บททั้งหมดของ Nang Namulat Ang Kanyang Mata: บทที่ 291 - บทที่ 300

Kinuha ni Avery ang phone mula kay Layla at nang makita niya ang pangalan ni Wesley sa screen, hindi siya nagdalawnag isip na sagutin ito. “Avery, Happy New Year!” Masayang bati ni Wesley mula sa kabilang linya.Natawa si Avery, “Happy New Year’s Eve, Wesley! Bukas na ako mag lolong message sayo.”“Hahaha! Ikaw talaga! Nag dinner na ba kayo? Mamaya pa sana kita tatawagan, pero may maganda kasi akong balita at hindi na ako makapag pigil.” Huminto ng sandali si Wesley bago ito magpatuloy, “Nakakaupo na raw si Eric. Mukhang maganda ang naging recovery niya.“Edi maganda kung ganun!” Masayang sagot ni Avery. “Avery, gusto kang pasalamatan ni Eric at ng pamilya niya. Ang sabi nila gusto ka raw nilang bisitahn.” “Hindi na kailangan. Ako nalang ang pupunta sakanya. Sa ngayon, kailangan niya munang mag focus sakanyang rehab.”“Gusto ka nilang bayaran… Tinatanong nila ako kung magkano daw, ang sabi ko ikaw na ang makikipag-usap sakanila.”Hindi kaagad nakasagot si Avery. “Tinutulung

Pagkayuko ni Elliot, nakita niya si Layla na umiinda sa sakit. Biglang bumilis ang tibok ng puso niya.Imposibleng nakarating doon si Layla ng mag’isa… ibig sabihin…. Nandito rin si Avery? Tinignan ni Elliot ang paligid niya at bukod kay Layla, si Hayden lang ang nakita niya. Tumatakbo ito papalapit kay Layla para tignan kung anong nangyari dito. “Okay lang ako, Hayden. Nabangga lang ako kaya masakit ang ilong ko.” Mangiyak-ngiyak ang mga mata ni Layla. Sobrang kawawa ng itsura niya. Hinawakan ni Hayden ang kamay ni Layla at tumingin siya kay Elliot. Noong sanding yun… parang bang may koneksyon silang naramdaman. Hindi nagtagal, nakita ni Shea sina Hayden at Layla kaya masaya siyang tumakbo papalapit sa mga ito. “Hayden! Layla!”"Nang marinig ni Hayden, dali-dali niyang binuhat si Layla at tumakbo palayo. Nakatingin si Layla sa likod habang tumatakbo si Hayden. Bandang huli, dinilaan niya si Elliot.Hindi pinansin ni Elliot ang ginawa ni Layla, bagkus ay niyakap niya si

Boogsh!Mabilis na tumapak sa preno si Avery at tumigil ang sasakyan sa tabingkalsada.Isang aksidente? Kamatayan?Naiyak siya nang maisip niya ang isang pagsabog!“Mama, bakit ka po tumigil?” bulalas ni Layla.Kinabahan din si Hayden. “Mama, bakit ka po umiiyak?”“Mama, ano pong nangyari sa inyo? ‘Wag po kayong umiyak!” sabi ni Laylahabang nagbabadya ang mga luha. Naiiyak na rin siya.Narinig ni Avery ang mga tinig ng mga bata at huminga siya nang malalim.Pinunasan niya ang kanyang mga luha gamit ang dalawang kamay at namamaosnyang sinabi, “Iuuwi ko na kayong dalawa. Hintayin niyo ako roon. Mayroonlang akong dapat gawin.”Nasa kalsada muli ang kotse.Nagaalala pa rin sina Layla at Hayden.“Mama, ano pong nagyari? Bakit po kayo malungkot?”Napabuntong huminga si Avery at nagsinungaling na lamang, “May... nangyari sakaibigan ng inyong mama. Pag nakauwi na kayo, magbehave lang kayo. Bakalate na ako makauwi. Pag hindi pa nakauwi ang inyong tito Mike, tatawaganko siya u

Isang beses pa lamang may nangyari sa kanila ni Zoe ngunit nabuntis niyaito agad?Binitawan niya ang seradura ng pinto ng operation theater.Napansin ni Chad ang pagbabago ng itsura ni Elliot. Mabilis ang tibok ngkaniyang puso. Ano ang nangyari? Bakit hindi siya pumasok para makita siAvery?“Chad, maghintay ka muna rito,” mapait na sinabi ni Elliot, “Kailangan kongbumalik.”Tumango si Chad. Hindi na siya muli pang nagtanong. Pagkaalis ni Elliot,tinulak ni Chad pabukas ang pinto sa operation theater at tumingin sa loob.Hinubad ni Avery ang kanyang jacket at inilapag sa katawan ni Laura.Napaupo at nawalan na lamang ng sigla si Avery sa tabi ng kaniyang ina.Kinuha niya ang kamay ng kaniyang ina, umiyak, at may ibinulong.Namula ang mga mata ni Chad sa nasaksihan. Sinarado niya ang pinto. Nilabasniya ang kanyang telepono, hinanap si Wesley sa kanyang contacts, attinawagan.Pagtapos niyang balitaan si Wesley ay umalis na siya sa ospital at bumalikna sa Starry River Villa.

Sinabi ni Mike sa mga bata ang tungkol sa kamatayan ni Laura habang sila ay kumakain ng agahan sa Starry River Villa.“Alam kong malungkot kayo, ako rin ay malungkot ngunit wala na ang inyong lola. Sana ay maging malakas kayo para sa inyong ina dahil labis siyang nalulumbay ngayon. Kung malungkot kayo, mas lalong naghihinagpis ang inyong ina.”Niyakap at hinalikan niya ang mga bata.Hindi kinayanan ni Layla ang balita. Naiyak siya at nanginginig ang kanyang labi. Sinabi niya nang mahina, “Nasan si lola… Gusto ko makita si lola…”Basa rin ang mga mata ni Hayden ngunit mas malakas siya kumpara kay Layla. Niyakap niya ang kanyang kapatid. “Layla, ‘wag kang umiyak. Nandito ako kasama mo.”“Ayaw kong mahiwalay kay lola. Kapag wala si lola, paano na tayo?” Ramdam ni Layla na parang mahahati ang langit ngayong wala na ang kaniyang lola. Si Laura ang naghahatid sa kanya sa paaralan, nagluluto ng masarap na pagkain, at kasama niya lumabas upang maglaro.“Layla, huwag kang matakot. Kahit w