Lahat ng Kabanata ng Loving a Billionaire: Kabanata 21 - Kabanata 30
61 Kabanata
Chapter 21
"Please," mahinang ungol ko nang bumaba ang halik niya sa leeg ko. Kapit na kapit na ako sa kanya at parang pinapaso na ang katawan ko sa sobrang init."Sh*t," malutong na mura niya saka sa isang iglap lang ay binuhat niya ako. I immediately encircled my legs on his hips and in that I felt him even more.We are kissing hungrily. Kung saan-saan na rin umaabot ang kamay niya na mas lalo kong kinaungol. Nakakabaliw ang sensasyon. Sinasabi ng utak ko na tama na pero ang mismong katawan ko naman ang gusto nito.Napuno ng ungol ko ang bawat sulok ng kwartong ito. At hindi ko na kang namalayan na kapwa na kaming nasa ibabaw ng kama. Hindi ako sigurado kung kama ko ito dahil natuon na ang pansin ko sa kanya kasi mabilis niya akong pinaibabawan. I spread my legs so he settled in between while still showering me with his wet kisses."Can you say my name?" nang-aakit na bulong niya sa mismong tainga ko."Uhmm, Luke," wala sa sariling ungol ko habang mas lalong dinidiinan ang sarili sa kanya.He
Magbasa pa
Chapter 22
Chapter 22We were both silent inside his car. Bawat minuto akong sumusulyap sa kanya pero mabilis ko ring binabalik ang tingin sa labas kasi nakakaramdam ako ng hiya. His hand is still on my thighs. Nagpapahinga ito sa hita ko na parang normal lang ito sa kanya.Ilang sandali pa ay unti-unti kong natatanaw ang katamtaman na taas na mga gusali. Tinitigan ko lahat ng establishment na nakikita ko. Hindi ko alam na ganito na ngayon ka organisado ang Valerde. Sa bayan namin ay walang mga ganitong gusali. Nakakatuwang makita na unti-unti ng nagiging organisado ang karatig bayan namin."Here we go," mahinang sabi niya saka mabilis niyang inalis ang kamay na nasa hita ko para ihawak sa steering wheel. Pinanood ko kung paano niya manehuhin ang steering wheel ng kotse. Kitang-kita ko ang mga malalaking ugat sa mga braso niya.Sa simpleng ganito lang ay mas lalo ko siyang hinahangaan.Ilang sandali pa ay huminto ang kotse sa tapat ng isang malaking gusali. Robinson ang pangalan ng building na
Magbasa pa
Chapter 23
"Ibabawas ba sa sweldo ko 'to?" wala sa sariling tanong ko kaya tumalim ang mga mata niya.Bahagya akong nakaramdam ng takot dahil sa pag bago ng mood niya. Ngunit ilang saglit pa ay bigla niyang nilapit ang silya niya sa akin kaya magkatabi na kami. Napasinghap ako saka mabilis siyang nilingon."Senyor—Luke," pasinghap na sambit ko sabay tingin sa paligid. May ilang sumusulyap sa amin. At mukhang wala siyang pakialam.Akma akong lalayo pero mas lalo siyang lumapit. Hinawakan niya ang dalawang legs ko kaya hindi ako nakagalaw. Matalim pa rin ang mga mata niya at tila inis na inis. Bigla akong nataranta at kinabahan. Seryoso siya at mukhang may masamang gagawin."Feigh, what do you want? Hmm?" mahinang bulong niya malapit sa tainga ko kaya bahagya akong gumalaw dahil sa kiliti."Sir, can I take your order now?" biglang singit ng waiter pero hindi naging dahilan ito para lumayo siya sa akin. Malamig niya lang na binalingan ang waiter pero sobrang lapit pa rin namin."Two steak and two S
Magbasa pa
Chapter 24
