Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko のすべてのチャプター: チャプター 1341 - チャプター 1350

“Isa para kay Nigel, isa para sa akin.” “Isa para kay Neil, isa para sa akin.” “Isa para kay Mommy, isa para sa akin.” “At para sa akin ang huling piraso…” Nakaupo si Neil sa wheelchair niya, naaaliw niyang pinanood ang kapatid niya habang napapangiti dahil dito. Si Nellie nga talaga ang kamukha ng Daddy nila sa kanilang tatlong magkakapatid. Kasing talino niya rin si Joshua. Umuwi si Luna habang naglalaro silang tatlo. Sa sandali na buksan niya ang pinto, tinago ni Luna ang pagod na ekspresyon niya at ngumiti siya sa tatlong bata na nasa sala. “Bakit hindi pa kayo natutulog?” Ngumuso si Nellie at inalok niya ang plato ng orange kay Luna. “Hinihintay po namin kayong umuwi.” “Nagaalala po ako ng sobra kahapon, pero hindi po ako hinayaan ni Daddy na bisitahin ko kayo sa kulungan kasama si Aunty Bonnie, kaya’t hindi po ako natulog hanggang sa umuwi kayo ngayon!”Kinuha nii Luna ang plato mula kay Nellie at pupurihin niya na sana ito, nang biglang lumapit si Neil at kinu

Huminga ng malalim si Lily, kinagat niya ang ngipin niya at sinabi niya ng namamaos na boses, “Alam ko na magaan lang siya matulog at pagod siya nitong mga nakaraan… kaya’t binigyan ko siya ng tsaa na pampatulog bago siya matulog. “Magiging tulog siya hanggang bukas ng umaga…” Tumigas ang buong katawan ni Nigel nang marinig niya ito. Makalipas ang ilang sandali, tinikom niya ang mga labi niya at huminga siya ng malalim. “Sige pala, Zach at Yuri, plan B tayo. Hindi natin kailangan gisingin si Mommy, dadalhin na natin siya ngayon!” Tumango si Yuri. Pagkatapos, sa sandali na binalutan nila ng kumot si Luna, may naamoy sila na parang nasusunog sa labas. “Huli na ang lahat…” Si Zach, na sa sandaling ito ay nakatingin sa labas mula sa balkonahe, ay may balisang ekspresyon. Tumitig siya kay Aura, na nakatayo sa malapit sa back door, tinutok niya ang pares ng malaking gunting at piniilt niya ang butler, ang mga katulong, at ang dalawang bata na bumalik sa bahay. “Natuklasan na sila ni

“Basta’t buhay ka pa, magkakaroon pa kayo ng anak ni Joshua at mabubuhay kayo ng masaya! Kaya…” Sumingkit ang mga mata ni Aura at nagpatuloy siya ng may malamig na boses, “Hahayaan ko silang lahat na tumakas, maliban sayo!” Ang pinakamalaking hiling niya noong bata pa siya ay ang makita na patay na si Luna, at ngayon at wala siyang matatakasan, kailangan niyang patayin si Luna. Kung hindi, magiging walang saysay ang buhay niya! Nang limang metro na lang ang layo ni Aura kay Luna, biglang nawalan ng kuryente. Kumalat na siguro ang sunog sa control room ng villa, kaya’t namatay ang main electricity circuit box. Gayunpaman, maliwanag pa rin ang villa. Mas mukhang nakakatakot ang mukha ni Aura dahil sa ilaw ng apoy. Sa sobrang higpit ng hawak ni Luna sa railing ay pinagpawisan na siya. Kinagat niya ang labi niya at sinabi niya, “Aura, magkapatid tayong dalawa. Paano ka napunta sa puntong ito? Trinato kita bilang kapatid ko ng buong buhay.” “Hindi ko naisip na kapatid kita!”

“Sunog na po ang lahat ng ito… At si Lily…” Sa sobrang lakas ng iyak ni Nellie ay kailangan niyang huminga ng maayos. “Hindi ko na po ulit matitikman ang agahan na gawa ni Lily…!” Huminga ng malalim si Luna habang niyakap niya ng mahigpit si Nellie, ngunit hindi siya nagsalita. Inutusan ni Joshua si Lucas na tumawag ng bus para ihatid ang lahat sa Orchard Manor. Samantala, sila ni Zach at Yuri ay nanatili para sabihin sa mga bumbero ang tungkol sa sunog. Buong gabi na nasunog ang bahay at napatay na ito pagsikat ng araw. Ang apoy na ito—na inilawan ang Banyan City ng buong gabi—ay naging topic ng usapan sa online. Gayunpaman, sa impluwensya nila Joshua, Jude, at Bonnie, naisip nila na ang apoy ay dahil sa pagkakamali ng tao para mabawasan ang panic na kumakalat sa bayan. Nang mawala na ang apoy, natagpuan ng mga bumbero ang bangkay nila Lily at Aura. Ang dalawang bangkay ay nakita na magkasama, hawak ang isa’t isa. Ang gunting na ginamit ni Aura para subukang patayin

Naisip ni Jim na ang anak niya ay… may hawig sa babaeng ito. Ngunit… Nagbuntong hininga siya. Naalala ni Jim na kahit na mula sa Banyan City ang nanay ni Harvey, tulad ng babaeng ito, ito ay mahirap, payat, at pipi. Ang babaeng nasa harapan niya ngayon ay halatang kabaliktaran ng lahat ng ito. Lumapit si Jim kay Bonnie para batiin sila. Pagkatapos ay yumuko siya at nagpaliwanag siya, “Mahilig ang anak ko sa mga detective novel. Nakita ko na umalis na ang mga pulis at bumbero, kaya’t dinala ko siya dito para tumingin. Pero, ‘wag kayong mag alala. Kapag may nahanap kami, sisiguraduhin ko na ibibigay ko ito sa pulis kapag hindi ko ito maibalik sa inyo.” Hindi naghinala si Luna dahil dito. Hawak niya ang bag na binigay ni Harvey at ngumiti siya sa kanla. “Sigurado ako na wala kayong masamang intensyon. Pero, isa itong crime scene ng arson. Matagal nang patay ang apoy, kaya’t ang hangin ay puno pa rin ng sunog na kemikal. Mga anim o pitong gulang pa lang ang anak mo. Hindi ligtas