Harris Young's POV
"Hello?"
"Bro."
"Scott?" Tanong ko nang marinig ko ang boses niya mula sa kabilang linya. "How did you get----"
"Stop asking, dude. Inom tayo?" He said, sounding melancholy.
"You should be mad at me." I blurted out.
"I don't have any rights for you to call me---""Stewart is dead. You are a traitor. Sino pang natira sa akin? No one. Huwag na tayong choosy oy." Halakhak niya sa kabilang linya.
"I don't need an enemy, kailangan ko ng kaibigan ngayon. Broken hearted ako, dude.""Kanino?" Tanong ko habang nagpapalit na ng damit. Kahit anong baliktad ng mundo, Scott will be Scott and he's still my friend anyway.
"You'll be surprised if I will confess to you na mag-tend pa para mabangga ka. So just drop by here."
"Okay, okay. Text me the place." I said, then ended the call.
Scott never showed that he is sad. Kapag nasasaktan siya at ipi
Eloisa Taylor's POV"Dito ba?""Oo. Yun ang paliwanag niya, tara na for sure naman nasa loob siya." Ani ni Aeone kaya muntik na itong umalis pero hinawakan ko ang kamay niya."Kung ano man ang makita mo, will you still accept me?Out of no where kong tanong.I don't know.I really don't know why I would care if he'll still accept me or not after this.The heck do I care, right? He can judge me in any other way he wants, but as I've said, my mouth just speaks suddenly without asking my permission. Tss."Bakit dapat?""Anung bakit dapat?" Kunot noong tanong ko."You should be asking first what will you are going to see later pero iba ka talaga, so wala kang balak tanggapin ako, ganun ba?"Nagtaas siya ng kilay saka nagsalita. "It depends on the situation. May mga bagay na dapat na kalimutan na lang pero hindi kapata-patawad."Napaiwas ako ng tingin saka kinuha ang isa pang baril
Wencie Smith's POVBinuksan ko ang pinto ng aking Black Ferrari car saka tinanggal ang soot kong shades. Inilibot ko ang paningin sa lugar na pinagbabaan ko. Isang malawak na lupain na may mga iba't ibang klase ng eroplano ang nakapila.Walang halos tao kung hindi ang mga assistant ng lugar lamang. Sementado ang lapag at alas-8 na nang umaga kaya tirik na tirik ang araw sa langit.So peaceful."Is she's here?" Nalipat ang aking paningin sa babaeng nagtanong habang bumababa ito mula naman sa isang Ducati na kulay pink at nakapamaweng pa habang nakatayo.- Data -Name: Eloisa Taylor (Eloi)Age: 22Skill: BomberWeapon: Allen & Thurber Single-ShotAng babaeng nagbigay ng pangalan ng grupo namin 'Pinky Gangsters' sounds girly, hindi ba? Pero sounds lang 'yan. Kapag nakita mo kami ay mapapanganga ka habang nanginginig ang mga tuhod sa kaba.Si Eloi ang pinakamaldita sa amin.Maliit pero bwisit. Not as maliit siya talaga, maliit lang siya kumpara sa akin pero matangkad pa rin siya sa iba.Hi
Diana Rose O'Brien's POV "What!? Bakit nangyari 'yon?" "I'm sorry ma'am, pero po nagulat na lang din kami nang biglang bumaba ang ratings natin." Hinilot ko ang aking temple at itinuro ang pintuan sa aking secretary. "Get out." Dali-dali naman itong lumabas saka isinara nang halos walang tunog ang pinto ng office ko. Nakakunot ko namang binasa isa-isa ang mga files at documents na nasa harapan ko, halos 1 week lang akong nawala tapos ito pa ang aabutan ko? Habang busy sa pag-aasikaso sa mga papeles ay naagaw muli ang aking atensyon mula sa mga papeles nang marinig ko ang pagkatok mula sa pintuan pero hindi ko ito nilingon kung hindi ay padabog kong tinawagan ang aking sekretarya. "I told you, I'm not in the mood to talk with anyone." "But ma'am nami--" "Make him leave." Putol ko saka siya pinagbabaan ng telepono. Masama ang mood ko ngayon kaya mas mabuting hindi muna ako kakausap nang kahit sino. Nang maramdaman ko ang pagbukas ng pinto ay dali-dali kong hinawakan ang isang m
Wencie Smith's POV I shut the door closed behind me, at dahan-dahang naglakad papaakyat sa hagdanan. Ngayon lang ulit ako umuwi rito sa mansyon para kumuha lamang ng mga gamit. Ramdam ko kasi ang paisa-isang pag-ubos ng DQM sa iba't ibang mafia groups and gangsters these past few days, kaya dapat handa kami sa bawat oras. "Where have you been?" Napako ako sa aking kinatatayuan nang marinig ang pinakakinatatakutan kong boses, kasunod nito ay naramdaman ko rin ang mga papalapit niyang mga yapak papunta sa akin. "Don't worry, aalis din ako agad." Diretso kong sagot sa kabila ng kaba na bumabalot sa akin. "Still dreaming, honey?" I rolled my hand into a shape of ball, eto nanaman siya sa pagsasalita sa akin nang masasama at pangunguna sa mga desisyon ko. "No, Mom." She laughed evilly, "How many times do I have to tell you that you must stop that dream of yours?" "Not until the day that you will accept what I really want." I bit my lower lip when a disapproved and disappointed loo
