COHEN’S POV“Bili na kayo ng panutsa, tatlo isang-daan, murang mura na lang. Pampasalubong, panregalo at meryenda sa byahe,” kaliwa’t kanan ang sigawan dito sa loob ng Calapan Pier. Dagsa rin ang mga taong hindi magkamayaw sa pagbili ng ticket at pagpila papasok sa terminal ng daungan. Ito na ang huling byahe ng barko ngayong gabi, pinilit namin na makaluwas dahil mag-uumpisa na ang klase sa isang araw. Ito ang unang pagkakataon na lilisanin ko ang aming probinsya na hindi kasama ang aking pamilya. Ngunit maswerte pa rin ako sapagkat may kasama naman akong kaibigan.“Hoy Cohen! Tara na nakakuha na ako ng ticket,” papalapit na sigaw sa akin ni Nicole. “Kalalaking tao, asa sa babae pagkuha ng ticket,” bulong nito ngunit dinig na dinig ko pa rin.“Kung makareklamo ka naman, parang ang gaan naman nitong mga gamit mo,” ewan ko ba sa babaeng ito akala mo ay

COHEN’S POV Tahimik at malalim na ang gabi pero hindi ko pa rin magawang matulog. Hindi mawala sa isip ko ang pangyayari kanina.Maybe mali ako to judge her easily. Maybe tahimik lang talaga sya.“Agggggghhhhh loko ka Cohen matulog kana” saad ko habang sinasampal ang sarili.Pero kahit anong pikit ko ay hindi ako dalawin ng antok. Ano ba namang buhay ito.Bumangon ako para buksan ang bintana, baka sakaling makatulog ako kapag nadampian ng malamig na hangin ang mukha ko.Bumungad sa akin ang tahimik na park sa tapat ng tinitirhan namin. Bahagya ko itong pinagmasdan at akmang babalik na sana sa pagkakahiga ng maaninag ko ang pamilyar na babaeng mag-isang nakaupo sa swing.Lumabas ako ng kwarto para puntahan sya. Buti na lang at close na kami nung nagbabantay kaya di na ako nahirapang magpaalam.Dahan-dahan akong naupo sa may bench malapit sa kanya, nahaharangan iyon ng mga