Safe Skies With You(Gabion POV)"I'm sorry, I don't know," sabi ni Arzelle. "Ginagawa niya ito madalas. Nawawala lang siya saglit para banyo. Bakit anong meron?""Wala naman. Magiging okay ang lahat, pero iminumungkahi ko na mag-strapping in though, all the same. Direktang lumilipad tayo ngayon papunta sa isang bagyo, at magkakaroon tayo ng malaking kaguluhan anumang minuto ngayon. Kailangan din nating ilihis ang landas ng paglipad, ngunit magiging okay din ito.Nagsalita ako sa radyo upang gumawa ng katulad na anunsyo, para makahanda ang mga pasahero sa turbulence na mangyayari, nag anunsyo ako sa cabin sa pangkalahatan gamit ang speaker. Pinagmasdan ko si Arzelle habang ginagawa ko iyon at hindi ko maiwasang humanga, mula noon hanggang ngayon lakas talaga ng dating niya sa akin. Wala akong mababakas na panic sa mukha niya o sadyang di pa niya nakukuha ang situasyon. Kahit na ang mga flight attendant ay dapat na makayanan ang mga bagay na tulad nito, ang paggawa nito, pagharap sa ba

Argument(Gabion POV)“Tigilan mo na ang pagtawag mo ng "baby" o ano pang pangalan kay Arzelle. Sinasabi ko na sa iyo, Klaus. Huwag mong ulitin yon.”"Ano, bakiy hindi ko siya pwedeng tawaging "baby"?""Alam mo na ang tinutukoy ko," saad ko."Sige, per wag mo namang seryusuhin ang mga biro ko, Boss. Mahilig lang ako sa mga palayaw, pero kung talagang asar ka sa ganyan, hindi ko na gagawin. Or I'll try, okay? That's the best I can commit to. I'll try, but you should try to lighten up some. You take things so seriously. You gotta lighten up.""Nakakabastos lang kase ang mga pangalan o palayaw na ginagamit mo."“Woah!” Si Klaus ay tumawa, at napahiyaw. “Anong kalokohan ito? Galit ka sa akin tungkol sa isang bagay na yon? Ang pagtawag ko ng mga palayaw sa iba o galit ka dahil tinawag ko ng palayaw si Arzelle, yun ba?"Tama si Klaus tungkol sa isang bagay. Ako ay nagalit. Ako ay fucking galit na galit, sa totoo lang dahil sa pagtawag niya kay Arzelle ng palayaw na siyang tawag niya sa mga

Different When It Comes To Her(Gabion POV)Habang papunta ako sa lugar kung saan balak kong dalhin si Arzelle para sa isang hapunan, iniisip ko na ang isang ito ay dapat maging matagumpay.Matagal na panahon na ang nakalipas mula noong huling mag-dinner kami pagkatapos ng lahat ng nangyari.I made a point na hindi makipag-date sa kung sino mang nakakasama ko sa eroplano. Pero pagdating kay Arzelle, au nasira ko ang panuntunang iyon sa sarili ko. Kinakabahan pa rin ako hanggang ngayon.Marahil ito ay ang adrenaline mula sa matagumpay na pagmamaniobra ng eroplano sa pamamagitan ng pagsuong sa bagyo. Marahil ay nanibago ako. Hindi ko alam, at sa sandaling nasa harap ako ng eroplano hawak ang controls, wala akong pakialam basta sinuong ko na lang ang galit na bagyo.Hiniling ko kay Arzelle na maghapunan kasama ako, kung maantala ang aming flight, nakuha namin ang perpektong pagkakataon para gawin iyon.Ang isang mabilis na paghahanap sa Google ay nakatulong sa akin na malaman kung saan

Home(Arzelle POV)Hindi ko napansin kung kailan niya ibinaba ang baso niya, ni hindi ko napansin na tumayo siya sa kinauupuan niya at dahan-dahang lumapit sa akin. Nang yakapin niya ako ay napalunok ako.Nakaluhod siya sa harapan ko at niyakap ako ng mahigpit na ramdam ko ang mga utong niya sa damit niya. May parte sa akin na gustong itulak siya palayo sa akin at sabihin sa kanya na huwag itong gawing kung napipilitan siya, ngunit sa sandaling iyon, hinayaan ko ang aking sarili na tanggapin ito bilang isang malaking bagay."Namiss kita, Gab!"Niyakap ko siya pabalik, at nang iharap niya ang mukha niya sa mukha ko, hinalikan ko siya ng malalim at parang gutom. Ramdam ko ang mga halik niya na para bang kaya niyang alisin ang mga nakakatakot na alaala na hindi ko kailanman naalis pate na rin ang mga takot, at talagang naibsan ang sobrang pangungulila ko sakanya. Naramdaman kong gumalaw ang kanyang bibig sa ilalim ng aking bibig, naramdaman kong nagsimulang bumuka ang kanyang mga labi up

Gossip Aerin(Gabion POV)Dahil si Arzelle ang kasama ko, iniisip ko na ang event ay hindi masyadong masama. Noon mag-isa lang ako sa mga ganitong event, kadalasan, nagmumuni-muni ako sa isang sulok, naiirita sa karamihan ng mga mapagpanggap na bisita.Ngayong gabi, ako ay lubos na naaaliw. Tahimik kong ipinapaalam kay Arzelle ang tungkol sa mga tao sa listahan ng panauhin—kung sino sila, kung ano ang kanilang ginagawa, katayu-an, at ilan sa kanilang mga pinagkakaabalahan, at mga hindi gaanong itinatagong mga lihim. Marami akong naririnig na tsismis sa mga bagay na ito pero walang nakakaalam kung ano na ang mga ginagawa ko lately dahil naging private at ma-ingat na ako, kaya medyo invisible ako para kay Arzelle upang makasama ko siya ng mas madalas.Ang maaliwalas na mukha ni Arzelle ay nagbigay liwanag pa sa gabi ko at ang boses niya parang musika na tumutugtog sa tenga ko. Siguro dahil ganon ko siya sobrang na miss.Ilang beses, umiiwas ako sa mga kawili-wiling balita na maaring mat