Kinabukasan.Katulad ng kanyang nakasanayan ay maagang nagising si Claire. Ayaw niyang ma-late sa pagpasok niya sa trabaho, at isa pa ay gusto na niyang makita kaagad si Lola Patring upang kumustahin ang kalagayan nito matapos ang nangyari kagabi.Mabililis siyang naligo at nagbihis, at agad siyang bumaba upang sumabay kina Uncle Robert at Auntie Felice kasama ang anak nito na si Geneva na mag-almusal. Habang nag-a-almusal sila ay kinumusta siya ni Uncle Robert."How's your work, anak? Nasasanay ka na rin ba sa buhay dito sa Pilipinas?" ang tanong nito kay Claire."Well, the working lifestyle here is much different compared to Germany, pero masasabi ko na mas nagugustuhan ko ang pagtatarabaho dito, Uncle Rob." ang nakangiting sagot ni Claire.Makalipas pa ang ilang minuto ay tapos nang mag-almusal si Claire. Matapos nilang magpaalam ni Auntie Felice ay sabay na silang sumakay ng kotse, at si Claire na ang mag-drive papunta sa kanilang trabaho sa Forever Sunset Nursing Home...Makalipa

Napagdesisyunan ni Martin na mag-jogging first thing in the morning. Sa ngayon nga ay tinatahak na niya ang daan pabalik ng Forever Sunset Nursing Home, after almost half an hour.Napalayo siya ng takbo dahil sa kakaisip niya kay Claire.Marami kasing mga katanungan ang naglalaro sa kanyang isip.What does Claire really think about him? In a relationship ba siya ngayon? “I must be getting crazy.” ang bulong ni Martin sa kanyang sarili.Agad siyang napahinto sa pagtakbo nang makita niya si Claire na naglalakad papasok sa Forever Sunset Nursing Home...Binilisan ni Martin ang kanyang pagtakbo upang naabutan niya ang babae.Samantala, nahinto si Claire sa paglalakad nang makasalubong niya si Martin. Halatang galing ito sa pagdya-jogging at pawisan ito, but he looked gorgeous as ever.bMukhang mabango pa rin ito kahit na pawisan..“Wait,Cherish... At kailan mo pa naisip na guwapo ang lalaking ito? And most importantly, bakit mo biglang naisip na amuyin si Martin?” ang gulat na gulat na nai

Ngayon ang huling araw ng lamay ni Lolo Lorenzo.Claire I'd watching Martin from her seat as he is talking to the visitors who wanted to take a glimpse of Lolo Lorenzo for the very last time. Kasama nitong nag-aasikaso sa mga bisita si Auntie Felice.Ang mga ibang taong nakikiramay ay mga kamag-anak naman ng iba pang mga pasensiya sa Forever Sunset Nursing Home. Nakakalungkot isipin na wala man lamang kamag-anak si Lolo Lorenzo at wala rin itong naiwan na mga anak upang makapagpaalam hanggang sa huling sandali. Pero alam niya na masaya na rin si Lolo Lorenzo dahil wala na itong nararamdaman na kahit anong sakit.=================================Makalipas ang ilang oras ay nagpasya muna si Martin na magpahinga ng kahit na kalahating oras. Kakain lang siya ng lunch saglit, at pagkatapos noon ay agad din siyang babalik upang asikasuhin pa ang mga dumarating sa lamay ni Lolo Lorenzo.Hinanap niya si Claire upang sabay na silang kumain. Nagdala siya ng dalawang sandwiches at inumin para sa

Matapos ang naging pag-uusap nila ni Nurse Felice ay agad na hinanap ni Martin sa buong lugar si Claire.Halos napuntahan na niya ang bawat sulok ng Forever Sunset Home, pero hindi pa rin niya makita ang babae.Ngunit bigla niyang naalala ang naging huli nilang pag-uusap ni Claire, kaya naman naisipan niyang puntahan ang lugar kung saan sila huling nag-usap...Nakahinga ng maluwang si Martin nang makita niya si Claire sa Botanical Garden, habang nakatitig ito sa langit."Can I join you here, Claire?" ang nakangiting tanong niya sa babae."Hi, Martin. You can sit down and make yourself comfortable." ang tugon naman ni Claire."What are you doing here----!" halos magkasabay na nagsalita sina Martin at Claire. They both smiled at each other because of that."You can go ahead." ang sabi ni Claire."Please, ladies' first." ang pagbibigay-daan naman ni Martin.Huminga muna ng malalim si Claire bago siya muling nagsalita."I just want to sincerely apologize for the rude things I said to you a

Ten minutes earlier.Saktong-sakto na ipinarada ni Ralph Esquivel ang kanyang Bentley sa parking lot ng Westford University.Pinasadahan niya ng tingin ang kanyang wristwatch at napangiti siya nang mapagtanto na napaaga siya ng halos kinse minutos.Well, tamang-tama lang naman iyon. He could drop by the University’s Cafeteria and be in his first class on time.Matapos mai-lock ni Ralph kanyang Bentley ay naglakad na siya papunta ng Cafeteria. May ilang minuto na rin siyang naglalakad nang bigla siyang mapahinto dahil may nakita siya babae na nakaluhod sa may daanan.Nagkalat ang mga libro ng babae at hawak-hawak nito ang kanyang ilong bukod pa doon ay nakita niya ang rugby ball sa tabi nito."Aray ko..." narinig niya na ungol ng babae.Mabilis naman na pinuntahan ni Ralph ang babae."Miss, are you alright? Halika at ihahatid na kita sa clinic." ang suhestiyon niya.=================================Samantala.Napamulat ng mata si Ashley nang marinig niya ang baritonong boses na iyon.K