikan si Zieg, hindi pa ako handa na iwan s’ya... Nagulat ako nang unti-unting naglalaho ang malawak na hard

MELODY POV TATLONG araw na ang lumipas simula nang magising ako, sa totoo lang iniisip ko kung bakit nasama sa panaginip ko ang dalawang bata, bakit tinawag nilang Daddy si Zieg, at maging ako ay tinawag rin nilang Mommy. Nagpapasalamat rin ako dahil gumagaling na nang paunti-unti ang sugat ko, thanks to Zieg na s'yang palaging gumagamot sa akin at hindi na ang nurse ko. Nito lang mga nakaraang araw ay may napansin rin akong pagbabago sa sarili ko, para bang sa t’wing nakikita ko ang asawa ko, or kapag tumatabi si Zieg sa akin hindi ko mapigilang mag-isip ng mga bagay bagay tulad nalang na gusto ko s’yang pingutin, kagatin o kahit na ang hampasin. Iwan ko ba nagiging sadista ako kapag katabi ko s’ya, pero minsan may mga oras na palihim ko s’yang pinagnanasahan ng hindi n’ya namamalayan. Nababaliw na kaya ako? “ Wife, oras na para gamutin ko ang sugat mo bago tayo matulog, ” Habang chini-check kung nadala n’ya ba ang kailangan sa paglil

Dahil sa sayang makikita ko na ulit ang kaibigan ko ay hindi na ako nagbagal pa sa pagligo. Matapos maligo mabilis rin akong nag-ayos, at suot ang bag paikot akong humarap sa pintuan. Hawak ang siradura ng pinto nang bigla nalang akong makaramdam ng panghihilo at para hindi ako tuluyang bumagsak ay siniguro kong mahigpit ang kapit ko sa siradura ng pinto. Ano ba ang nangyayari? Kulang ba ako sa tulog or dahil sa sugat ko? Pumikit ako ng mariin, nang mawala ang hilo na aking naramdaman ay binaliwala ko nalang iyon, binuksan ang pinto at tuluyan na akong lumabas.»FAST FORWARD«Namamangha akong napatingin sa labas ng bintana nang kotse matapos marating ang Company na pagmamay-ari ni Zieg. Nauna s’yang lumabas ng kotse, umikot sa gawi ko upang pagbuksan ako, tinanggal ang seatbelt at inalalayan akong bumaba. Matapos kong makababa, napatingin ako sa isang guard na lumapit kay Zieg, yumukod ito sa harap ni Zieg nagulat ako dahil maging sa akin