It has been 10 days since Aylo became a fugitive. And he never dared to look back.  Kasabay ng desisyon na tuluyang sumama sa grupo ni Camilo, ay ang kanyang pagtalikod sa kanyang kinagisnang buhay. Nagsimula na niyang ibaon sa limot ang lahat ng kanyang pinagdaanan sa nakaraan.  Lahat ng sakit, paghihirap at pasakit na napilitan siyang harapin .. Lahat ng masasayang alaala.. Lahat ng taong nakasalamuha niya.. Ang desisyong ito ay makatutulong sa kanya upang tuluyan nang yakapin ang buhay kriminal. Napangiwi si Aylo nang isiping iyon. Mapait pa rin sa kanyang panlasa ang tawagin ang sarili ng gano’n at mahanay sa grupo ng mga taong halang an

“Time to prove your worth, muchacho.” Bahagyang naiawang ni Aylo ang bibig sa gulat. Panandaliang dumako ang kanyang tingin sa baril. Pagkatapos, iniangat niyang muli ang mata at tumingin sa boss. Ang bahagyang pagtango nito ay hudyat na hindi ito nagbibiro.  Nanginginig ang kamay na kinuha niya ang baril. Ito ang unang pagkakataon na dumampi ang malamig na bakal na armas sa kanyang balat. May kabigatan pala ang isang tunay na baril. Dahan-dahan niya itong iniangat at napalunok.  Kahit noong bata pa siya, walang dating sa kanya ang mga laruang baril. Mas gusto niyang laruin ang lego at mga robot. Hindi siya nagkainteres sa mga laruang armas gaya ng espada at baril. Ewan ba niya sa sarili. Basta hindi niya gusto ang ideya ng sakitan at patayan kahit noon

“Lyv! Are you okay, hija?”  Tinig iyon ni Madam Anastacia. Humahangos niyang tinungo ang kama ng dalaga kung saan ito nagpapahinga. Nasa likod nito si Georgie na nanatiling nakatayo sa may hamba ng pintuan at tahimik na nagmamasid.  Kasalukuyang nasa silid nila ang mag-asawa at nag-uusap nang dumating ang donya sa mansyon. Si Ate Marissa naman ay abala sa pag-aayos ng mga gamit sa ibabaw ng kama upang maging komportable ang pinagsisilbihang amo. It was Georgie who informed Madam Anastacia Dela Vega about the mysterious package Sandro’s wife received that day. Alam kasi ni Sandro na kapag ang matandang sekretaryo ang nagsasabi ng mga maseselang balita sa lola niya, mas nagiging mahinahon ang nagiging reaksiyon nito kumpara sa kung kanya magmumula a

Benjamin Cristobal was staring blankly outside the window as their vehicle passed by the road. He may not have seen this in decades yet the familiar feeling rising in his heart was enough for him to be overwhelmed.  Kasalukuyan nilang binabagtas ang bayang sinilangan ni Benjamin kasama ang kanyang kasintahan na si Jhaz. Dala ng pag-aalala na maaari siyang maapektuhan kapag tumuntong na sa lupang tinubuan, nagdesisyon silang si Jhaz na ang magmaneho ng sasakyan. HIndi naman sila nagkamali ng desisyon sapagkat pagkatapos lampasan ng arko papasok ng maliit na bayan ng Santa Ines, naging balisa na ang binata. Panaka-naka naman siyang pinagmamasdan ng nobya subalit hinayaan siyang mapag-isa sa sariling pag-iisip. “You okay?” hindi nakatiis na tanong ni Jhaz. Nanatili man ang atensyon sa kalsada, hindi niya mapigilan ang s

 It’s Saturday morning, Vana’s favorite day of the week.  As expected she was in a very festive mood. Espesyal ang araw ng Sabado para sa kanya sapagkat lahat halos ng masasaya at magagandang bagay na nangyari sa kanya ay naganap sa araw ng Sabado. Call that a freakin’ coincidence but that’s how it is. Palaging kasiyahan ang hatid ng araw ng Sabado sa kanya. Maaga siyang bumangon upang maglinis ng kanyang bahay. Magmula kasi nang kupkupin niya ang palamunin niyang adoptive brother, hindi na siya nag-hire ng kasambahay. Kahit man lang stay-out na katulong upang mag-vacuum man lang ng sahig ay hindi niya sinubukang kumuha. The risk was too high. Hindi niya nais ipagkanulo ang kapatid. Because if Steve will go down, she woul