Mabilis akong nakarating sa quarters at sa mismong pagsandal ko sa saradong pinto ay dumaloy ng masagana ang mga luha ko. Sa ikalawang pagkakataon ay hinayaan ko na naman na dalhin ako ng damdamin ko sa mapusok na bagay.At ngayon sobra na naman akong nasasaktan. Parang pinipihit ang puso ko at para akong sinasaksak ng maraming patalim. Ang sakit-sakit pero ako rin mismo ang nagdadala sa sarili ko sa sakit na ito. Hindi ako makaiwas. Hindi ko alam kung paano umiwas.Napaupo ako sa sahig saka sinubsob ko ang mukha ko sa mga tuhod ko. Suminghap ako ng malakas saka pilit na pinahinto ang mga luha kong hindi yata nauubos."Bakit ba kasi hinayaan ko siya noong una pa lang?" umiiyak na sabi ko sa sarili ko.Pilit ko mang sisihin ang sarili ko ay wala pa rin akong magagawa kasi nandito na ako sa puntong hindi na makaahon. Sobrang lubog na lubog na ako sa nararamdaman ko sa kanya na kahit ako mismo ay naaawa na rin sa sarili ko. Dahil alam ko na kung ano man ang nais niyang gawin ko ay buong
Magbasa pa
Chapter 25
I am lost and I don't know how to find myself. Litong-lito na ako sa mga nangyayari. I can't decide and it's frustrating. Ayaw kong mag padalos-dalos. Hindi ko alam ang gagawin ko at wala akong maisip na maaari kong gawin.I am hurting. I am hurting so much.Parang gusto ko ng maniwala sa mga paratang ni Manang Janet. Malandi nga ba ako? Malandi ba ang tawag sa akin kung nagmahal ako ng hindi ko abot kamay? Hindi ko naman pinlano na mahalin siya. Hindi ko napigilan kaya anong gagawin ko? Paano ko tatakasan ang bagay na ito kung ako mismo ay nangangapa?Hindi ko alam ang gagawin ko. Hindi ko alam kung saan ako lulugar. Parang hindi ako tanggap dito. Mabilis kong ni-lock ang sarili ko sa loob ng quarters. Mabilis ang paghinga ko at tila nauubusan ako ng hangin. Sobrang lakas rin ng kabog ng puso ko na tila gustong lumabas. Masakit ang dulot nito pero kailangan kong tiisin kasi wala akong magagawa. Nakakatawa kasi kanina lang ay masaya ako tapos ngayon ay parang gusto ko na ulit umiyak
Magbasa pa
Chapter 26
Sobrang lakas ng pintig ng puso ko. Hindi ako makahinga ng maluwag. Paano siya nagiging kalmado ng walang kahit anong saplot sa katawan? He's body is perfect and nothing could be ashamed of. Pero bakit niya nilalantad ang katawan niya?Iniisip ko pa lang na baka ginagawa niya rin iyon sa iba ay nasasaktan na ako. Mabilis akong naglakad pababa sa unang palapag. Hindi pa rin humuhupa ang malakas na pagkabog ng dibdib ko. Nang hindi ko na makayanan ay napaupo ako sa hagdanan saka mabilis na napahawak sa dibdib kong nagwawala. Pinakalma ko muna ang sarili ko bago ako naglakad ulit. Wala sa sarili akong dumiretso sa kusina at nang makita ko ang mga kasamahan ko ay bahagya na lang akong ngumisi."Feigh, magwalis ka sa labas. Sa garahe banda," utos ni Tiya Mila kaya mahina akong tumango."Bilisan mo at huwag kang umastang amo kasi pare-pareho lang tayong utusan dito," pagsasali ni Manang Janet kaya napalunok ako saka nagmamadaling lumabas ng kusina. Sa likod na pintuan ako dumaan kaya mab
Magbasa pa
Chapter 27
Naalimpungatan ako dahil sa mabigat na bagay na nakadagan sa tiyan ko. Antok akong tumagilid pero naramdaman ko ang biglang paghapit ng baywang ko . Kaagad akong nagmulat at napabangon at nang marinig ko ang paos na ungol mula sa katabi ay biglang nagwala ang puso ko. Nanlalaki ang mga mata kong nilingon ang katabi at nakita ang mala-diyos na lalaking mahimbing ang tulog sa tabi ko.Nakadantay ang kamay niya sa tiyan ko at pareho kaming hubad. Biglang ramagasa sa ala-ala ko ang mga nangyari kagabi. The moans, shouts, laughter, chuckles and everything about what we did last night. Biglang namula ang mga pisngi ko saka dahan-dahan na tinanggal ang mabigat niyang braso sa tiyan ko. And my eyes widened in shock when he opened his eyes after I did that. Mamula-mula ang mata niya at magulo ang buhok.Napalunok ako dahil kaagad kaming nagkatitigan. Kabado kong hinawakan ang makapal na kumot na nakatabon sa hubad kong dibdib. Biglang bumaba ang mga mata niya sa dibdib ko dahil doon kaya mas
