I looked at my mother and my sibling lying on the bed made of bamboo shoots, they were fast asleep due to exhaustion. It was probably another rough day for them since it was not easy to fend of our meals every day. A bitter smile crept into my lips. If only I could touch them once. I would like to sleep beside them just like before but I fear that my mom would just push me aside resulting to me falling down on the floor. I put my things gently on the ground. Ever since my father died, it felt as though I was not part of this family. "M-Ma, I'll be leaving now," I stammered when I suddenly saw her open her eyes. She was looking at me the same way she does; as though I was a mere nuisance all my life to her. "It's better if you don't come back anymore, Nazi," she retorted and immediately got up from the bed. She quickly passed by my side and left the room. Why does she treat me like this? What did I do wrong to deserve this? She doesn't even treat my sibling like this so why?

Nagising ako sa ingay at liwanag na masakit sa mata. Hindi ako umuwi sa bahay gaya ng sinabi ko kay mama. Andito ako sa kwarto na nirerentahan ko at andito lahat ng gamit ko. Pati tali na ginagamit ko kapag nasayaw ako sa club. "Nazi! Pwede ba na makuha ko na ang bayad mo para sa susunod na buwan? Talo kase ako sa tong-its eh, minamalas kase tinalakan ako ng misis ko" katok sa pinto ng kwarto habang dahan dahan kong kinuha ang wallet ko at kinuha doon ang three thousand na tip ko kahapon at kinita sa pera sa stage at sa sayaw ko kagabi. Bukod pa doon ang binbayad nila sakin kada gabi. "Mang gabo, eto po oh. Pasensya na po kayo" nahihiya kong saad saka tumalikod at sinara ang pinto. Magagalit nanaman si aling nena kapag nalaman na binigyan ko ng pera ang asawa nya. Kaso ano magagawa ko naningil na agad. Saka lang ako nakakauwi sa bahay kapag nagbabayad ako sa kuryente at tubig nila at nag uuwi ng grocery kada linggo. Pero netong nakaraan napakainit ng ulo ni mama. Galit na galit kase

NaziHindi ako mapakali sa pwesto ko kanina pa, kahit na wiling ako na makinig sa tinuturo ng prof namin ay hindi sumasangayon ang isip ko sa gusto kong mangyari."Ms. Santimoral, you agree on what i say?" Napatayo ako saka ako napangiti at nahihiyang napakamot sa batok."Hindi ko po alam" i said saka sila nagtawanan sa sinabi ko.Nakakahiya sa kanilang lahat. Lutang na lutang padin ang utak ko sa nangyayari ngayon at kahapon.Hindi ko alam kung may muka paba akong maihaharap sa kanya. Napakadami ko nang mga costumers na ginawa din saakin ang foreplay pero ibang iba ang ginawa ni Mr. Montezur parang hindi ka patatahimikin ng bawat haplos nya sayo."Okay, take your sit" sabi ng prof namin saka lang ako nakahinga ng maluwag at balik ulit si sir sa pagtuturo, mabuti nalang hindi sya nagpapahiya ng estudyante nya unlike ng iba naming prof na sobrang terror kaya lahat kami ay nag iingat.Sa kanya chill lang, basta wag mo lang sya babastusin kung hindi, madidinig mo ang pinakaayaw mong mari

Hindi ako nakapasok sa trabaho kagabi dahil birthday ko at alam naman nila iyon kaya pinagbigyan nila ako doon. Mabuti nalang at mahaba ang pasensya ng boss ko at naiintinihan nila akoHindi padin mawala ang bigat ng dibdib ko habang magisa nalang akong nakaupo at nakatitig sa kawalan. Nauna akong nagising sa kanila na lahat sila ay tulog na tulog pa. Nung hindi ko na kaya pa uminom ay natulog na ako at sumukoMasakit ang ulo ko at pasado alas dos ng madaling araw, wala pa akong isang oras na naka katulong ako pero nahulasan naman ako kahit na ang paningin ko ay malabo labo pa at parang susubsob ako anytime, sa sobrang sakit ng ulo ko ay naririndi ako sa mga ingay na nadidinig ko. Mahina man o malakas, nakakainisNaglakad lakad ako sa loob ng unit ni jana, ang ganda talaga. Nakakainggit kase may pamilya na sya at may marangya pang buhay, bukod doon ay maganda ang pakikitungo nya sa lahat at ang ganda ng trato at pag papalaki sa kanya, kung ako kaya ang nasa sitwasyon nya. Mayaman, mah

3 years later"Nazi, magbayad kana ng renta mong babae ka! Napaka walang hiya mo talaga. Pinapatira kita sa bahay ko kahit na kulang kulang ang bayad mo tapos aakitin mo ang anak ko, ikaw pokpok ka!" sigaw ni aling lety na kinakabog ang pinto ng kwarto na pinapaupahan nya saakin. Ito ang alarm clock ko kada araw. At hindi ko din alam papaano ko natiis ang bibig nito sa loob ng tatlong taonHindi ako sumasagot at nag bihis ako para sa trabaho ko, kakauwi ko palang pero ang bunganga ni aling lety ay talagang mapapapasok ka ng maaga sa bwiset mo sa ingay nya, maayos ako mag bayad sa kanya, hindi ako napalya pero sa di ko nalaman na dahilan ay puro advance payment ang gusto nito mangyare hanggang sa ang bayad ko sa renta ay kulang na daw pakiramdam ko ginugulangan na ako nitong matandang ito"Bakit ko lalandiin yang anak mo, napaka panget! Saka alam kong pokpok ako!" sigaw ko bago sinuot ang rubber shoes ko at hinarang lahat ng gamit sa pinto at binuksan ang bintana ng kwarto ko at humana