Semua Bab Mahirap hanapin ang Ex-Wife Ko: Bab 2131 - Bab 2140

Itim ang suot ni Jim, nakatayo siya sa tabi ng pinto, nakatitig siya kay Bonnie at tumitig siya ng malamig sa lahat ng tao. Nang makita niya na nakatingin si Bonnie sa kanya, ngumisi siya at lumapit siya ng mabagal. “Ang puso ni Ms. Craig ay para sa ibang tao na, at nagpapanggap lang siya kasama si Mr. Wheeler kanina.” Pagkatapos, tumitig siya kay Bonnie, ang tingin niya ay malamig at hindi niya mapigilan na manginig. “Tama ba ako, Ms. Bonnie Craig, ang magiging tagapagmana ng pamilya Landry?” Kumunot ang noo ni Bonnie nang marinig niya ito, pagkatapos ay sumingkit ang mga mata niya. “Sino ba ang tinutukoy mo na magiging tagapagmana ng pamilya Landry?” Hindi siya pumayag na magpakasal kay Jim, kahit na ito ang gusto nila Charles at Rosalyn. “Ikaw, syempre.” Lumapit si Jim, tinaas niya ang baba ni Bonnie, at pinilit niya ito na tumitig sa mga mata niya. “Hindi ba’t nagpapakipot ka lang sa akin Bonnie? Marami kang ginagawa para makasal sa akin, hindi ba? Hindi ba’t ito ang gust

Nang makita ni Jim na pinapahalagahan ni Sean si Bonnie na parang kayamanan, dumilim ang ekspresyon niya, may bahid ng inis sa kanyang puso. Kumunot ang noo niya at tumingin siya ng malamig kay Sean na para bang hindi siya sang ayon. “Ano naman ang krimen na ibubunyag mo sa mundo kapag hindi ako lumayo kay Bonnie?” Sumingkit ang mga mata ni Sean at lumingon siya para tumitig kay Jim. “Paano kung sinabi ko na halos patayin mo ang isang tao?” Habang sinasabi ito, tumingin siya kay Bonnie, na siyang malapit sa kanya, at sinabi niya ng malambing, “Paulit ulit siyang humihingi ng tulong habang nakakulong siya sa kotse, at alam ko na hindi ako ang una niyang tinawagan; kundi ikaw.” “Pero, hindi mo pinansin ang mga tawag niya, at sa oras na makarating ako doon, halos mamatay na siya. Sinabi ng doctor na kung lumipas pa ng isang minuto bago ako dumating, hindi na makakaligtas si Bonnie!” Lumingon siya para tumitig kay Jim. “Alam ko na hindi mo siya mahal, kaya’t kahit anong gawin niy

Tumitig ng nalilito si Bonnie sa lalaking nakaluhod sa harap niya. Ang mga mata ni Sean ay puno ng katapatan, na para bang ang bawat salita na lumabas sa bibig niya ay maingat niyang pinag isipan ng mabuti. Baka walang ibang mararamdaman ang ibang babae kundi kaligayahan kapag may isang bata, gwapo, at responsableng lalaki na magsasabi sa kanila ng ganito, ngunit sa sandaling ito, ang nararamdaman lang ni Bonnie ay konsensya, at takot. Nakokonsensya siya dahil alam niya na hindi niya dapat dinamay si Sean sa drama sa pagitan nila ni Jim, at hindi dapat siya nagbigay ng maling impresyon kay Sean. Kahit na gaano kaganda ang pagtrato ni Sean sa kanya, alam niya na hindi siya mahuhulog para sa ibang tao maliban kay Jim. Sa huli, natakot siya. Natatakot siya na hindi na makakamove on si Sean mula sa kanya. Kapag nangyari ‘yun, dadagdag lang ito sa konsensya at pagsisisi niya. “Bonnie.” Ngumiti ng mapait si Sean nang makita niya na nakatitig sa kanya ng tahimik si Bonnie. “Ay

Kung tama ang pagkakaalala niya, ang listahan ng pangalan na hawak ni Paul Duncan… ay ang listahan ng lahat ng mga bata na nasa bahay ampunan! Noon, habang inaalam ang mga tunay na pagkakakilanlan ni Roanne at Charlotte, humingi ng tulong si Bonnie mula sa dating trabahador ng bahay ampunan. Gayunpaman, sinabi ng trabahador sa kanya na dahil matagal na panahon na naganap ang lahat ng ito, walang may alam sa mga pangalan ng mga bata sa bahay ampunan, o kung saan napunta ang mga ito. Gayunpaman, ang may ari ng bahay ampunan, si Mr. Duncan, ay may listahan ng mga pangalan ng lahat ng mga bata at kung saan sila pumunta pagkatapos umalis ng bahay ampunan. Dahil dito, binalak ni Bonnie na hanapin si Mr. Duncan para makuha ang listahan ng mga pangalan mula dito, ngunit… Matagal na siyang umalis ng Merchant City, at walang may alam kung saan siya pumunta o kung kailan siya babalik. Walang magawa si Bonnie kundi sumuko sa plano niya. Gayunpaman, hindi niya inaasahan na babalik big

Tumigas ang buong katawan ni Christopher nang marinig niya ang sagot ni Bonnie. Tumitig siya kay Bonnie, hindi siya makapaniwala sa nakikita niya. “Hindi ba’t gusto mo na maalala ka ni Jim? Bakit…” “Nagbago na ang isip ko.” Ngumisi si Bonnie. “Hindi na mahalaga kung naaalala niya ako o hindi; hindi magbabago ang kalalabasan. Kaya’t ‘wag ka nang mag aksaya ng lakas o oras.” Pagkatapos, nagbuntong hininga siya at nagpatuloy siya, “Tanggap ko na ang paghingi mo ng tawad, Christopher. Dahil hindi ka pa gumagaling ng tuluyan sa sakit mo, dapat kang magpokus sa pagpapahinga mo kaysa sa pag aalala mo sa amin ni Jim.” “Kapag… Kapag maayos na ang kondisyon mo, dadalhin ko na si June sa tabi mo. Tutal, tatay at guardian ka niya, kaya’t dapat hindi siya magtagal sa tabi ko.” Bukod pa dito, ang sanggol sa tiyan niya ay isisilang din, at hindi lang niya ibabalik si June kay Christopher, susubukan niya ring hanapin ang mga magulang ni Shelly. Sa tingin ni Bonnie ay wala siyang kakayahan