Magbasa pa
Chapter 28
"Feigh, call me Gin. Just Gin," Kaagad kong inalis ang tingin ko kay Luke para bumaling sa nakangiting lalaki sa harap ko. Napalunok ako ng dahan-dahan saka napatango na lang ng walang kahit anong sinasabi."Magpapaalam na po ako," mahinang sabi ko saka tuloy-tuloy na umalis sa lugar na iyon ng hindi tumitingin sa kahit kanino.Gusto kong batukan ang sarili ko dahil nagpapakatanga na naman ako. Pero wala akong maitutulong sa sarili ko dahil ito talaga na yata talaga ako. Nakakatakot pa lang magmahal. Nakakasira ng isip at puso. Nakakatakot, at gustuhin ko mang takasan ay hindi ko magawa.Biglang tumulo ang mga luha ko kaya kaagad ko iyong pinunasan saka bahagya akong tumawa ng sarkastiko."Tapos kapag lumapit siya parang wala lang ulit? Ano ba, Feigh," sabi ko sa sarili ko."Hey, I'm sorry about earlier," mabilis kong pinatuyo ng tuluyan ang mga luha ko dahil may biglang pumigil sa siko ko kaya nahinto ako sa paglalakad. Agaran kong nilingon ang gumawa ng bagay na iyon at napasinghap
Magbasa pa
Chapter 29
The moment he went out Tiya Mila came. Kaagad akong tumikhim saka nagpunas ng luha. Umupo rin ako ng maayos saka pilit na ngumiti kay Tiya Mila na biglang napabuntong hininga."Feigh," mahinang usal niya habang dahan-dahan na lumalapit sa akin kaya mabilis akong napaiwas ng tingin.She sighed once again. "Ano ang plano mo?" mahinang tanong niya. Napakurap ako ng isang beses saka marahan na tuminghala sa puting kisame ng kwarto na ito."Tatapusin ko na lang po muna ang buwan na ito tapos aalis na po ako," medyo paos na sagot ko. Ramdam ko na anumang oras ay tutulo na muli ang mga luha ko kaya mariin akong pumikit.Nakapag Desisyon na ako. Tatapusin ko na lang ang buwan na ito kasi sayang ang magiging sahod ko. Hindi ko na kaya pang magtagal kasi durog na durog na ako. Gustuhin ko man dahil gusto kong tulungan ang sarili at pamilya ko pero ang hirap-hirap. Nasasaktan ko na rin ang sarili ko ng paulit-ulit kaya dapat lang na ako na ang lumayo. Ako na dapat ang lumayo sa una pa lang. Kas
Magbasa pa
Chapter 30
Napatulala na lang ako sa kisame at ilang sandali pa ay muling pumasok si Tiya Mila na may kasama na nurse. The nurse smiled at me so I smiled back. Dahan-dahan siyang lumapit sa akin para tanggalin ang dextrose na nakakabit sa kamay ko. Napangiwi ako sa sakit sa hatid niyon pero nang tuluyang matanggal ay mabilis akong umalis sa kama."Feigh, dahan-dahan," sabi ni Tiya Mila pero mabilis akong naglakad diretso sa pinto. Hindi na ako naghintay pa ng kahit isang segundo dahil mabilis ko iyong binuksan.Grabe ang kabog ng puso ko habang sumisilip wko sa bawat hallway na nakikita ng mga mata ko. At bigla akong nanlumo nang makita na wala ang gusto kong makita sa mismong labas ng kwartong ito.Nanghihina akong napasandal sa hamba saka napahinga ng malalim.Why do I hope over and over again?"May hinahanap ka?" tanong ni Tiya Mila kaya mabilis akong umiling."Magbibihis lang po ako," mahinang sabi ko habang hindi makatingin sa kanya."May dala akong damit mo sa bag, kunin mo na lang," sabi
Magbasa pa
PREV
1234567
DMCA.com Protection Status