Aiko brought me at his place. Umaga ng malaman kong nasa penthouse niya pala ako."Good thing you're awake. I prepared porridge for you. Hurry dig in." Aiko said casually as if we didn't have arguments last night.I quietly sat down. I starts eating quietly and Aiko as well not until broke the silence."I haven't told to Caiko this matter. I don't have the courage to speak up so you better say it to him soon as we land in Japan."He said seriously.I gulps because of his said. Hearing I had to explain to Caiko too is making me sick. If Aiko doesn't have any courage to speak up then how about me? Where's the courage's even a little strength to speak for me? Aiko saying is like the lightning strikes

I was half-sleep when my doors open. Iniluwa nun si Yuri. What does he want this time? I don't bother to sit up I just only glancing at him while walking towards me. Ang sakit sa mata ang makita ko si Yuri ngayon, suddenly my heart aching and filled so much harted to him."Get up, the food is ready," he said in a low voice.I avoided his gaze and ignored what his said. Baka mamaya may lason pa ang pagkain na sinasabi niya."Don't make me count, get up." He said again with a warning."Thank you, you can leave."taboy ko sa kanya bago ako tumagilid ng higa. I can still feel his presence staring my back."Fine." he exhau

Okay na sana, ngingiti na sana ako kaso yung kadugtong? Nakakasakit sa puso nilamukot ko ang papel at tinapon sa basurahan."Kapit kalang baby ah! Kahit hindi ka mahal ng daddy mo, mahal na mahal naman kita." Parang tanga kausap ko sakin tyan.Lumabas ako ng room ko at dumiretsyo sa kitchen. Sa mesa may nakita akong mga mangkok na may takip. Siguro mga niluto ni Yuri para sakin. Gustong-gusto ko ang mga luto ni Yuri dahil sa galing nito magluto kahit hindi halata sa kanya. Sa totoo lang ang swerte ng magiging asawa ni Yuri pagka't magaling ito sa kusina, malinis sa loob ng bahay, maalaga, mapagmahal at higit sa lahat family oriented siya kaya nga lang nakakalungkot na katotohanan na wala ako sa linya na pwedeng maging asawa niya cause Yuri hate me to death right now. I could tell that even he didn't told well, ramd

Lantang gulay ako nakarating sa Apartment ko. Hindi naman din kase ako aasa na babalikan ako ni Yuri para lang ihatid dito. Naglalakad nako papunta sa apartment ko ng matanaw ko si Virian nakatayo sa tapat ng Apartment ko. Madali ako lumapit sa kanya."Ano ginagawa mo dito?"takang tanong ko sa kanya.Napa-ayos ng pagkakatayo si Virian at saglit pa siya nagulat dahil sa presensya ko."Bawal kana ba dalawin?"ganting tanong niya.Inirapan ko siya."Tinatanong lang naman kita kase halos magdalawang linggo ka hindi nagparamdam sakin."busangot na sagot ko sa kanya.Ngumisi siya ng nakakal

"Tara na." Hindi na ako nagulat sa pagsulpot niya.Mas lalo kung hindi ko mapigilan ang luha ko ng makita ko ang taong dahilan ng pagiging miserable ko. Ang taong naghatak sakin sa situation na parehong meron kami."Ako lang ba may kasalanan dito?"maluha-luha kong tanong sa kanya.Umupo siya sa kaninang inuupuan ni Vir."Ano sa tingin mo?" He answered me with another question."Hindi ba't pareho lang tayo? Yuri hindi ko din ito gin..usto pero ba..kit ako lang ang mise..rable?"piyok kong tanong sa kanya ka sabay ng unti-unting pag bagsak ng luha ko.Yuri ne