He's like the sun. He keeps me warm, yet he also depletes and burns me like a rapturous wildfire. I might need him or I'll succumb.Hingal na hingal at halos hindi makahinga. Basa ng pawis ang aking buong mukha at malakas ang tibok ng puso. Isang mainit na luha ang tuluyan nang bumagsak sa aking pisngi habang sinusubukan kong magising. Gulong-gulo ang utak ko. There was no sound or light. Just the dead. The air smelt toxic, with a tang like blood. Napakurap-kurap ako, ngunit patuloy akong nilamon ng kadiliman. It was pitch black. A tremor of panic vibrated in my core. I was blind, lifeless, and restrained. I was practically dead, like a lamb about to be slaughtered. Kahit gaano pa ako tumakbo, walang paraan palabas kahit anong pilit ko. Walang nakakarinig sa akin kahit gaano pa kalakas ang sigaw ko. It felt like no one would come to my rescue. Sa totoo lang, I was very sca... red?"S-Stop... Fvcking stop it!" Hindi ako makapaniwala sa mga naririnig ko. I couldn't stop the cacophony,

Rapturous Wildfire Iiwan ko na sana siya sa kanyang tabi ngunit marahas niyang hinapit ang aking baywang dahilan kung bakit napabalik ako sa kanyang dibdib. His hand snaked actively around me. I tensed up. I get nervous whenever he gets tactile. Kahit pa talaga anong gawin kong sanay sa sarili kong maging kumportabke sa kanya, parang hindi ako nasasanay. Halos mapatili ako sa ginawa niya. Tuyong napalunok ako sabay taas noo ko siyang hinarap. His gaze an unspoken question. Naningkit ang kanyang mga mata and were gradually overwhelmed by a more intense complexity of emotions. As I notice a smidgeon of fury on his face, isang alon ng panginginig ang gumapang sa aking gulugod na nagresulta ng pagtindig ng mga balahibo sa likod ng aking leeg. Sa lamig ay halos manginig ako. Mabilis ang hininga niya at madilim ang kanyang mga mata. I could even feel his heavy breathing. Naghuhuramentado na ang dibdib ko sa anong sali-salimuot na aking nararamdaman pero hindi ko iyon ipinapahalata. Kung kan