KADENANG PAPEL のすべてのチャプター: チャプター 11 - チャプター 20

Elaidia"Our daughter, Elaidia. She already signed the contract to marry Vincent Lincoln." Mariin akong napapikit nang sabihin iyon ni dad."Really?" nakangiting tanong ni mommy pero kita pa rin ang pagkabigla niya. "Sure ka na ba sa desisyon mo Elai?" tanong pa ulit niya."Yes mom," sagot ko."Chris? Pinilit mo na naman ba siya?" "Ofcourse not. I didn't expect this. Nagulat din ako nang malaman ko na pumayag na siya. To be honest, 'di ko na siya inaasahan.""Mom, I'm okay with this. Ako po mismo ang nag-decide.""Fine. Pero kung gusto mo mag-backout ay ayos lang. Ako ang kakausap kay Vanessa," sabi pa niya. 'Di talaga siya payag sa ginawa ko."Mom, I can handle this. Okay? Don't worry about me," sabi ko at nginitian siya. Pero 'di man lang nagbago ang ekspresyon niya. Kita ko pa rin sa mga mata niya ang pagka-dismaya at lungkot."Edalyn, just accept it! 'Di ka ba masaya? Makakapagsimula na ulit tayo.""Yeah, here we go again. You chose business over to our daughter.""Mom? No, ako p

ElaidiaThe front door creaked as I pulled it open, the sound echoing through the empty hallway. I hesitated for a moment, my hand lingering on the doorknob. I breathed in deeply and closed my eyes, feeling the cool breeze brush against my skin. I opened my eyes and turned to look back at the house. With a deep sigh, I turned and began walking down the path, my footsteps echoing on the pavement. I didn't look back again, determined to keep moving forward, away from the life I had known and towards a new beginning."Elaidia!" I heard mom shout my name. I smiled. "Mag-iingat ka ro'n ha? Tawagan mo kami.""Mom, sa ngayon hindi ko po muna kayo tatawagan or itetext. Mom, may asawa na po ako. We need time to each other.""Edalyn, Elaidia is right. Kailangan nila ng oras mag-asawa." I saw Mom change her expression. "Mom? Nag-usap na po tayo 'di ba?""Y-Yeah. Basta mag-iingat ka," she said without looking at me. "Hello, Edalyn!" Napalingon kaming lahat nang biglang dumating si tita Vanessa.

WARNING: VIOLENCEElaidiaAgad kong ni-lock ang pinto. Humarap ako sa salamin at pilit pinipigilan ang mata kong lumuha. Ano bang nangyayari sa akin? Apektado ba ako? 'Di ko maintindihan.Napatingin ako sa cellphone ko. Isa lang ang pumasok sa isip ko. Si Xaito. 'Di na niya talaga ako kinausap. Mukhang bi-nlock na rin niya ako sa lahat ng social media niya. Mas lalo tuloy akong nalungkot.Maya-maya lang ay nakarinig ako ng katok."Elaidia," boses ni Vincent. Hindi ako umalis sa pwesto ko. Nakatingin lang ako sa pintuan.Lalo pang lumakas ang kalabog nito."Elaidia!" sigaw na niya. Lumapit ako sa pinto at dahan-dahan itong binuksan."V-Vincent--" Nagulantang ako nang bigla niya akong tulakin papasok at mabilis niyang nilock ang pinto.Mahigpit niyang hinawakan ang braso ko."V-Vincent, na-nasasaktan ako," daing ko at nagpupumiglas. Ngunit mas lalo niya lang itong hinigpitan."What the hell are you doing!?" nanggagalaiti niyang sabi."A-anong ginawa ko?" "I introduce you as my maid! Wh

Elaidia"Serenity?" Napatingin din ito sa akin nang may pagtataka."Elaidia. What are you doing here?""D-Dito ako magtatrabaho.""Oh I see. Good for you. May tumanggap din sayo sa wakas," pang-iinsulto niya."Welcome Mrs. Lincoln!" biglang sabi nila at sabay-sabay yumuko. Lumapit sa kaniya ang supervisor na si Rain."My name is Rain Hamilton. The supervisor. Sir Vincent told us to take care of you while you're here."Matagal bago nakasagot si Serenity. "Oh? Is that so? How sweet he is," sabi niya at ngumiti. "Where is he?" "May business trip po sila sa Guam. 2 weeks po siya ro'n. 'Di niyo po ba alam?""2 weeks!?" bigla kong sigaw."Yes 2 weeks! Why do you care!?" sigaw din sa akin ni Rain. "You're a newbie. Tapos 'di ka man lang nagbigay respect sa asawa ni Sir?""Don't mind her Rain. I know her," pigil sakaniya ni Serenity."Talaga po Ma'am? Friends po kayo?""Friends?" bigla itong tumawa. "Ofcourse not. Actually malaki utang ng pamilya niya sa amin. Paano ba naman kasi 'yung tatay

ElaidiaNamilipit ako nang maramdaman kong humapdi ang pagkababae ko. Wala na si Vincent sa tabi ko. Talagang ginawa niya 'yon? Niyakap ko ang sarili ko at hinayaan ang sariling umiyak nang umiyak.'You're mine now Elaidia.'Ang baboy mo. Demonyo ka! Agad akong nagbihis at tumakbo papunta sa kwarto ko. Hinanap ko ang cellphone ko para matawagan si Tyche. Ngunit 'di ko ito makita."Nasaan na 'yon?" Panay ang halughog ko sa drawer. Kinalat ko na lahat ng laman nito pati sa bag ko ay wala.Nagmadali akong pumuntang sala at nadatnang nando'n ang mga maids."Manang? Nakita niyo po ba 'yung cellphone ko?" tanong ko. Gulat pa iting tumitig sa akin. Nakalimutan ko palang punasan ang mukha ko."Ma'am bilin po sa amin ni Sir na huwag kayo pagamitin ng kahit na anong devices daw po.""Ano!? Paano ko matatawagan sina Mom?""Ayon nga po Ma'am. Pagbabawalan na raw po niya kayong kausapin ang kahit na sino. Hindi na rin daw po tatanggap ng bisita rito. At bawal na rin daw po kayo lumabas," nakayuk