บททั้งหมดของ Bizarre Heroine: บทที่ 11 - บทที่ 20

They all shifted their attention sa lalaking nakangisi habang nakatingin sa kanila. Pero kapansin pansin ang pag-lock ng tingin nito sa babaeng mabilis na inalis ang tingin sa kaniya habang kinukuha ang water bottle niya at uhaw na uminom doon. Chester manically looking at her habang umiinom. Matagal na niyang kilala si Tori hindi lang dahil sa pagiging sikat nito pero dahil na din sa pagkakaroon niya ng malaking pag-hanga sa taglay na kagandahan nito kaya naman nang malaman niyang kasama siya ng kaibigan niyang si Riley sa pagpunta sa lugar na ‘to ay hindi na siya nag-atubili pang mag-volunteer na tumulong sa kanila. Hindi naman napansinni Tori ang mga tingin sa kaniya ng lalaking kararating lang, madalas siyang walang pake sa ibang tao at wala siyang nakikitang interesanteng bagay sa kaniya.“Ehem, should we start now?” basag ni Casper sa sandaling katahimikan.Kung si Tori ay hindi napansin ang may malisyang tingin sa kaniya ng lalaki, pansin naman ito ng mga kaibigan niya na mag

“H-He’s…. he’s dead!” Jade stuttered while crying.Hingal, namumutla at halos hindi makapagsalita ang bawat isa. Tila nawala ang tama ng alak na ininom nila. Unti unti nang sumisikat ang araw at tumatama ‘yon sa kanilang pawisan na mukha. Sakto ang oras ng pagbaba nila sa bundok at nang marating ang sasakyn nila. “Shut up, Jade.” Wala sa sarili si Tori. Nakaupo siya sa sementadong kalsada habang hinahabol pa rin ang paghinga. Bakas sa mukha at braso niya ang mga sugat at gasgas na tinamo niya.Jade is standing beside her. Palakad lakad ito na parang hindi mapakali samantalang ang tatlong lalaking kaibigan nila ay pawang nakaupo rin sa kalsada at nakayuko, walang nagsasalita sa kanila. “How can I shut up!? He’s dead, someone is fucking dead and we killed him!” parang nababaliw na ang boses niya sa sobrang taranta.Tila nagpintig naman ang tenga ni Tori dahil sa narinig. Mabilsi siyang tumayo, marahas na hinablot sa dalawang balikat si Jade saka inilapit ang katawan nito sa kaniya na

“Are you really out of your mind?!” bulalas ng daddy niya. Napapikit siya at bahagyang napaatras dahil sa malakas na pagbagsak ng daddy niya sa bag na dala nito sa study table niya dito sa loob ng office room niya sa loob ng bahay nila. Umupo ang daddy niya sa swivel chain niya at saka hinawi ang buhok nito na parang stress na stress habang nakatingin kay Tori na parang hindi makapaniwala sa narinig niyang sinabi nito.Dahil glass wall ang kwarto kung nasaan sila ay kitang kita niya rin sa labas ang mommy niya habang nakatingin sa kanila. Halata ang pagiging worried nito kay Tori dahil galit na naman ang daddy nito sa kaniya. Huminga nang malalim si Tori at muling tumindig sa harap ng daddy niya na nakahawak pa rin ito sa ulo niya habang nakatingin sa kaniya. Hindi masyadong halata ang pamumugto ng mga mata ni Tori dahil pilit niya itong tinabunan ng make up para hindi mapansin ng kaniyang mga magulang.Kakarating lang ng mommy at daddy niya mula sa trabaho. Nang marinig niyang d

“Apo, gising na, apo.”Naalimpungatan si Tori dahil sa mahinang yugyog na naramdaman niya sa tagiliran niya at ang mahinang boses ng kaniyang lola. “Hmmm…” she groaned. Sobrang antok pa rin siya, halos hindi niya magawang imulat ang dalawang magaganda niyang mga mata. Nakarating siya sa Pilipinas alas-onse kagabi at halos ala-una na nang tuluyan siyang makarating sa bahay ng lolo at lola niya. Pansamantalang dito muna siya tutuloy hanggang nandito siya sa bansa. Hanggang ngayon hindi pa rin niya naco-contact ang parents niya na nasa America dahil hindi na siya nag-abala pang buksan ang cellphone niya pagkababa niya ng eroplano kagabi. Bukod sa pagod siya ay ayaw rin muna talaga niyang ma-contact ng kahit sino, sigurado din siyang pati mga kaibigan niya ay marami na ring message sa kaniya. “Kakain na tayo, apo. Halina’t sumabay ka na sa amin ng lolo mo,” pilit pa rin sa kaniya habang patuloy siyang niyuyugyog nang mahina. “Lola, but-“ Napatigil siya sa pagsasalita nang maalala n

Halos thirty minutes na yata akong naghihintay pero wala pa rin ang sinasabi niyang boss. What did she mean by the word ‘late?’ gabi pa ba darating yung boss na ‘yon?Kung nasa America lang ako and currently living my usual life, siguadong ang mga client ang naghihintay sakin kesa dito na ako ang pinaghihintay nila. Nakakainis! Kanina ko pa gustong sungitan ang mga taong panay pa rin ang tingin sa’kin. Pati yung babae kanina sa help desk tingin ng tingin sakin. Hindi ko alam kung namumukhaan na ba nila ako o may problema lang talaga sa itsura ko. As far as I know, I’m perfect. Tori Cooper is always and will always look perfect. I’m about to yawn when the glass door of the building suddenly open. A man in a gray long sleeve polo appeared. He has a well-built body, halatang halata ang matitigas na muscles niya sa suot niyang fitted long sleeve. Maputi siya at matangkad. Hindi ko masyadong nakita ang kabuuhan ng mukha niya dahil nakasuot siya ng shades. May hawak rin siyang Starbucks co