All Chapters of Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Chapter 1271 - Chapter 1280

Tumingin ng masama si Adrian kay Joshua at naglakad siya papunta sa doctor. “Kamusta siya, dok?”“‘Wag kayong mag alala wala na siya sa panganib,” Ang sagot ng doktor. Nagbuntong hininga siya, tumingin siya kay Adrian, pagkatapos ay kay Joshua. “Wala lang siyang malay ngayon, at base sa spekulasyon ko, babalik ang malay niya sa loob ng 6 na oras.”Tumigil ang puso ni Adrian dahil sa mga sinabi ng doktor. “Edi… ano ang pinakamasamang mangyayari?”Umiling ang doctor, ngunit hindi ito sumagot.Nawala ang kulay sa mukha ni Adrian, at napaatras siya.Walang sagot. Ibig sabihin ay baka hindi rin gumising si Granny Lynch.Paanong nangyari ito? Hindi niya pa nakuha ang pagkakataon para gumawa ng peke na huling habilin ni Granny Lynch. Si Joshua ang nagmamay-ari ng buong kayamanan ng pamilya Lynch, at sobrang hirap din para kumuha ng kahit maliit na halaga ng mula sa kanya. Kapag namatay si Granny Lynch ng walang huling habilin, alam ni Adrian na hindi siya makakakuha ng kahit anong kayam

Nagulat si Luna dahil sa phone call mula kay Alfred. “Sigurado ka ba… na gusto akong makita ni Granny Lynch?” Ang tanong niya. Sa mga nakalipas na taon, naging komplikado ang relasyon nila Luna at Granny Lynch. Noong siya pa ay si Luna Gibson, sa panahon na nagpakasal siya kay Joshua, trinato siya ni Granny Lynch na isang kaaway, puno lamang ng pagkamuhi. Ginawa ni Granny Lynch ang lahat para pahirapan ang buhay ni Luna, balak itong palayasin ng pamilya Lynch. Pagkatapos ni Luna maaksidente, sumailalim sa plastic surgery, nagpalit ng pagkakakilanlan, at dinala sina Neil at Nellie sa Banyan City, akala ni Granny Lynch ay masama ang intensyon ni Luna at tinulungan pa niya si Aura para pahirapan rin ang buhay ni Luna. Pagkatapos nito… Natuklasan ni Granny Lynch na si Luna ay si Luna Gibson, at sa sandali na matuklasan niya ang mga pinagdaanan ni Luna, nagbago ang opinyon niya. Hindi niya na trinato ng masama si Luna, at minsan niya pang pinagtanggol si Luna. Gayunpaman, hindi nagb

Tumigas ang buong katawan ni Luna. Humigpit ang hawak niya sa kamay ni Granny Lynch at sinabi niya, “‘Wag po kayong mag alala.” “Ako po ay…” Tumigil si Luna at huminga siya ng malalim. Biglang dumating sa isip niya ang mga nakaraang alaala ni Joshua, mula sa lahat ng ginawa ni Joshua para sa kanya hanggang sa boses ni Joshua sa message ni Anne.Mas naging determinado siya na kumapit kay Joshua dahil dito, kaya’t sumagot siya ng tapat, “Nangangako po ako na kahit anong mangyari, hindi po ako susuko kay Joshua.”Dahil sa pagbibigay panatag ni Luna, gumaan na ang loob ni Granny Lynch. Pumikit siya at binitawan niya ang kamay ni Luna.Tumunog ang mga makina sa paligid niya. Mabilis na pumasok ang mga doktor sa kwarto.“Humihina na ang kondisyon ng pasyente! Iabot niyo sa akin ang epinephrine! Ang mga non-medical personnel, mag-evacuate muna kayo ng kwarto!”Hinila ni Alfred si Luna palabas ng kwarto. Hindi nagtagal, napapalibutan ng mga doktor ang kama ni Granny Lynch, sinusubukan s

“Joshua!” Nang makita na pumunta si Joshua ng emergency room, hinila ni Aura si Joshua at sinigaw niya, “Hindi ka dapat pumunta sa emergency room! Hindi ka isang doktor. Kapag pumasok ka, maaabala mo lang ang operasyon!” Pula ang mga mata ni Joshua, at pilit siyang pumasok ng kwarto. “Hindi ko mapigilan na mag alala!” Ang unang plano ni Luna ay ang magtanong kay Dr. Janet sa mga sintomas ng sakit para uminom siya ng mga gamot na magpapakita ng parehong reaksyon para pekein ang sakit, kaya’t bakit bigla siyang napunta sa emergency room? Bakit biglang nawala si Dr. Janet?“Sir.” Lumapit si Lucas at humawak siya sa braso ni Joshua kasama si Aura. “Huminahon po kayo, at ‘wag po kayong pumasok. Sinusubukan pong iligtas si Luna… at malubha po ang sitwasyon sa loob. Kapag pumasok po kayo, maaabala niyo po ang kritikal na sandali para sa mga doktor… baka mas mapahamak po si Luna!” Gumana ang pagkukumbinsi ni Lucas. Bumalik ang kontrol ni Joshua sa kanyang mga emosyon at tumigil na s

Lumaki ang mga mata ni Luna nang marinig niya ito. Sinabi niya ng may namamaos na boses, “Ikaw—” “Ako?” Inosenteng pumikit si Aura at nagpatuloy, “Sa totoo lang, hindi ka dapat mag alala, mahal kong kapatid. Ang kable ng preno lang naman, hindi naman sila siguradong mamamatay. Kapag swinerte sila, baka mabuhay sila, pero kung hindi… baka buong buhay na silang mabuhay na parang lantang gulay. “Ang malala sa lahat, baka maging lantang gulay sila na walang nanay. Kapag dumating na ang sanggol ko, iiwan na sila ng tatay nila, at buong buhay silang pagtatawanan at mamaliitin.” Puno ng galit ang mga mata ni Luna. Alam niya na hindi siya pwedeng mamatay dahil dito, at nasigurado na rin ni Dr. Janet na ang kalalabasan ng gamot na ito ay ang pagkasira lang ng kalusugan niya, pero gagaling pa rin siya sa loob ng ilang taon. Gayunpaman, hindi siya makagalaw o makalabas man lang ng pinto! Hindi niya pwedeng makita ang mundo sa labas ng walang permiso ng doktor! Kapag natuklasan nila Nige