“Since, hindi ako makakapasok bukas at sa susunod pang linggo, ipapaubaya ko nalang sa restaurant manager ang lahat.” sabay-sabay kaming nagsitungo sa sinabi ng General Manager ng K&G. Si Lucy Nikolaj Salvatore ang General Manager ng Kitchen&Grill, kaibigan ko siya simula pagkabata hanggang ngayong twenty-one years old na kami at parehong nagtatrabaho sa K&G. Nagkaroon ng meeting after ng promotion. Tatlo ang umangat ng pwesto at nagkaroon ng title na restaurant manager, kitchen manager at bar manager, meron din namang mga inalis dahil hindi maganda ang ipinakitang trabaho nitong mga nakaraang buwan. Dahil nga sa isa sa mga sikat na restaurant ang K&G kailangan na maging presentable kaming lahat. Ang goal namin ay mas makilala pa ang K&G restaurant sa buong lalawigan ng Les Cervantes.Pagkatapos ng mahabang trabaho, makakauwi na rin ako sa wakas. 10-12 ang pasok ko, unlike before na 10-10 lang. “I'll go first, Lucy. Let's meet again on next-next monday, I'll miss you!” Hinalikan k

"Late ka na, hindi porket kitchen manager ka na may karapatan ka ng gawin lahat ng gusto mo," bungad saakin ni Hera, 'yong bagong bar manager ng K&G. I turned to her and saw her raise an eyebrow at me. "Wala kang karapatang sumbatan ako, wala pang two mins akong late, Hera. if you have a problem with me sabihin mo." ani ko, ngumisi lang siya at tinalikuran ako. " Isa pa, you are not in my control, do not interfere with us. Pakialaman mo 'yong sa 'yo, iisa lang ang goal natin dito, ang isakatuparan ang pangarap ni Lucy." dagdag ko pa, nginitian ko lang siya at tumungo na ako sa kitchen para i-assist yung mga kasama ko. "Good morning, ma'am. Okay ka lang po?" napangiti ako nang batiin ako ni Andrei, isa sa mga staff sa K&G. Inabot niya saakin yung list ng mga bagong deliver na ingredients para sa ngayong araw at tinanggap ko naman 'yon."Goodmorning din, Drei." tinapik ko siya sa balikat at nagsimula na akong maglibot sa loob ng kitchen. Tahimik lang sila habang gumagawa, you can real

“I will give you everything you want, Hani as long as you just give me my favor. Nagmamakaawa ako please...” napaluhod ako sa lupa nang bitawan niya ako. Hindi mapigil sa pagtulo ang luha ko dahil sa ginawa ni Marco. Umangat ako ng tingin at galit siyang tiningnan. “S-sa g-ginawa m-mong to, M-marco? H-hinding-hindi mo makukuha ang simpatya ko!” hinihingal ko siyang binulyawan, his reaction changed again and he quickly dragged me into his car. “Ibaba mo ako!” walang lakas akong nagpumiglas sa pagkakahawak niya sa wrist ko, sinisipa ko siya palayo upang hindi niya maisara ‘yong pintuan ng sasakyan. Napahiga ako sa upuan ng suntukin niya ang sikmura ko. Napabuga ako nang malakas sa sobrang sakit. Sumigaw at umiyak ako sa sobrang bigat ng nararamdaman ko. “Patayin mo nalang ako!” bulyaw ko sa kaniya. Natigilan siya saglit at pinagmasdan ako. Inilagay ko ang dalawang kamay ko sa mukha ko at umiyak, hindi ko mahagilap sa taong kaharap ko ngayon ‘yong Marco na minahal ko noon. I'm in so mu