HeldKaiser Schermerhorn's POV"You can open your eyes now."Ilang segundo ko siyang pinagmamasdan habang parang pinipigil nitong idilat ang kanyang mga mata.I know she is afraid."Love," tawag ko saka lumapit sa kanya at inabot ang kamay nitong nakapatong sa kanyang mga binti."Don't be afraid. Open it." I said, then squeezed her hand full of assurance.Kumunot ang kanyang noo at dahan-dahan nitong idinilat ang mga matang nakapikit kanina lang. Una siyang tumingin sa taas tila ina-adjust ang kanyang paningin sa liwanag."How are you feeling, Ms. Abroms?"Hindi siya sumagot sa doctor at nilingon ako. "Ikaw ba 'yan Kai?"Ang bilis ng tibok ng puso ko parang may car racing sa loob nito hindi dahil mabilis kundi dahil maingay siya. Yung halos mabingi ako sa paligid.Sh*t, bakit ganito ang pakiramdam ko?"Is't you Kai?" Tanong niya ulit. Lumunok ako at dahan-dahang tumango.

Eloisa Taylor's POV"Dito ba?""Oo. Yun ang paliwanag niya, tara na for sure naman nasa loob siya." Ani ni Aeone kaya muntik na itong umalis pero hinawakan ko ang kamay niya."Kung ano man ang makita mo, will you still accept me?Out of no where kong tanong.I don't know.I really don't know why I would care if he'll still accept me or not after this.The heck do I care, right? He can judge me in any other way he wants, but as I've said, my mouth just speaks suddenly without asking my permission. Tss."Bakit dapat?""Anung bakit dapat?" Kunot noong tanong ko."You should be asking first what will you are going to see later pero iba ka talaga, so wala kang balak tanggapin ako, ganun ba?"Nagtaas siya ng kilay saka nagsalita. "It depends on the situation. May mga bagay na dapat na kalimutan na lang pero hindi kapata-patawad."Napaiwas ako ng tingin saka kinuha ang isa pang baril