All Chapters of Pighati Dulot ng Kanyang Pagibig: Chapter 1581 - Chapter 1590

Ang pagbabalik sa kanyang babae ay isang desisyon na ginawa ni Alex mula nang makita niya ang nanghihinang si Jane na tinutulungan ang mas mahinang matandang babae na bumangon. Siya ay tiyak na Jane ay hindi babalik sa kanya kailanman muli kahit na ano; napag- isipan din niya ang sarili niyang puso at napagtanto niyang hindi na siya muling magmamahal ng ibang babae sa kanyang buhay." Pinag- isipan ko na ito. Sa buhay na ito, Ako ay nabibilang kay Jane, buhay man o patay," walang ingat na pagguhit ni Alex."Um..." Nagulat si Garrett habang iniisip niya ang sarili, 'Talaga bang lumalabas ang mga salitang ito sa bibig ni Master? Ang mga salitang ito ay karaniwang nagmumula sa mga kababaihan. Talaga bang napaka- desperado ng master na balak niyang gawin ang anumang kailangan niya?’Sa sandaling iyon, natagpuan ni Garrett ang kanyang sarili na nalulula sa pananabik na pagtawanan ang kanyang panginoon dahil sa pagiging isang babae, ngunit hindi siya nangahas, kung isasaalang-alang kung g

"B- bakit mo ako sasampalin?"Napabuntong- hininga si Ivy, "Paano kung tamaan kita? Sinaktan kita dahil ang mura mo! Hindi ka nila ginusto at pinilit mo pa rin ang sarili mo dito! Kahiya- hiya para sa iyo na magpilit na manatili kahit na kailangan mong maglinis ng mga mesa. at pinunasan ang sahig. Sinong magkakagusto sa buntis na katulad mo??""..." Hindi na sumagot si Jane dahil alam niyang kahit anong pagtutol ay magdudulot lamang ng karagdagang pagpapahirap. Gayunpaman, ang hindi niya namalayan ay may nakatayo sa may pintuan, nanonood at humihikbi sa katahimikan.Napasandal ang ina ni Noah sa frame ng pinto at umiiyak habang tahimik na bumubulong, "Anak, magiging ligtas ka ba sa lahat ng paghihirap na ito kung mamatay ako? Masasabi kong isa kang mabuting babae na nagmamahal sa pag- ibig at nakakaalam ng tama sa mali. Ngunit ang hindi naman pwedeng mamatay na lang tayong tatlo diba? Hindi, tayong apat. Kahit isa sa ating apat dapat mabuhay diba? Nagpapasalamat ako kung gaano mo ak

Hindi na nagulat si Lenny nang makatanggap siya ng tawag mula kay Alex. Siya ang tumawag kay Garrett na nagsasabing kailangan niya ng mga tagubilin para sa ilang mga bagay sa araw. Gayunpaman, nang makatanggap siya ng tawag mula mismo kay Alex sa sandaling iyon, nakaramdam pa rin siya ng takot. Hindi ito maaaring makatulong. Ginawa lang niya."Bakit mo ako hinahanap, Master Powell?" tanong ni Alex."Narito ang bagay, Master Alex," sabi ni Lenny, nauutal sa buong oras. "Para sa ilang kadahilanan, ang mga tao dito sa White Ocean City ay mabilis na nakatanggap ng balita, lahat sila...alam nilang nakilala kita minsan at narito ka para sa isang business trip sa White Ocean City.""Pumunta ka sa punto!" naiinip na sabi ni Alex."Um, may mga tao dito sa White Ocean City, lahat ng uri ng tao, na...na gustong i-welcome ka dito. Sa makikita mo... Dito sa restaurant ko ang venue para sa welcoming party. Medyo maluwag ang restaurant ko, at ito ay legal. Masarap din ang mga inumin at pagkaing n

Mahigit sampung araw pa lamang ang lumipas mula nang huli niya itong makita, at tila lalong lumaki ang tiyan ni Jane. Sa nakalipas na sampung araw sa White Ocean City, medyo malaya si Alex at, kapag wala siyang magawa, maaari siyang, mula sa Kidon City, kumunsulta sa mga doktor mula sa White Ocean City at magsaliksik online nang mag-isa. Marami siyang natutunan tungkol sa mga buntis na babae at nalaman niya na habang tumatagal ang pagbubuntis, mas mabilis ang paglaki ng fetus. Sa katunayan, pagkatapos lamang ng sampung araw, si Jane ay nagbago nang husto. Gayunpaman, napakapayat pa rin niya at maputla pa rin ang kanyang mukha na walang anumang kulay; basag-basag pa ang kanyang damit, bahagya pang nakatakip sa kanya, kung tutuusin, tila iyon ay dahil lang sa sobrang laki ng kanyang tiyan para matakpan.May hawak siyang teapot at nagre-refill ng mga inumin para sa mga bisita. Siya ay malinaw na kakaiba habang siya ay naglalakad sa paligid ng restaurant sa kanyang estado sa pagitan ng mg

Nalaglag ang panga ng lahat sa sinabi ni Alex habang tahimik silang nakatingin sa dalawa."Ako ay magiging kay Master Powell sa natitirang bahagi ng aking buhay, buhay o patay," sagot ni Jane sa isang hindi kapani-paniwalang kaswal na tono."Ngunit tingnan mo ngayon; ikaw ang janitor.""So ano? Kung ikukumpara sa pang-aabuso na natanggap ko mula sa aking mga biyolohikal na magulang, ang paghihiwalay na kinailangan kong tiisin sa aking mga kapatid, ang apat na taong pagkakakulong ng aking mga biyenan, bago mo itaboy at halos mamatay sa kamay ng iyong fiancee, atleast nakaayos na ako ngayon. Nagpapasalamat ako.""Pero ako..." hindi natapos ni Alex ang kanyang pangungusap."Ngunit hindi ikaw!" Tahimik na ngumiti si Jane at itinaas ang tingin kay Alex. "Hindi ka susuko di ba? Ikaw na lang ang mag-uutos at ako naman ang susunod. Umalis agad ako nung pinapunta mo ako, kaya akala mo babalik ako ng may pasasalamat sa puso ko kapag ikaw ang nagsabing bumalik ako. Pero hindi mo akalain na s