-=Ram's Point of View=-Masyadong madilim, wala akong makitang kahit na anong liwanag, sinubukan kong igalaw ang kamay ko ngunit kahit anong gawin ko ay hindi ako makakilos.Naririnig ko ang boses nang isang lalaki ngunit kahit anong isip ko ay hindi ko matandaan kung kanino galing ang boses na iyon, sobrang lungkot nang boses nito, ni hindi ko maintindihan kung anong sinasabi nito ang tanging alam ko ay malungkot ito."Patay na ba ako?" tanong ko sa sarili ko kung patay na ako hindi na masama dahil wala na akong nararamdaman na kahit na ano, walang sakit, walang lungkot, walang kahit na ano, marahil mabuti na ito para naman matahimik na ako, kaya naman hinayaan kong tuluyan akong lamunin nang karimlan na bumabalot sa buong paligid ko.And just when I decided to let go, isang tinig na naman ang narinig ko."Ram please lumaban ka para sa Daddy mo at sa mga kaibigan mong naghihintay na gumising ka, at pangako kapag nakaligtas ka hindi na ako magpapakita pa sayo sa ikakatahimik mo." kump

-=Atilla's Point of View=-"Good afternoon passengers, this is your captain speaking, in a few minutes we will be landing to Sydney Kingsford Smith International Airport, we hope that you had a great time flying with us and in behalf of my team thank you for trusting us, Welcome to Sydney Australia." ang narinig sa speakers nang eroplano, after more or less twelve hours ay nakarating na din kami sa Australia kung saan ko napiling pumunta, Napili kong dito subukan buuin ang sarili ko dahil alam kong malayong isipin ni Ram na dito ako pupunta.Isang mapait na ngiti ang sumilay sa akin habang naglalakad pababa nang eroplano at sumalubong sa akin ang Australia, sa totoo lang ito ang unang pagkakataon na magpunta ako sa bansang ito kaya naman hindi ko maiwasang hindi matakot kung ano bang naghihintay sa akin sa banyagang lugar na ito.Na walang kakilala na kahit na sino, may business dito si Henry kaya naman pumayag itong dito ako tumuloy dahil kahit paano may mga mapagkakatiwalaan ito di

-=Atilla's Point of View=-"Ram?" hindi ako makapaniwalang makikita ko ito at ito pa pala ang magliligtas sa akin sa taong nagtakang magsamantala sa akin, para pakiramdam ko tuloy ay sasabog sa labis na saya ang dibdib ko sa muli naming pagkikita nang taong mahal ko."Ok ka lang ba Atilla?" nag-aalalang tanong nito habang nakatingin sa akin, hindi pa din ako makapaniwala na makikita ko ito sa Australia inisip ko tuloy kung sinabi ba ni Henry kung nasaan ako dito ngunit alam kong malabo iyon dahil nangako ang kapatid kong iyon hinding hindi na nito papayagan na makalapit si Ram sa akin.Hindi pa din ako makapagsalita at ni hindi ko nasagot ang tanong nito, tulala lang akong nakatingin dito hanggang hindi ko namalayan ang malayang pagtulo nang mga luha ko sabay yakap sa binata na halatang nagulat."Hush hush Atilla, nandito na ako at hindi na kita hahayaan mawala sa buhay ko, mahal na mahal kita." madamdamin nitong sinabi, naramdaman ko na lang ang pag-angat nang mukha ko gamit ang kama

-=Atilla's Point of View=-"Are you sure were ready Atilla?" narinig kong tanong ni Nicole sa bandang likuran ko habang sinisipat ko ang sarili ko sa harap nang salamin making sure that I will look presentable.Halos dalawang linggo din ang ginugol namin para paghandaan at pagplanuhan ang pag-aapply namin diumano ni Nicole sa kumpanya ni Henry na nakabase sa Australia, Henry taught us all the things that we needed para makapasa sa interview at makapasok sa kumpanya para malaman namin kung sinuman ang kumukurakot sa kumpanya ni Henry, sa totoo lang akala ko sa gobyerno lang nangyayari ang bagay na iyon maski pala sa negosyo may mga ganoong tao pa din palang mga tao."Am I ready?" iyan din ang tanong ko mismo sa sarili ko nang dumating ang araw nang interview namin ni Nicole both of us are going to try to get in the company para na din mas mapadali namin ang kailangan naming gawin sa mismong kumpanya. but I need to trust Henry's word nang sinabi nitong handa na kami at kahit anong mangy

-=Atilla's Point of View=-I decided not to go to work tomorrow dahil sa totoo lang gulong gulo ang isip ko sa bagay na nalaman ko kay Ang, hindi pa din ako makapaniwala na ang taong tumulong sa akin ay kayang gumawa nang ganoon kaanumlya para lang kumita."Are you sure hindi ka muna papasok? Siguradong magtataka si Ang kapag hindi ka pumasok?" tanong ni Nicole, nakaayos na kasi ito para pumasok samantalang ako ay nananatili pa din na nasa kama, ni wala pa din itong kaalam alam sa bagay na nalaman ko tungkol kay Ang dahil parang hindi ko kayang masira ang imahe ng binata sa bestfriend ko."I'm quite sure Nicole, sorry I don't think kaya kong harapin si Ang sa ganitong sitwasyon at pakisabi kung sakaling pumunta siya na wala ako sa bahay dahil may emergency na nangyari." pakiusap ko dito at matapos nga non ay nagpaalam na din ito.Naiwan ako sa condo unit ko nang nag-iisa, hindi pa din matanggap nang isip ko na ang katulad ni Ang ay tatanggap nang suhol para sa isang napakalaking proje