Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko のすべてのチャプター: チャプター 1331 - チャプター 1340

Namula lalo ang mukha ni Luna dahil sa mga sinabi ni Joshua. Tinikom ni Luna ang mga labi niya at sinabi niya ng may mababang boses na halos hindi na marinig, “Sa totoo lang… natuklasan ko lang noong ilang araw na ang nakalipas.” Ibig sabihin, wala pang isang buwan nang mabuntis siya, kaya’t hindi dapat siya magpakita ng kahit anong senyales ng pagbubuntis. Si Bonnie lang ang nakakita kung gaano kasama ang itsura ni Luna kahapon at nagdala siya ng pregnancy test kit para kay Luna nitong umaga. Ang resulta ay… Buntis nga talaga si Luna. Hindi rin siya makapaniwala dito. Dahil nakunan siya dati… ang oras lang na nakasiping niya si Joshua ay noong gabi na nilason siya ni Aura. Sino ang mag aakala na mabubuntis ulit siya dahil lang sa isang gabi. Sa nakalipas na anim na taon, sinubukan niya ang lahat, at makalipas lang ang dalawang taon ng kasal nila, doon lang siya nabuntis kay Joshua. Ngayon naman, hindi nila ito pinaghirapan. Baka dahil plano ito ng Diyos. Baka dahil naa

Tumahimik ang buong kwarto dahil sa mga sinabi ni Joshua. Ang lahat ng tao, ang lahat ng nasa entablado at nasa ibaba, ay gulat na tumingin kay Joshua. Hindi mapigilan ni Adrian na tumawa ng mahina nang makita niya na kampante ang itsura ni Joshua. Tumitig siya ng malamig kay Joshua at sinabi niya, “Ikaw ang nagdala ng mamamatay-tao dito, pero sinasabi mo na nandito ka para dalhin ako sa impyerno? Trabaho ko ‘yun, pero hindi ko pa nasisimulan!" Tumuro siya kay Joshua at sinabi niya ng galit at mapanglait na tono, “Kayong dalawa! Ang isa ay pumatay sa mahal kong nanay, at ang isa ay gumawa ng autopsy para ipahiya ang bangkay niya!” “Ang rason kung bakit ginawa mo ito ay dahil gusto ng nanay ko na ibigay ang kalahati ng mana ng pamilya Lynch sa amin ni Michael habang may sakit pa siya! Gusto mong sarilihin ang pera, kaya’t pinatay mo siya bago pa niya baguhin ang huling habilin. Hindi lang ‘yun, gumawa ka pa ng autopsy para hindi na maging buo ang katawan niya ulit.” “Joshua Ly

Nawala ang kulay sa mukha ni Michael. Sa huli, nilunok pala ng matandang bruha ang nawawalang piraso ng bandage niya! Noong una, naisip niya na ang nawawalang piraso ay nahulog habang pinapalitan ang bandage niya at pinagalitan niya pa ang nutse dahil dito. Kung sabagay, ang bandage na ito ay mula sa espesyal na materyal na siya lang ang makakagamit sa buong Banyan City. Ito ay isang simbolo ng respeto! Gayunpaman, sa ikinagulat niya… ang nawawalang piraso ng bandage ay nasa loob ng tiyan ni Granny. Tuso ang matandang buhang ‘yun! Gumawa ito ng gulo para sa kanila kahit na patay na ito! “Maling akusasyon ito!” Sa oras na makita niya na maputla ang mukha ni Michael, alam agad ni Adrian na totoo ang sinasabi ni Joshua. Gayunpaman, ayaw niya pa ring umamin ng pagkatalo. “Joshua, ‘wag mo isipin na kaya mong iset-up si Michael sa pagpatay dahil lang nakahanap ka ng ebidensya na tulad nito! Tahimik at mahiyain na lalaki si Michael. Hindi siya papatay ng kahit sino, paano pa kaya an

Hindi lang nagulat si Luna sa mga kilos ni Adrian, pati si Michael, na pinoposasan ng mga pulis sa malayo, ay wala ring masabi dahil dito. Hindi niya inaasahan na kahit na sinunod niya ang mga utos ni Adrian na patayin ang matandang bruha para sa mana ng pamilya… pagtataksilan siya ng tatay niya. Hindi lang siya sinampal ni Adrian habang hinuhuli siya ng mga pulis, sinubukan pang ipakita ni Adrian ang katapatan nito kay Joshua! Nagalit si Michael at sumigaw siya, “Walang hiya ka para magpanggap na inosente ka! Ang lahat ng ginawa ko ay ayon sa mga plano mo! Kung hindi dahil sayo, hindi ko papatayin si Granny! Mr. Pulis, ikulong niyo siya! Siya ang may pakana sa pagpatay na ito! Ikulong niyo siya!” Suminghal si Adrian. “Anong kalokohan!” “Hindi ako nagsasabi ng kalokohan!” Sa sobrang galit ni Michael ay pwersahan siyang nakatakas sa mga pulis, tumalon siya kay Adrian, at binugbog niya ito. Agad na nagkagulo ang entablado. Samantala, ang lahat ng reporter sa ibaba ng entabl

Sa Lynch Mansion. Pagkatapos utusan ng butler na si Alfred, ang mga mga katulong na pagandahin ang venue. May van na dumating para magdeliver ng puting mga bulaklak para sa service. May babaeng driver na may suot na sombrero at face mask na bumaba ng driver’s seat at inabot ang resibo ng mga gamit kay Alfred. Tumingin si Alfred sa invoice, pagkatapos ay inutos niya sa mga katulong na icheck ang order amount. Habang ginagawa niya ito, kumunot ang noo niya at tumingin siya sa driver. “Bakit ka nakasuot ng ganito?” Binaba ng driver ang boses niya at umubo siya ng mahina. “May flu ako, at narinig ko na maraming tao dito sa memorial service, kaya’t ayaw kong mahawa ang kahit sino.” Nang marinig niya ito, napaatras si Alfred at lumayo siya sa babaeng driver. Natapos ang mga katulong sa pagbibilang ng mga vase ng bulaklak. Pinirmahan ni Alfred ang resibo, inabot niya sa driver ang payment slip, at pinapunta siya sa accounting department sa backyard. Si Aura, na may suot na som