บททั้งหมดของ Kill Me, My Mafia King: บทที่ 1 - บทที่ 7

Harper's POV"Harper, you've been drinking a lot. Maybe they are already looking for you."Idinikit ko ang isang daliri ko sa aking labi upang patahimikin siya. Napakakulit ng best friend kong ito. Bakit ba ito pa ang tinawagan ko? Alam ko naman na pipigilan lang ako nito."Huwag kang magmadali, Cally. Hindi pa kaya ako lasing," I told her with a smile and a slight laugh. Hindi naman nakaligtas sa akin ang kanyang pag-irap na lalong ikinangiti ko."I'll take you home," she ignored what I said but I just shook my head. I got up from sitting and showed her that I could still handle myself."Ayaw ko pang umuwi. Nag-eenjoy pa ako, oh!""Harper!" she shouted as I passed her. Hindi ko na siya nilingon at lumapit sa mga tao dito sa bar na sayang-saya sa pagsasayaw. Halos lahat ng mga babae ay may kasayawang lalake at ang iba'y may kahalikan at gumagawa na ng hindi kanaisnais. Well, balewala na lamang sa akin ang makakita ng ganito dahil sanay na ako. Sa araw-ar

Harper's POVNapasuntok ako sa kaharap kong salamin dahilan para ito ay mabasag. Unti-unting dumaloy ang dugo mula sa aking kamao at parang wala na lang para sa akin ang sakit nito. Habang ako ay nakatingin sa basag na ngayong salamin ay sumilay sa akin ang isang ngiti."Blood," sambit ko. Napakatagal na pala nang huling beses na makita ang sarili kong dugo at parang nakaramdam ako ng saya sa aking loob. Naglakad ako papunta sa kinalalagyan ng tissue at kumuha dito. Walang pag-iingat kong ipinamunas ang hawak kong tissue sa kamao kong puno na ng dugo.Sinong mag-aakala na ang isang tulad kong babae ay may nakatatago pa lang isang madilim na nakaraan? Ngunit hindi ko na nais pang balikan pa ang pagiging isang Assassin ko. Yes, I'm a Assassin before. Hindi lang ako kung sinu-sino lang dahil ako ang kinatatakutan ng lahat ng nakakakilala sa akin bilang si Sierra at hindi bilang si Harper na tunay kong pangalan. Kaya lang naman ako napasok sa ganoon sitwasyon ay dah

Harper's POV "Sa tingin mo, kasamahan din ba nito ng mga lalakeng iyon?" "Anong klaseng tanong 'yan. Kasamahan man siya ng mga lalakeng iyon o hindi, hindi pa rin maaaring pakawalan." "Tama, tayo ang malalagot kay Dude kung tinangka nating pakawalan 'yan." "Kung ganoon ang malas niya." Rinig ko ang ibat ibang boses sa aking paligid pero nanatili pa rin akong nakapikit. Ramdam ko ang pananakit sa aking paa kung saan ako tinamaan ng baril. Damn, ito ang napapala ko dahil sa pangingielam ko. "Ano bang balak gawin ni Bro sa lalakeng 'yan?" "Ano pa ba? Sa libing ang punta niyan." Patuloy pa rin sila sa kanilang pag-uusap at sa tingin ko ay tatlo sila. The hell, kailangan kong makawala bago pa maging katapusan na ng buhay ko pero hindi ko hahayaan na gawin nila sa akin iyon. Hindi lang ako makawala dahil sa higpit ng pagkakagapos sa aking mga kamay at paa. Idagdag pa ang tama ng baril na nagpapahina sa akin. Wala na akong ibang maisip na ibang

Harper's POVNapabalikwas ako ng bangon nang maramdaman kong may hangin na umihip sa bandang tenga ko. Papungaypungay ang aking mga mata nang nilingon ko ang siyang nang-istorbo ng aking pagtulog."Luna, what the hell is wrong with you?" angil ko habang kinukusot-kusot ang aking mga mata. "Huh? Sino si Luna?" Namilog ang aking mga mata at tinitigan ng maigi ang lalakeng ngayon ay nakatingin sa akin, si Finn. Lumayo agad ako sa kanya nang ma-realize kong ang lapit niya sa akin."Girlfriend mo ba siya?" he asked with a smile on his lips."A—ano? Hindi...umm ano kasi...kaibigan ko lang siya," pautal-utal kong sabi pero ang mokong ang lapad pa rin ng ngiti. Balak ba ako nitong himatayin sa takot?!"Weh, bakit ka namumula?" Patuloy pa rin siya sa panunukso. Shit, hindi ako namumula dahil sa panunukso niya sa akin kay Luna. Kundi dahil sa wala siyang suot na damit pang-itaas. Umiwas ako ng tingin para hindi na niya makita pa ang pamum