Analy Custer's POV Iniayos kong mabuti ang soot kong puting sumbrero at pati na rin ang puting uniform saka binuhat sa magkabilang kamay ang isang tray na may mga gamot. "Hm! Hm!" Napahinto ako sandali at binalingan ng tingin ang umaangil na nurse sa likuran ko. Itinali ko kasi ito at inilagay sa sulok habang may pasak ang bibig at nakapiring. "Sorry, miss. Pahiram muna ako nitong uniform mo. I have something to accomplish pa eh," paalam ko habang ibinababa ng isa kong kamay ang dulo ng soot kong palda. Tsss. It's too short for me, ang tagal kasing magsibalikan nung mga nurse tuloy no choice na ako rito."Hmm. Hmmm." "Here, nag-iwan ako ng pera kapag may tumulong sa'yo diyan, kunin mo nalang. But please, shut your mouth. Okay?"Paalala ko saka dahan-dahan na akong lumabas sa kwarto, at pinakiramdaman ang paligid. Iilan-ilan lamang ang tao na dumaraan sa hallway. May dalawang nurse na hindi kalayuan sa akin at sila ay nag-uusap. May babae ring pasyente na naglalakad na bibit ng n
Maria Flor Ashby's POV When I heard my alarm clock rang ay bumangon na ako at namili ng susuotin saka pumasok sa banyo. I don't have any plan for today as a gangster; I will just do the normal chores such as shopping and cleaning. I took half an hour to bathe and started wearing clothes after. I held the wristwatch over my side table and wore my shirt while walking downstairs. This is my condominium, and apparently, I'm living here alone. The mere fact was I was alone for almost 5 years. I don't have parents, and I don't want to be with my relatives either; they're greedy. They were the reason why I would rather be alone. Kinuha ko na ang susi at sumakay sa kotse nang may maalala ako bigla. Oo nga pala! Ang sabi ko ay ikukuwento ko ang about sa amin. Well, just a summary lang kung paano kami nabuo at kung bakit kami nasa sitwasyong ito. A/N: ***** this means Flashback or old thoughts. *******Bata pa lamang ay magkakaibigan na kami, pati ang mga magulang namin ay mga business
Diana Rose O'Brien's POV"Uyy, magsalita naman kayo. Okay ako." Aniya ni Ana sa amin, habang nanggigilid na ang mga luha.Walang sumagot sa amin ni isa, nadagdagan pa ang Pinky gangsters pati si Wencie ay dumating na kanina lang, so si Maria lang ang kulang.Nakaupo kaming lahat sa living room ng mansyon nila Ana na parang pinagbagsakan ng langit at lupa."Uyyyy, o-okay lang ako." Pare-pareho kaming napabuntong hininga at nilapitan si Ana na naiyak na nang tuluyan."Okay lang naman sa akin yung nangyari. Hindi n-naman kasi kami, medyo masakit lang t-talaga." Muli nitong iyak.I couldn't blame her, she loves Zcirem for almost a decade, and no one knows when she would stop loving him. Yes, we're in a mafia group, pero uso pa rin naman ang mga mutual understanding status syempre.Tulad ninyo mutual sa feeling, problema nga lang hindi mutual sa gusto sa life, kaya nauuwi kami sa mas mabuting walang lovelife dahil sakit lang sila ng ulo."Shhhh...." alo ni Maricris sa kaibigan namin.She is
Maricris Grainer's POVIt's so yucky here naman! Ang daming insects.Shiz.Katatapos lang ng klase ko and I planned na today gawin yung mission.Inayos ko ang nakatutok kong rifle mula rito sa taas at tumingin sa scope para mas makita ang target. May kausap pa siya sa cellphone at parang wala pa atang balak lumabas.Tsss, ilang minutes na akong naghihintay sa paglabas niya para maiputok ko na itong hawak kong baril.Nandito kasi ako sa 8th floor nang katapat na building ng restaurant na kinakainan niya.Nagrent pa talaga ako ng kwarto para lang magawa ang mission. I don't want to kill sa malapitan, dahil nga sa sniper ako gusto kong mas nae-enhance ang skill ko sa pagbaril sa malayuan.Iginalaw ko ang baril nang makitang humakbang na siya palabas. Hindi tulad ng mga nakaraan kong mga napatay ay laging may kasamang guards, but this man is different, wala siyang kasama at nag-iisa lang talaga, pero atleast this is easier compared before.So easy.Pinanliit ko ang aking mata at itinapat