"Ano ang sinabi mo, Ever?" Para akong nabingi at natulala na lamang ako nang marinig ko ang sinabi ni Ever sa akin. Did he just say that Evan is not here? Ano ang ibig niya sabihin na wala na rito si Evan at hindi niya alam kung babalik pa? Where is he? Tuluyan na nga ba siya na lumayo sa akin? "Ever, hindi ko alam kung tama ang narinig ko na sinabi mo, so please repeat what you said. Where is Evan? I really need to talk to him. I need your help for me to be able to talk to him." Hindi tumugon si Ever at pinagmasdan lamang niya ako, pero kitang-kita ko sa mga mata niya ang pag-aalala para sa akin at iyon ang lalo na nakakapagbigay ng kaba sa puso ko. At dahil sa mga nag-aalala na sulyap na iyon ay sigurado na ako na masasaktan na naman ako sa mga sasabihin niya sa akin. Pilit pa rin naman ako na nagpapakatatag kahit na nais nang gumuho ng mundo ko sa sinabi niya sa akin ngayon. Kahit na hindi ako sigurado, alam ko pa rin ang narinig ko. At ang dami na agad ng mga tanong na paulit-uli

Sinabi ko nang mag-usap kami ni Ever dalawang linggo na ang nakakalipas na tapos na ako sa lahat ng galit na mayro'n ako sa puso ko, pero nang sabihin ko iyon, Jared was not in the picture. It was just Elise and Brent and all the things that they did to me. Pero ngayon na kaharap ko si Jared ay hindi ko maiwasan na makaramdam pa rin ng galit sa lahat ng nangyari sa akin. I am mad, but not really at him, but at the situation that we were both entangled in. Pareho lamang kami na biktima ng sitwasyon ng mga magulang namin, pero kami ang naging kabayaran sa lahat ng kamalian na nagawa nila. "Naibaba na ang hatol kay Elise, Harp, at habang buhay na pagkakakulong ang ibinigay sa kan’ya." Iyon ang gusto ko na mangyari, buhay ko kapalit ang buhay ni Elise, but just like before, the news doesn't have that much effect on me anymore. Walang saya at wala rin akong lungkot na nararamdaman. I just became numb and emotionless. Truth be told, I actually stopped focusing on all these cases I filed

Unti-unti nang naaayos ng pamilya ko ang buhay namin, pero ako kaya, kailan ko masasabi na maayos na ako? Napa buntong-hininga na lamang ako saka itinuloy ang pag-aayos sa aking sarili. Nang matapos ako ay muli ko na pinasadahan ng tingin ang repleksyon ko. And as I look at myself in the mirror, I see a different woman staring back at me. Ibang-iba na ang babae na nakikita ko sa aking harapan sa dati na Harper na kilala ko. I am looking at a different woman now—a woman tested by time and circumstances. And as I looked straight at myself, trying to gauge how far I had come, I wondered, is this where I want to be? Is this what I want to be? Is this who I really want to be? Wala akong totoo na maisagot sa mga tanong na iyon dahil hindi ko rin talaga alam ang gusto ko na mangyari. Alam ko na sarili ko lamang ang aasahan ko sa punto na ito at hindi ako maaari na dumepende sa iba para mahanap ang kaligayahan na hinahanap ko. My happiness should come from myself and not from anyone else. P

"I've heard about what Jared did, Harp." Lumungkot ang mukha ni Harper nang madako ang usapan nila sa kapatid niya. "He shouldn't have done that. Evan and him—" Napatigil pa si Ever sa hindi inaasahan na pagbanggit niya ng pangalan ng kapatid niya sa babae. "I mean, we had an agreement that all we need from him is the truth, and then he can walk away freely." Napatikhim na lamang siya nang mabanggit ni Ever ang pangalan ng lalaking hanggang ngayon ay nagpapakaba sa kan’ya. Alam niya na hindi naman maiiwasan na hindi mabanggit si Evan, lalo na at kapatid nito ang kausap niya. And, yes, she knew about that agreement because Jared told them so, but her brother’s decision is beyond her already. Ang kapatid na niya mismo ang nagpasya na nais nito na pagbayaran ang mga naging pagkakamali rin nito sa kan’ya. "It was his decision, Ever. At siguro ay mabuti na rin na nangyari ang bagay na iyon dahil naging daan iyon upang unti-unti rin na maayos ang pamilya namin. Hindi naging madali ang l

"Where is she? Did you find her?" Natatarantang tanong ni Evan sa kan’yang kapatid at kay Tof. Pag-iling lamang ang naging sagot ng dalawa habang habol-habol pa ang kanilang hininga. Kababalik lamang nila sa pagtitipon pagkatapos nilang subukan na habulin si Harper na bigla na lamang na tumakbo palabas nang makita si Evan at ang babae na kasama nito kanina. "Bakit kasi hinayaan mo na umalis, Ever? Katabi mo na, nakatakas pa sa’yo." Awtomatiko na nagsalubong ang kilay ni Ever sa kan’yang kapatid na mukhang siya pa ang sinisisi nito sa mga nangyari kanina. "Are you really putting the blame on me here when it was you who decided to put on a show again? Kailangan ba kasi na lagi ka na lamang na may pa grand entrance pa sa tuwing darating ka? Goodness, Evan!" "You know that I always arrived with a grand entrance. I am a Ruiz, and a grand entrance is always a must." giit pa niya. "Bakit naman kasi hindi ninyo man lamang nakuha na sabihin sa akin na narito pala siya? You told me that the Me