Amoy lavender na paligid ang sumalubong sakin when I finally wake up. Kahit nakapikit pa rin, pilit kong inaalala yung huling pangyayari bago ako tuluyang nawalan ng malay. Pero wala na akong naalala pagkatapos umikot ng paligid ko at tuluyan itong dumilim. Nasaan ako, anong nangyari?Unti unti kong binuksan yung mga mata ko. I winced when I feel the throbbing pain in my stomach. Sinikmuraan nga pala ako ng bwisit na magnanakaw na yon.Puting ilaw at pader and sumalubong sakin. Amoy na amoy pa rin ang lavender scent sa kwarto kung nasaan ako. Teka, nasa ospita ba ako? No, hindi ako nasa ospital. Wala naman ni isang hospital equipment at mukha ring kwarto sa isang five-star hotel and kuwartong to. May naramdaman akong kung ano sa leeg ko, nang kapain ko, may nakatapal na band aid doon sa are kung saan ako tinutukan ng kutsilyo. Nagkasugat pala ako dahil do’n.Nilibot ko ang paningin ko without moving my body, masakit pa rin ang parte ng katawan ko dahil sa nangyari. Nagawi yung ting

Alas-kuwatro na nang makauwi ako sa bahay. Maaga akong nakauwi dahil orientation lang din naman ang ginawa naming at bukas pa talaga ang tunay na start ng trabaho ko. Nagpalit lang ako ng damit pagkatapos lumuabas na ako dahil kailangan ko na mag-explain kay lola kung bakit ba hindi ako nakauwi kagabi. Pero hindi ko naman puwedeng sabihin na muntik na akong mamatay kagabi, siguradong makakarating yon sa parents ko sa America kaya kinailangan ko na namang magsinungaling. I just tell them na may na-meet akong friend and we catch up. I also apologized for not telling them ahead of time since nakatulog ako sa sobrang pagod. They looked convinced naman kaya hindi na ako masyadong na-mroblema.Kinaumagahan ginising ulit ako ni lola para sumabay na sa kanila sa pagkain bago ako pumasok sa trabaho, pero dahil sa sobrang antok ilang minuto pa akong nakahilata sa kama at nag-iisip kung babangon ba ako o hindi. Sanay naman akong maging busy sa maghapon dahil sa sandamakmak na photoshoots ko