🔥🔥🔥🔥🔥 Ten na ng gabi pero heto si Sunday at papauwi pa lang. Hindi naman s'ya ganoong napagod dahil wala naman s'yang mabigat na ginawa buong maghapon."Thank you, Mrs. Harisson," sabi niya sa Ginang na nag-offer na ihatid s'ya. Narito rin pala ito dahil sinundan nito ang anak.Lumabas din ito sa sasakyan."Syanga po pala, about kay Matteo, a-ano hong nangyari sa kaniya?" Hindi na niya mapigilan ang sarili na hindi magtanong. Kanina pa kasi niya iyon gustong itanong dahil hindi nito nilulubayan ang isip niya."Naaksidente s'ya three years ago.""T-Three years ago po?"Bumalatay ang lungkot sa mukha ng Ginang habang inaalala ang nangyari. "Na-comatosed s'ya at sinabihan na rin kami ng doctor na maaaring hindi na s'ya magising pa." Maya-maya'y ngumiti ito. "And I'm very thankful na nagising din s'ya, at ganoon pa rin, matigas pa rin ang ulo. Kalalabas lang niya sa hospital pero heto't tumakas at pumunta dito sa Pilipi

🔥🔥🔥🔥🔥   "What do you want to eat for lunch?" tanong ni Sunday para maipahanda na niya 'yon sa baba. "Hintayin mo na lang ako dito," imbis ay sabi Matteo at pumasok na sa kwarto. Naghihikab naman s'yang umupo sa sofa parahap sa glass wall. Three hours lang ang tulog niya kagabi at talaga namang inaantok s'ya. Napagod din s'ya sa pag-akyat kanina sa matarik na batong 'yon. Humilig muna s'ya sa sofa at pumikit habang nakahalukipkip...Pagkalabas naman ni Matteo ay napatingin s'ya sa babaeng nakahiga na sa sofa, halatang nakatulog na ito habang nagihihintay. Hindi niya ito ginising at lumabas na lang mula sa kwarto....Agad na napabangon si Sunday nang mapagtantong nakatulog pala s'ya. Tiningnan niya ang relo at nakitang lagpas alas-kwatro na ng hapon. Tumayo s'ya at lumapit sa kwarto ni Matteo. Pinakiramdaman niya ang lalaki kung naroon ba ito sa loob pero sobrang tahimik naman. Papa

🔥🔥🔥🔥🔥 Pagkatapos ng halos kalahating oras na pagliliwaliw sa tubig ay umahon na rin si Sunday at Ethan. Kanina pa rin nakaahon ang mag-ama."Ahh... I didn't expect to be this beautiful here in the Philippines.""Just as I told you," proud namang sabi ni Sunday kahit ngayon lang s'ya lumublob sa dagat ng ganoong katagal. Ngayon lang niya ito nagawa sa buong buhay niya dahil noon ay busy s'ya sa pag-aaral at pagtatrabaho. Hindi s'ya nagkaroon ng ganitong pagkakataon dahil inilalaan niya ang oras sa pagtulong sa pamilya."Ate Sunday!" kaway ni Sydney mula sa taas. Kumaway naman s'ya pabalik at naglakad na din papasok.Binigyan sila ni Mang Johny ng kaniya-kaniyang roba."Thank you, Mang Johny," si Ethan."Walang anuman, hijo."Isinuot ni Sunday ang puting roba at tinahak ang daan papunta sa restroom dala ang uniform na suot niya kanina.Papasok na sana s'ya sa isang kwarto na nandoon nang bumukas pa

🔥🔥🔥🔥🔥 Naglilinis si Sunday ng banyo ng umagang 'yon. Pinupunasan niya ang salamin nang bigla na lang bumukas ang pinto."Oh," react ni Matteo. "I thought you're done already."She gave him a deadpan look. "It's obvious that I'm not done yet. Nakita mong kakapasok ko lang."Tumaas ang kabilang kilay nito at prenteng lumapit. Naglagay ito ng toothpaste sa toothbrush nito. Nagkatinginan pa sila sa repleksyong ng bawat isa sa salamin."I'll go to shower after this but it's okay if you want to watch me."Napatikhim s'ya at nagbaba ng tingin. "Mamaya na lang ako maglilinis." Nilagpasan niya ito at agad ng lumabas. Pinaypay niya ang kamay sa tapat ng mukha. Bakit ganoon ang nararamdaman niya sa tuwing mapapalapit s'ya dito.Hindi.Mali ito.Lumabas muna s'ya sa kwarto at pumasok sa elevator. Mali itong nararamdaman niya.Kinapa niya ang bulsa para kuhanin ang cellphone. Kanina kasi'y kausap niya ang an

Sunday swiped the screen to unlock. At nang makita ang wallpaper nito'y muntik na niya itong mabitawan. "M-May naalala ka?" tanong niya habang nakatingin pa rin sa picture nito at ni Lexi, umiiyak ang anak niya habang karga ito ni Matteo. "Bakit sinabi mong w-wala kang maalala?" Tiningnan niya ang lalaki na ngayon ay salubong na ang kilay at halatang nagpipigil lang ng galit. "And what? Tatakbuhan mo na naman ako at ilalayo mo sa'kin habang buhay ang anak ko? Gano'n ba hah? Sunday!" Humigpit ang kapit niya sa cellphone nito dahil sa biglan nitong pagsigaw. Nagbabadya na ring tumulo ang luha niya pero mas pinatatag pa niya ang sarili. "Bakit? Bakit ko nga ba 'yon ginawa? Eh di sana ay naging hadlang pa kami sa inyo ni Alessandra at napahamak na ang anak mo sa kaniya nang dahil lang sa'kin! Naiintindihan mo ba?!" Naihilamos nito ang palad sa mukha at mahigpit s'ya nitong kinapitan sa braso. "Do you hear yourself huh? Sunday? Napaka-walang kw