All Chapters of An Oath To Love You: Chapter 21 - Chapter 30

Twenty."Baby, may dumi ba ako sa mukha, o talagang nasasarapan ka lang sa akin?" tanong ni Zeikko na agad kong ikinairap. Kahit kailan talaga napaka pasmado ng bibig niya. Ang sarap niyang ipalapa sa buwaya.Sinabi ko kay Zeikko ang nangyari sa restaurant kung saan nakita ko si Kiel. Pinaliwanag ko rin sa kanya ang tungkol sa tawag. Hindi ko alam kung bakit sinabi ko pa sa kanya ang tungkol doon, kaya lang naisip ko na may karapatan siya kasi pakiramdam ko ginamit ko siya para lang maipakita sa mga judgmental na iyon na talagang may ugnayan kami ni Zeikko, o sa Teng."Baby, kung iniisip mo na naman 'yong tungkol sa nangyari sa restaurant, mas magandang ako na lang ang isipin mo."Hindi ko alam kung tanga si Zeikko, o talagang patay na patay lang talaga siya sa akin. Nanatiling palaisipan sa akin kung bakit gustong-gusto ako ng gago eh wala naman espesyal sa akin eh."Hindi ka ba talaga galit?" tanong ko.Grabe na yung guilty na nararamdaman ko, pero kung umakto siya ay parang wala la

Twenty-twoNang lumabas ang resulta ng tests ni Zeikko ay umuwi na rin ako, kita ko nga sa mga mata ni G*go na ayaw niya akong umalis pero wala itong nagawa. Ano siya gold? Tsk. Maayos naman ang resulta ng tests niya kaya lang kailangan niya munang mag stay sa hospital dahil under observation pa siya.May dumating ding mga pulis para kunin ang statement niya, napag-alaman ko na nadamay lang pala ito sa naging banggan ng bus at van, akala ko naman siya na ang nag cause ng aksidente eh. Madami namang nakisimpatya kay Zeikko online, may mga nanghusga sa kanya noong una pero nang maglabas ako ng article na pinayagan naman ni Chief ay bumango ang pangalan ni Zeikko.Kinabukasan maaga akong nagising dahil dadaan pa ako sa hospital para dalha ng pagkain si Zeikko na hindi ako tinantanan kagabi sa kakatawag niya. Sobrang galing talaga niyang mameste, tipong kailangan mong kalmahin ang sarili mo para lang hindi ka makagawa ng kasalanan.Simpleng almusal lang ang ginawa ko kaya naman mabilis na

Twenty-four"Baby naman, ako na nga itong may sakit pero ako pa itong pahihigain mo sa sofa? P'wede ka naman dito sa tabi ko kung gusto mo eh. Halika ka na huwag ka ng mahiya, forte ko pa man din ang pagyakap," saad nito habang taas baba pa ang kilay niya nang sabihin ko sa kanya na sa sofa siya matutulog at ako ay sa kama niya."Joke lang. Sinubukan ko lang kung papayag ka, kasi nga sabi mo handa kang isakripisyo o gawin ang lahat para sa akin, pero parang lata ka rin pala, maingay lang pero walang laman ang sinasabi," sarkastikong saad ko with matching taas kila pa.Nakita ko naman agad ang pagbabago ng expression niya at tila ba na realize niya ang sinabi ko. Ngumisi ako."Sige matulog ka na." Umupo ako sa sofa saka ko binuksan ang laptop ko.Hindi ko napigilan ang matawa nang makita ko si Zeikko na nanatiling nakatingin sa akin na tila ba sising-sisi siya sa nangyari. I really can't believe him."Oh bakit ka ganiyan makatingin?" taas kilay na tanong ko.Nakita ko ang marahas niton

Twenty-six"I already approved your work from home, Krystal."Napamaang ako dahil sa sinabi ni Chief. Work from home?"Order sa taas," pagkakwa'y saad ni Chief na tila ba nakita niya sa aking mukha na hindi ko na gustuhan ang sinabi niya.Paniguradong dahil na naman ito kay Zeikko. Siya lang naman ay may kakayahang gumawa ng ganito eh. Tipong lahat ay kaya niyang tumbasan makuha lang ang gusto niya."Pero kahit na work from home ka ng ilang araw, huwag mo pa ring kakalimutan ang duty mo. Sige p'wede ka ng umalis."I massage my temples out of frustration. I took a deep breath before I turn my back at her. Mukhang wala na rin naman na talaga akong magagawa dahil nga order nga raw sa taas."Sanaol!" saad ni Seca nang makita niya ako. Maging ang ibang kasamahan ko ay napapasanaol na lang din talaga.Marahas akong napabuntong hininga."See you soonest," pabirong pagpapaalam ko sa mga katrabaho ko. Tumawa naman sila.Dinala ko lang ang mga kakailanganin kong manuscripts maging ang mga draft

Twenty-eightZEIKKOI couldn't stop staring at her. Kahit hindi niya ako kinakausap makita o makasama ko palang siya ay sapat na. Walang duda, sobrang mahal ko talaga ang babaeng nasa harapan ko ngayon.Sobrang haba ng panahon ang aking pinalampas para lang mabigyan siya ng sapat na oras para sa kanyang sarili. I did everything I can not to approach her ever since something happened between us. Inilayo ko ang aking sarili sa kanya dahil kung hindi ko iyon magagawa ay baka maging makasarili ako ng tuluyan para sa kanya.Krystal is not someone that I could easily take over. Dahil sa nakaraan nila ng kapatid ko, hindi magiging madali para sa akin na paamuhin siya. Lahat ay ginawa ko na para sa kanya, pero hanggang ngayon hindi ko pa rin siya maangkin. Bed her? No! That's the most stupid thing that I will do... I can bed her if she want to, buy forcing her? No! I love her more than the lust I feel.Sa ngayon, ang tanging magagawa ko lang para sa kanya ay mahalin siya kahit na alam kong sa