บททั้งหมดของ FORCED MARRIAGE TO LALAINE: บทที่ 71 - บทที่ 80

“Bakit nandito ka?" tanong agad ni Lalaine pagkarating niya sa mesa kung saan nakaupo si Ethan. Napakaraming napalingon kay Lalaine parang jowa kasi ang itsura niya ng lumapit at magtanong. Nagkatitigan tuloy sila sa mata ni Ethan pero ito rin ang unang nagbawi ng tingin at magdala. Siya ang una bumasag at nagsalita. “Nag-aalala sayo" sagot nito.“huh" taka si Lalaine. Naisip niya bakit mag aalala ang isang doctor sa hospital sa kanya at kailangan pa siya puntahan sa bahay. Siya tuloy ang nag aalala na baka makita ito ni Carlos at mapag umpisahan ng gulo. Naalala niya bigla ng unang araw na mameet niya si Ethan noon sa bar. Ito yung unang araw na malaking gulo na nangyari sa buhay niya at maganda na pangyayari din ng may tao ang mag-alala sa kanya ng makita ang ginagawa ni Carlos na pambabastos sa kanya ng araw na yon.Ito rin ang araw kung saan inakusahan siya ni Carlos na may relasyon sa lalaking nagtanggol sa kanya at nakaaway pa ni Carlos dahilan para mabugbog. Ayaw lang ni Lalain

Naalimpungatan si Lalaine. Dahan-dahan niya minumulat ang kanyang mata. May nararamdaman siyang gumagalaw sa kanyang ibabaw ngunit hindi niya ito totally masilayan kung ano. Subalit ang init sa katawan niya tila ba nabuhay at sumusunod lang sa paggalaw ng nasa ibabaw niya. Busy si Carlos sa paghalik kay Lalaine. Nang mawalan ito ng malay para ba siyang nababaliw na angkinin ang asawa. Dala ng kalasingan at pagnanasa na binuo ng pagseselos niya sa nakita kangina. Ang gusto ni Carlos ariin ang dapat ay pag aari niya lang. Walang dapat makakuha na iba. Ito ang nasa isip niya ngayon na kasama ang kanyang asawa. Nangingibabaw ang pagmamahal ni Carlos kay Lalaine. Pero mas higit ang nararamdaman niya na pagseselos. Nagngingitngit ang damdamin niya ng makita na masaya at nakikipag tawanan si Lalaine habang kausap ang lalaking sa mata niya familiar. Kilala niya ang lalaki. Nakilala niya agad ito ng pumaling ang mukha nito. Para siyang isinimento sa kanyang kinatatayuan at hindi makagalaw

Nagulat si Lalaine ng may magdoorbell. Napatayo siya ng humiga siyang muli after niya kumain at makipag-usap kay Shiela matagal din sila nag-usap. Bago pa man natapos ay muli siya nito sinabihan na hiwalayan na lang niya si Carlos. Pero mas pinili pa rin ang isagot sa kaibigan na ayaw niya. “Lalaine" nakita niya ang kaibigan ni Carlos. Bitbit nito ang asawa niya.“Anong nangyari?" tanong ni Lalaine.“Lasing, naglasing ito. Mag-usap kayo ahh!" manipis na nginitian siya nito. “He really like you, Lalaine. Sana kapwa niyo mahanap sa mga puso niyo ang sagot sa mga nararamdaman niyo. Magkaayos sana kayo, and please tell him iwasan na niya ang uminom at mang-istorbo. Wala pa iyan tulog mula ng tawagan ako para samahan siya uminom. He drank because of you. Dahil ang tanga…" napatawa ito. Magkabanggaan ang kilay ni Lalaine. Ang puso niya marami ang tumatakbo. Tumatakbo, tumatalon. Pero ang gusto ng puso niya sa bibig ni Carlos manggaling, hindi sa kaibigan nito. Pero, ano kung sa kaibigan ni

“Saan ka pupunta?" tanong ni Carlos. Kinalingon ni Lalaine.“Papasok sa work," sagot ni Lalaine. Bumalik ang tingin sa salamin.“Wag ka na pumasok," utos ni Carlos. Hindi pakiusap. Nagstart na naman isip ni Carlos na magkikita na naman ang doctor na lalaki at si Lalaine. Umandar na naman ang selos sa kanya ng tumaas ang kanyang presyon at magpumilit sa gusto si Lalaine sa pagtatrabaho.Ayaw niya pumasok si Lalaine.Ayaw niya na makipagkita o magkita ulit si Lalaine at si Ethan. Subalit makulit si Lalaine. Mahal niya ang trabaho niya sa hospital at ayaw niya pabayaan yon para lang sa nakikita niya sa itsura ni Carlos sa hindi pakiusap nito na wag na siyang pumasok.Nakita ni Lalaine galit na naman ito at kinabahan baka masaktan siya once uminit ang ulo nito. Natakot na siya.“Hindi ako pwede na hindi papasok. Trabaho yon. Saka ikaw, may trabaho ka. Bakit hindi ka pumasok?" tanong ni Lalaine. Nakatalikod siya kay Carlos habang nakikipag-usap.Tinatapos niya lang na maayusan ang sarili

“Lalaine," tawag ni Ethan. Napalingon si Lalaine.“Bakit ganyan ang itsura mo?" tanong ni Ethan, nagtataka. “Ano bang itsura ko?" balik nitong tanong.Pocker Face si Ethan saka nag-iisip ng kanyang isasagot. “Para kang nabitin." pabiro nito na sabi pero tumaas ang kilay ni Lalaine.“WTF!?" tingin sa kanya ni Lalaine. Tumawa si Ethan.“Wag ka nga tumingin ng ganyan. Na stress ako. Mas tumitiklop ito," pabiro pa rin itong nagsalita habang taas kilay si Lalaine.“Puro ka kasi biro. Ano bang nais mo?" tanong niya, inaayos yung mga gulo na gamit nila.Pagdating ni Lalaine sa hospital. Napansin niya na parang dinaanan ng bagyo ang nurse station. Napakagulo ng buong paligid.“Wag mo ng ayusin iyan. May paparating pang mga patients. Bakit kasi andito ka?" tanong ni Ethan. “P-parating?" Tumango si Ethan.“Hindi mo ba narinig na may aksidente dun sa may villa estrella street? Ilang sasakyan ang naaksidente don dahil sa truck na nawalan ng preno. Halika na, kailangan na tayo sa ER." Aya ni Eth